The Matrix: Path of Neo

Path of Neo is het tweede spel dat gebaseerd is op de bekende film-trilogie van de Wachowski broertjes. In het eerste deel kon je niet als Neo zelf spelen, maar in the Path of Neo is het dus wel mogelijk om als The One te spelen. Het verhaal van het spel is gebaseerd op het verhaal van de trilogie, maar gaat op sommige punten iets dieper. Het verhaal wordt verteld aan de hand van scènes uit de film die een beetje door elkaar geschud zijn. Mocht je de films nooit gezien hebben dan is het verhaal soms niet helemaal duidelijk, maar die mensen zullen deze game waarschijnlijk ook niet kopen.

Het spel begint met Morpheus die je twee pillen aanbiedt en het is de bedoeling dat je de rode pil kiest om te kijken hoe diep het konijnenhol gaat. Als je echter de blauwe pil kiest is het spel gelijk afgelopen, maar gelukkig kan je wel opnieuw beginnen. De rode pil brengt je dus in de wereld van de Matrix en de eerste missie bestaat uit het bepalen van de moeilijkheidsgraad. Je staat in een soort van lobby met pilaren (lijkt op de lift-scéne) en eerst komen er een paar makkelijke vijanden op je af. De hoeveelheid vijanden en de sterkte van deze vijanden neemt steeds meer toe waardoor je het toch uiteindelijk zult moeten afleggen. Hierna vertelt het spel welke moeilijkheidsgraden geschikt voor je zijn of je kiest ervoor om nog een keer de challenge te doen om op deze manier een hogere moeilijkheidsgraad te bereiken. Na deze keuze zul je net als in de film uit je kantoor moeten ontsnappen. Het spel gaat iets verder dan de films op sommige stukken en ook hier kun je proberen te ontsnappen aan de agents. In de film durft Neo op een gegeven moment niet verder, maar in het spel kun je veel verder komen. Uiteindelijk zal je de ontsnappingspoging toch moeten opgeven. Vervolgens wordt met stukken uit de film het verhaal verder verteld en zit je op een gegeven moment in de Matrix. Om je te laten wennen aan de Matrix laten ze je eerst een aantal trainingsmissies doorlopen. Deze missies laten je goed kennis maken met het de gameplay van het spel en de gameplay wordt steeds iets uitgebreider, waardoor je alles snel onder de knie krijgt.

De gameplay van het spel is eigenlijk in twee delen opgedeeld. Het bestaat uit een vechtgedeelte en een gedeelte waarin je met vuurwapens om moet gaan. Het vechtgedeelte is goed uitgewerkt, alhoewel het soms een beetje neigt naar button-bashen. Met de y-knop kan je op een normale manier slaan/schoppen, maar hiermee kan je ook klappen ontwijken. Het is dus een kwestie van veel op de y-knop rammen om tegelijk te verdedigen en te meppen. Met de b-knop kan je een vijand vastgrijpen en door middel van verschillende knoppencombinaties kun je verschillende moves uitvoeren. Deze moves komen direct uit de film en zien er stuk voor stuk erg spectaculair uit. Je kunt deze moves ook gebruiken om meerdere vijanden tegelijk uit te schakelen. Aan het einde van elk level krijg je één punt om één van deze moves up te graden, maar deze upgrades kun je ook verdienen tijdens het spelen. Naast je blote handen kun je ook verschillende slagwapens gebruiken zoals stokken en zwaarden. Deze wapens kun je niet voor altijd gebruiken; uiteindelijk gaan ze ook kapot en zul je een nieuw wapen moeten zoeken. Je kan ook met behulp van de linkertrigger focussen waardoor de tijd iets vertraagd wordt en het zogenaamde Matrix-effect (bullet-time) bereikt wordt. Terwijl je focust zal je dus ook rakere klappen kunnen uitdelen en makkelijker moves kunnen uitvoeren, maar ook over muren lopen en extra hoog springen behoort dan tot de mogelijkheden.

Het andere gameplay gedeelte is het vuurwapengedeelte. The Path of Neo maakt gebruikt van een auto-aim functie, waardoor je in principe je wapen kunt locken op een doel zonder zelf echt te mikken. Dit is helaas erg slecht uitgewerkt omdat je met je rechterpookje de doelen kunt uitkiezen, maar ook de camera bestuurt. Als de camera dus in de weg zit en je probeert hem goed te zetten dan wissel je ook gelijk van doelwit. Dit werkt heel erg irritant en wat nog irritanter is dat wanneer je doelwit dood is jouw wapen nog steeds locked op de dode vijand. Als je aan het schieten bent weet je de helft van de tijd niet waar je op aan het schieten bent door de slechte camera en vervolgens loop je de andere helft van de tijd te schieten op dode vijanden. Het is veel leuker om in kung-fu-stijl de vijanden te verslaan. Wanneer je focust dan kun je met behulp van de x-knop ook nog kogels ontwijken, maar dit ziet er niet zo spectaculair uit als in de film en je hebt weinig controle over hoe je kogels ontwijkt.

Alles kan kapot in het spel en dan vooral de omgevingen. Als je een vijand met een move tegen een muur smijt dan zal de muur verbrokkelen en mocht je hem tegen een pilaar aangooien dan zal deze doormidden breken. Kasten in kamers vallen uit elkaar, schilderijen vallen van de muur, trappen storten in en tegels vallen van de muren door de kogelregens. Dit alles ziet er fantastisch uit en soms kan je het zelfs in je voordeel gebruiken. Bepaalde pilaren kun je kapot maken om vervolgens te zien hoe een complete verdieping instort en alle vijanden verplettert. Grafisch gezien ziet dit spel er wel goed uit, maar de framerate wil soms nog wel eens haperen. Verder ziet alles er gewoon in orde uit en geeft het goed de Matrix-sfeer weer. Een truukje wat de makers hebben toegepast is het blurren van de achtergrond: dit zorgt voor iets realistischere graphics, maar ze draven een beetje door: soms is alleen het hoofd van Neo niet geblurred. Het geluid is iets wat minder goed in elkaar zit. Wanneer je focust dan wil het geluid wel eens wegvallen en hoor je de klappen niet meer. Het geluid doet zijn werk, maar het voegt niks extra toe aan het spel.