Tong's voetbalverhalen # 200
Weinig voetbalcarrieres zijn zo'n sprookje geweest als die van Jerrel Hasselbaink. Hij had zijn droom eigenlijk al opgegeven. Als mislukte prof van Telstar en AZ-67 ging ie weer bij de amateurs van Neerlandia spelen. In 1990 debuteerde de snelle aanvaller het seizoen 1990/1991 in de eerste divisie bij Telstar. Hij vertrok daarna naar AZ-67, destijds nog in de Eerste Divisie vertoevend. Hij brak echter nooit door. Scoorde maar 5 keer in zo'n 50 wedstrijden.
Weer een prille belofte in de kiem gesmoord. Echter in het seizoen 1995/96 vertrok hij toch nog naar het Portugese Campomaiorense. Niemand weet nog hoe de Portugezen bij hem terecht kwamen. Hier kreeg Hasselbaink de bijnaam Jimmy Floyd, onder deze naam staat hij sindsdien bekend. Bij deze club scoorde hij 12 maal in 31 optredens, Campomaiorense degradeerde echter uit de hoogste divisie. Hasselbaink werd overgenomen door Boavista FC. Een mooie sub-topper. In de SuperLiga scoorde hij 20 doelpunten in 29 duels, en veroverde Boavista ten koste van Benfica de Taça de Portugal. Zijn doelpuntenproductie in Portugal viel op, in juni 1997 haalde Leeds United hem voor een transfersom van 2 miljoen pond naar de Premier League.
In zijn tweede seizoen werd hij met 18 doelpunten topscorer van Engeland, hij deelde deze titel met Michael Owen en Dwight Yorke. Wereldtoppers. Michael Owen zelfs Europees voetballer van het jaar. Hij vertrok in 1999 naar Atlético Madrid, na een onenigheid met Leeds United over contractverlenging. Met deze overstap was 40 miljoen gulden (omgerekend achttien miljoen euro) gemoeid, waarmee Hasselbaink destijds de duurste Nederlandse voetballer aller tijden was. Hasselbaink was niet eens basisspeler van Oranje. Cruijff, Gullit en van Basten kosten voor Barcelona en Milan minder. In zijn debuutseizoen in de Primera Division scoorde Hasselbaink 29 doelpunten, waarmee hij vice-topscorer van Spanje werd. Chelsea, destijds een in opkomst zijnde topclub, haalde Hasselbaink voor 24 miljoen euro terug naar Engeland, destijds een recordtransfer voor de Londense club. In zijn eerste seizoen werd hij voor de tweede maal topscorer van de Premier League met 23 goals. Dit aantal wist Hasselbaink in zijn tweede seizoen bij Chelsea te evenaren. Ongekende aantallen voor een speler die niet met hoofdletters in de geschiedenisboeken staat. Wel z'n handtekeningen krullend onder zijn palmares.
Pas vlak voor het WK-98 maakte Hasselbaink zijn debuut in Oranje. Op dat WK zou hij in twee groepswedstrijden spelen. Hasselbaink speelde in totaal 23 interlands, waarin hij negen doelpunten produceerde. Elf keer begon hij in de basis. Geen slecht gemiddelde voor een supersub. Tegenwoordig zou Oranje een moord doen voor zo'n spits. Hasselbaink moest echter concurreren met Dennis Bergkamp, Roy Mackaay, Ruud van Nistelrooij en Patrick Kluivert. Desalniettemin een schitterende loopbaan bij topclubs in top-voetballanden. Hasselbaink heeft met Willy Dullens en Wim Hofkens gemeen dat ze nooit in de Eredivisie hebben gespeeld als Nederlandse internationals. En als Amsterdamse international, net zoals Robbie Rensenbrink, Rinus Israël, Ruud Gullit en Jan Jongbloed, nooit voor Ajax uitgekomen. Hasselbaink. Van bainkzitter, tot uitblinker. Een voetbalsprookje, met geen pen te beschrijven. Daarom een 10 met een griffel.
tong80
