CD: Senses Fail - Life is not a Waiting Room

Joris (Scylla)
Senses Fail is één van de bands die enkele jaren geleden aan de wieg stond van de screamo-punk golf, samen met bands als Alexisonfire, Silent Drive en Thrice. Met Life is not a Waiting Room gaan ze gewoon op dezelfde voet verder en zien niet zoals Thrice de noodzaak om van muzikale koers te veranderen. Deze jongens uit New Jersey blijven doen waar ze goed in zijn, namelijk het er uit schreeuwen van hun diepste emoties, die over het algemeen worden veroorzaakt door uitmakende vriendinnetjes en puberale onzekerheden.




En dat ze daar tekstueel nog mee weg kwamen op de eerste twee albums, dat gaat nu helaas niet meer op. Zanger Buddy Nielsen en de overige bandleden zijn de puberleeftijd nu toch echt ontstegen, maar dat weerhoudt ze er echt niet van om dezelfde postpunk voor MySpace-meisjes in elkaar te zetten. Life is not a Waiting Room gaat vooral over Nielsens ex-vriendin, het overmatig drankgebruik waar hij zich vervolgens aan overgaf en hoe hij vervolgens dankzij een terminaal zieke fan alles weer wist te relativeren. Misschien dat zo'n overkoepelend thema wat verdiepend kan werken, maar de teksten worden er niet veel sterker op. Subtiliteit is af en toe ver te zoeken, en net als de getergde uithalen van Nielsen lijkt het alsof we het allemaal al talloze malen eerder hebben gehoord.

Toegegeven, 'Lungs Like Gallows' is een ontzettend lekker nummer. Een pakkende, snoeiharde riff waarmee de geschreeuwde coupletten worden ondersteund en een refrein dat er om smeekt om meegezongen te worden. Het is ongeveer het hardste nummer van deze plaat en maakt duidelijk dat Senses Fail op zijn sterkst is wanneer ze ongegeneerd metal aan het maken zijn. 'Garden State' kan er nog wel mee door, maar de verwachtingen die zijn geschept worden toch niet bekrachtigd wanneer Life is not a Waiting Room toch in ongeïnspireerde emo-punk verzandt. Dit door janknummers als 'Family Tradition', 'Four Years' en 'Yellow Angels'. Bij vlagen komt er wel even een interessante gitaarriff voorbij en wanneer het tempo omhoog gaat zoals bij 'Wolves at the Door' valt er nog wel wat te genieten, maar over het algemeen lijkt het allemaal te veel op elkaar om een muzikaal interessant album te vormen.




Op enkele nummers na, is Senses Fail er met Life is not a Waiting Room niet in geslaagd een boeiend album neer te zetten. Tekstueel en muzikaal hebben we het allemaal al eens te vaak gehoord, van de bombastische meeschreeuwrefreinen tot de zwakke, slecht opgebouwde gitaarsolo's. Het sporadische beukwerk dat op deze plaat te vinden is smaakt echter wel naar meer. Hopelijk lukt het de band bij volgend werk een volwassener indruk achter te laten.

Label: Vagrant Records Releasedatum: Oktober 2008
Waardering: