CD: Blue Flamingo - 78 R.P.M.

Misschien is het wel de vreemdste plaat van 2008: Blue Flamingo draait plaatjes op 78 R.P.M.. Nou ja, niet zomaar plaatjes. Krakend swingende jaren '30 en '40 schijven in zwart mono uit de Caribbean. Jazz vermengd met swing, mambo en rumba, en dat weer geknipt en geplakt, herverpakt, opgepoetst en geknuffeld.



Vooral het knuffelgehalte is erg belangrijk, want wie een cd met een mix van swingende 78 r.p.m. plaatjes samenstelt en uitbrengt moet haast wel overlopen van liefde voor deze muziek. Voor muziek in het algemeen. Uitroepteken.

Kudos voor Ziya Ertekin (alias Blue Flamingo) en Excelsior Recordings. Dit schijfje straalt een vertederende en bewonderenswaardige eigenwijsheid uit. Niet alleen het concept, maar ook de beweegreden erachter. Blue Flamingo: "De 78-toeren plaat is voor mij de mooiste vorm waarin dat wat onzichtbaar is visueel wordt en het niet tastbare, materieel. Gestold geluid: inktzwart. Het zijn kleine kunstwerkjes." De luisteraar voelt zich bijna schuldig dat hij een praktisch zilveren schijfje van 11,9 centimeter in het rond in zijn handen heeft in plaat van een breekbare bakelieten discus in een vergeelde door vocht getekende no-nonsense bruine papieren verpakking waar Da Capo in Utrecht trots op zou zijn.

De cd bestaat uit drie tracks, welke op zich mixes zijn van zeven respectievelijk negen tracks: 'Oriental Nitty Gritty', 'The Spanish Tinge & The French Connection' en 'Ritmo & Blues'. Mono geluid en associaties met His Masters Voice en Humphrey Bogart in Cassablanca, strak in het witte pak en sigaret achteloos tussen de lippen, voeren de boventoon.

'Oriental Nitty Gritty' is zorgeloze swing, ogenschijnlijk zo uit de roaring 30's. De geluidskwaliteit, zoals op deze hele cd, is opvallend goed, ouderdom van de muziek in aanmerking nemend. Tuurlijk, het geluid is mono. Gelukkig wel, het draagt bij aan het karakter van het geluid, terwijl de geluidskwaliteit, ondanks wat ruis en krassen, nooit een dissonant vormt.

'The Spanish Tinge & The French Connection' is vooral Caribisch getint, inclusief charmant Spaninlish, calypso- en rumbaklanken. Geen schuifelmuziek, maar muziek om te showen. 'Ritmo & Blues' is eerder een historisch allegaartje met verschillende stijlen. Meer diffuus, maar daardoor niet minder interessant. 'Ritmo & Blues' is door de verscheidenheid wel minder compact dan de voorafgaande twee tracks.

De tracks lopen niet altijd heel vloeiend in elkaar over, maar storen doet dat niet. De bijzonderheid (want onbekend) van de muziek maakt nieuwsgierig, en dringt het technische aspect al snel naar de achtergrond.

78 R.P.M. geeft de luisteraar een blik/oor in een vergane onbekende (muziek)wereld. Primitief als het wellicht is, prikkelt het de verbeelding. Het karakter van de muziek is bovenal uitbundig, met flink wat tempo, mede omdat de fragmenten vrij kort zijn. Daardoor is het ook een mix met veel afwisseling, maar vooral veel sfeer.


Label Excelsior Recordings Datum: 14 april 2008 Waardering: