NEW KID NI(GH)TRO

De trouwe lezers van Columns2011 - mijn vriendin lacht me nog altijd uit om dit onbenullige pseudoniem dat ik niet als zodanig aanmaakte, maar meer als gemakkelijke loginnaam die naar later bleek werd benut als schrijversnaam, waar ik me uit pure luiheid bij heb neergelegd - zal opgevallen zijn dat ik twee weken gelegen verstek heb laten gaan. De reden? Een new kid, een zoon.

Terwijl mijn dochter richting driejarige leeftijd ging, was ik stilaan vergeten hoe de eerste paar maanden na de geboorte van een kind eruit zien; kenmerkend voor de handelwijze van Moeder Natuur die er een gewoonte van maakt alle negatieve herinneringen uit het geheugen te verbannen in de hoop dat de mensheid zich zo rap mogelijk voortplant. Dat zij hier zelf op den duur wel eens de dupe van kan worden (hoe meer mensen, hoe minder natuur om zich om te bekommeren), is een conclusie die slechts een maand of wat na de geboorte van je kroost beklijft. Daarna doen de hormonen weer hun werk en neem je de gevolgen voor lief.

In een poging mijn vriendin, mijn vrienden en familie, mijn collega's, kennissen en de rest van de wereld bewust te maken van de consequenties van onzedelijk gedrag, maar bovenal om voor mezelf vast te leggen hoe de afgelopen tijd werd doorgebracht om dit - ook als de amnesie definitief haar intrede heeft gedaan - van tijd tot tijd tot me te nemen, schrijf ik deze column.

Natuurlijk, het begint mooi: ‘gemist gesprek' van mevrouw Columns2011. Terwijl de vliezen scheuren, scheur ik naar huis waar we al weeënd TVOH kijken. Na een lazy check in met een beloofde late check out bij het ziekenhuis, gaat de ontsluiting rap. Snel meepersen en een half uur later zien we een plas en huilbui. Zo hoort dat! Tranen van geluk.

Maar dan. Eindelijk slapen. Of toch niet? Voeden moet wel zo'n beetje iedere twee, tweeënhalf uur terwijl je per sessie al snel een uur verder bent. Dat schiet niet op en al helemaal niet als er voornamelijk tijdens het verschonen van de luier wordt geplast en gepoept, pardon (zie je: het geheugen begint al aangetast te worden): er wordt niet gepoept, er wordt geasfalteerd. Met meconium, een teerachtig goedje dat zich slechts laat verwijderen met een beitel. Raakt dit spul een laken, dan kan je het weggooien. En onze lieve zoon krijgt rooie billetjes van het vele poetswerk, hetgeen direct een extra stimulans voor het trainen van zijn stembanden is.

Voeden is niet makkelijk; laat niemand je anders zeggen. Er worden hele legers vrouwen opgeleid om te leren aanleggen. Dat woord is kort voor ‘aan de borst leggen', waarvoor een gemiddelde beroepsopleiding niet zou misstaan. Een baby hapt heus wel wat maar voornamelijk in de lucht. Treft hij per ongeluk de bullseye, dan hoor je niet veel later wat gegorgel en gerochel want met een opgezette borst in je kleine gezicht is het moeilijk adem halen.

Om verdere ademhalingsproblemen en ondervoeding te voorkomen, kan je je toevlucht nemen tot het afkolven van de borst om de opbrengst door middel van een pipetje, dat je met je pink in de mond legt, aan je zuigeling te geven.

Kolven is niet leuk; laat niemand je anders zeggen. Het begint al met het kolfapparaat, dat wij - kennelijk inderdaad weer zo groen als gras - gewoon via Markplaats hebben aangeschaft, met alle kansen op spruw en hepatitis C op de koop toe. Dat moet anders. Anders = nieuw. Akkoord, daar gaan we in mee, alles voor de gezondheid van moeder en kind. Hygiënisch kolven dus, hetgeen, getverderrie nog aan toe, onwillekeurig een associatie oproept met stallen en bioindustrie. Hier is niets eco's aan! Dit is productie draaien.

Hoe het ook zij, gevoed moet er worden en dat doen we met liefde. Ronduit jammer is dat een mens onaf op de wereld komt. De darmen disfunctioneren dusdanig dat het krampen geblazen is totdat alles er met kracht (en een rood hoofd) weer uit komt, een proces dat meestal wordt gevolgd door de hongerklop, zodat je weer van vooraf aan kunt beginnen.

Ondanks het feit dat alles wat erin gaat, er linea recta uit lijkt te komen (poep of ‘teruggeven', een eufemisme voor het braken van een kwarkachtig goedje dat zurig ruikt; kwark kan je overigens goed gebruiken om gestuwde borsten de noodzakelijke verkoeling te geven), groeit Columns2011 junior als kool; kool die je overigens goed kan gebruiken om stuwing van borsten tegen te gaan (leg de bladeren gewoon in je BH!).

Wat ook groeit, zijn onze wallen.