Preview: Misdaad 2004 - Geruchtmakende zaken...
Op woensdag 22 september 2004 worden Kleine Willem, Grote Willem en Big Willem gearresteerd. De verdenking tegen het drietal wordt ‘ondersteund’ door een kopie van een krantenknipsel uit het Parool van 21 september, dat zich in het strafdossier bevindt, en het verslag van een rechercheur van het onderzoeksteam die de avond voor de aanhoudingen om acht uur naar het NOS Journaal had zitten kijken. De politieman heeft letterlijk opgetypt wat journaallezeres Sacha de Boer tijdens die uitzending heeft gezegd. Wat heeft Sacha de wereld verteld?
Het Journaal bericht op dinsdagavond 21 september dat de advocaat van de Hells Angels, mr. Vincent Kraal, een persconferentie heeft gegeven . De raadsman komt met een opmerkelijk verhaal, volgens de stukken.
Sacha:
"Op deze plek bij het clubhuis van de Hells Angels in Amsterdam had een bom moeten ontploffen. Het doelwit was Heineken ontvoerder Willem Holleeder, die vaak het clubhuis bezoekt".
Mr. Kraal:
"Het complot was dus gesmeed door Willem Endstra, zalig zijn nagedachtenis, wat inhield dat Willem Holleeder van het leven zou worden beroofd, en dat zou volgens die complotteurs het beste kunnen gebeuren in het clubhuis van de Hells Angels."
Sacha:
"Vastgoedmagnaat Willem Endstra, links op de foto, had er een miljoen euro voor over om Willem Holleeder, rechts op de foto, te laten vermoorden. Big Willem heeft al zijn Angels-attributen moeten inleveren. Volgens de advocaat van de Hells Angels hoeft hij niet te vrezen voor een bezoek van de zo geheten Filty Few, het doodseskader van de Angels."
Mr Kraal:
"Hij bestaat al niet meer voor de club, dus er is geen reden voor hem om te vrezen dat hij ook letterlijk uit het leven wordt gehaald."
Dit is een ander verhaal dan dat waarover de Amsterdamse CIE in juni al beschikte.
Big Willem is uit de Hells Angels gezet omdat hij van plan zou zijn geweest om in 'Angels Place', het thuishonk van de motorclub, een bom te laten ontploffen op het moment dat Holleeder daar aanwezig zou zijn. Laatstgenoemde komt daar met enige regelmaat omdat hij een huisvriend van de Angels is. Dat er bij die bomaanslag behalve Holleeder waarschijnlijk ook een aantal clubleden het leven zouden laten, zou door Big Willem op de koop toe zijn genomen. De raadsman beweert dat hij alles uit de eerste hand heeft, namelijk van Big Willem zelf. Big Willem heeft 'bad standing' gekregen, is oneervol uit de club gegooid.
De drie Willems worden de dag na de berichtgeving opgepakt. En zo kan het in Nederland dus gebeuren dat drie volwassen kerels worden vastgezet op basis van oncontroleerbare CIE-informatie, krantenknipsels en een uitzending van het NOS Journaal.
Uiteraard maakt de recherche gretig gebruik van de situatie. De drie Willems worden stevig aan de tand gevoeld. Uit de afgelegde verklaringen blijkt dat Big Willem Kleine Willem nauwelijks kent, hij heeft hem nog maar één keer gezien. Van een verzoek van Endstra, met wie Kleine Willem al 20 jaar bevriend was, om Willem Holleeder iets aan te doen, weet mijn cliënt helemaal niets af. Het drietal heeft op het vliegveld alleen wat Bratwurst gegeten. Dat is alles.
Met simpel recherchewerk had de CIE-informatie ontzenuwd kunnen worden.
Dat het verhaal van de geplande aanslag op Holleeder en de rol van Big Willem daarin al vóór de arrestatie op straat ligt, is kwalijk. Het is ook levensgevaarlijk. Zodra het gerucht dat de één de ander wil omleggen als waarheid naar buiten wordt gebracht, komen mensenlevens in gevaar.
Helemaal chicaneus is het dat op de vrijdagochtend 24 september, kort na de aanhoudingen, met chocoladeletters op de voorpagina van De Telegraaf staat te lezen dat Justitie rekent op een deal met Big Willem: "Verjaagde Hells Angel loopt over." Het Openbaar Ministerie laat dus doorschemeren dat men ervan uit gaat dat Willem wel eens een paar mensen erbij zou willen lappen in ruil voor een getuigenbeschermingsprogramma.
De gisternacht gearresteerde voorman van de Amsterdamse Hells Angels, Big Willem, wordt mogelijk kroongetuige van Justitie om zodoende verklaringen af te kunnen leggen over zijn voormalige 'brothers'. Bronnen bij Justitie hebben tegenover deze krant verklaard... etc.
Die vrijdagmorgen ben ik onderweg naar de rechter-commissaris, die moet beslissen of de drie Willems in voorarrest blijven. Ik voel me niet bepaald prettig, want ik weet dat negen van de tien 'kroongetuigen' zoveel mogelijk kletskoek verkopen in de hoop op een gunstige afloop. Maar gelukkig is de rechter een verstandige vrouw: zij stuurt de drie mannen linea recta naar huis. Er is onvoldoende reden om hen vast te houden.
Het Openbaar Ministerie stelt echter direct hoger beroep in tegen de invrijheidstellingen. En dus blijft er een kleine kans dat Kleine Willem en de zijnen maar kort van hun herwonnen vrijheid kunnen blijven genieten. Het beroep zal een week later dienen bij de raadkamer van de Amsterdamse Rechtbank. Drie duurbetaalde rechters zullen zich dan opnieuw gaan buigen over enkele krantenknipsels en een Journaal-verslag.
De avond voor de raadkamerbehandeling begint mijn fax te ratelen. Op het hagelwitte papier ontvouwt zich een duister scenario. Het is een brief van het Landelijk Parket van het Openbaar Ministerie. De Officieren van Justitie toveren een konijn uit de hoge hoed!
Ze delen mij mee dat zij de raadkamer nieuwe, belastende informatie zullen verstrekken over Kleine Willem. Ik krijg de stukken niet te zien, als het aan Justitie ligt. Zelfs de reden waaróm het Openbaar Ministerie in hoger beroep gaat, wordt voor ons geheim gehouden. Dit heb ik nog nooit meegemaakt. Wat hier gebeurt is te gek voor woorden.
Het Openbaar Ministerie wil doodleuk een geheim proces voeren in een Nederlandse rechtszaal! Franz Kafka heeft daar ooit eens een buitengewoon leerzaam boekje over geschreven.
Ik kan mij niet voorstellen dat Nederlandse rechters met dergelijke idioterie akkoord gaan. De strafwet en de verdragen zijn trouwens ook duidelijk genoeg. Maar het simpele feit dat men probeert op deze wijze te procederen is meer dan griezelig.
De Rechtbank neemt een week de tijd om een beslissing te nemen. Voor mij en de andere raadslieden kan er maar één uitspraak zijn. Maar toch is het spannend: het gaat om meer dan het voorarrest van een verdachte. De fundamenten van de rechtstaat staan op het spel!
Gelukkig wordt ons vertrouwen niet beschaamd. De Rechtbank maakt korte metten met de creativiteit van de aanklager en oordeelt op 12 oktober 2004:
"Zoals de verdediging terecht heeft aangevoerd zou het gebruik van de inhoud van aan de verdediging onthouden stukken bij de beslissing over voorlopige hechtenis in strijd komen met de vaste rechtspraak van het Europese Hof voor de Rechten van de Mens."
De Rechtbank wijst dus het hoger beroep van de Officier van Justitie af en de drie Willems blijven buiten de gevangenispoorten. Maar wat hier gebeurd is, slaat alles. Men heeft gevoelige, levensgevaarlijke informatie laten lekken om zo een geheim proces te forceren. Het is om bang van te worden. Een liquidatie is nauwelijks huiveringwekkender.
Het boek "Misdaad 2004" is samengesteld door Simon Vuyk en Jaap Jongbloed. Jaap Jongbloed kennen we uiteraard van het TROS programma "Vermist". Simon Vuyk was medewerker van Peter R. de Vries en verdiepte zich onder meer in de vuurwerkramp. Peter R., Jaap en Simon stonden aan de wieg van Nederlands eerste echte misdaadprogramma "Crime Time" dat in 1991 voor het eerst op de buis verscheen. Na een aantal jaren, waarin een reeks geruchtmakende reportages werd uitgezonden ging het illustere trio uit elkaar. Peter startte zijn eigen programma en Jongbloed ging verder met "Deadline" en later "Vermist". Simon kwam terug bij Peter R. de Vries en was enkele jaren eindredacteur. Momenteel werkt hij voor Panorama.
