CD: Anti-Flag - The Bright Lights of America
Dat onvervalste protestpunk met een scherp randje nog lang niet dood is bewijst de Amerikaanse band Anti-Flag met hun nieuwste album The Bright Lights of America. De oude rotten in het vak komen alweer met hun achtste album en wederom gooien ze wat betreft maatschappijkritiek alle remmen vrolijk los. De band uit Pennsylvania mag dan al vijftien jaar geleden zijn opgericht, er blijft natuurlijk altijd wat aan te merken op de Amerikaanse politiek. Althans, als we zanger Justin Sane mogen geloven.Stelletje anti-fascistische vlagverbranders!
De origine van de bandnaam zal vermoedelijk de harten van vele vaderlandslieve Amerikanen sneller doen kloppen. Van woede weliswaar, want om nu het gebruik van de heilige Amerikaanse vlag als fascistisch te betitelen en daar je bandnaam vandaan te halen zal conservatief Amerika ongetwijfeld tegen de fiere borst stuiten. Maar daar trekken Justin Sane en zijn bandgenoten zich, zoals het echte punkers betaamd, niks van aan en ze stuiteren met The Bright Lights of America gewoon lekker door. Het is alweer de achtste plaat, maar ze zijn er na albumtitels als The System Doesn’t Work for You, The Terror State en For Blood and Empire bepaalt niet milder om geworden. Zo pleegt de Amerikaanse overheid "An electrifying organized crime with planes and boats and suicide" ('Smartest Bomb'). Het album staat vol met wat er allemaal mis is met de Amerikaanse samenleving. En dat is heel wat.
Maatschappijkritisch binnenlopen
Maar goed, het moderne Rome mag dan in brand staan, er moet ondertussen natuurlijk ook veel lol getrapt worden. Want wanneer de sombere teksten niet van aanstekelijke muzieklijnen zouden worden voorzien zou de band natuurlijk helemaal geen platen verkopen op hun groot-kapitalistische label Sony/BMG. En dat zou jammer zijn, nietwaar? Maar voor een stel aanstekelijke punksongs zijn we bij Anti-Flag aan het juiste adres. De titelsong dendert lekker door, 'The Modern Rome Burning' vraagt om geblèrd te worden. 'If you wanna steal' verraadt zowaar muzikale competenties en laat horen dat een punkbassist zich niet altijd hoeft te vervelen. Zo over de helft begint de plaat echter toch een beetje in te zakken. De teksten mogen dan nog altijd wat puberaal doch scherp zijn, de muziek begint door de jaren toch zijn scherpe randjes te verliezen. 'We Are the Lost' verraadt duidelijk dat Justin Sane en de zijnen toch wat gevoelig lijken te zijn voor de emopunk-trend. 'Shadow of the Dead' maakt dan op de valreep weer een hoop goed en doet die goede oude punktijd even herleven.
Maar eigenlijk toch niet overbodig
Tekstueel gezien maakt Anti-Flag misschien een wat overbodige plaat, want Amerika stom vinden is allang niet meer alternatief en stoer, maar eerder politieke correct. En muzikaal hebben we het stiekem eigenlijk ook allemaal al eens gehoord. En toch mag dit album er best zijn. Een tegengeluid moet er natuurlijk altijd blijven, het liefst zo hard mogelijk. En daar slaagt Anti-Flag dan wel weer mooi in.
Label: Sony/BMG Releasedatum: Mei 2008 Waardering:
