Op zoek naar een happy ending

Dus massagesalons zijn vooral bedoeld zijn om het mannelijk deel van de bevolking aan zijn trekken te laten komen. Aha! Goed te weten! Mocht je als man nog twijfelen of je niet een enorme flater zou slaan als je in je beste Chinees naar je geslacht wijst, dan weet je nu dankzij de oplettende verbalisanten dat je gerust € 20 onder je handdoekje vandaan kan toveren. Handig ook, dat de prijsstelling zo duidelijk is gecommuniceerd, dan weet je als onschuldige recreant tenminste zeker dat je geen poot wordt uitgedraaid.

 

Waar ik altijd ga, worden de eigen diensten altijd enorm aangeprezen. De rest levert geen kwaliteit maar hier weet men hoe het moet! Only happy customers! 

 

Ik weet niet welke dwangmiddelen de politie heeft ingezet om in 'nagenoeg elke salon' een ejaculatie te bedingen, maar in de mijne  wordt vooral reclame gemaakt voor het gebrek aan sexueel gerief. Begint je rug net weer onder de pijngrens te functioneren, wordt voor de derde keer benadrukt dat er hier echt niet aan happy endings wordt gedaan. Dat weet ik, zeg ik dan Freudiaans, daarom kom ik ook hier. Maar ik kan het wel weten en de andere klanten kunnen het wel weten, passanten op straat weten iets heel anders. Die zien een man aanbellen bij een Chinees - conclusie en man getrokken.

 

Het ongemak groeit. Ik kan amper de neiging onderdrukken om te roepen dat ik echt last heb van stramme spieren en dat ze hier - verdomme nog aan toe! - kwaliteit leveren. Ik houd me in want ik begrijp dat mijn boodschap hoe dan ook verkeerd zal worden uitgelegd. Dat brengt mij tot de volgende keuze: niet meer gaan of meer investeren. Ik besluit voor de laatste optie te gaan.

 

Agelopen vrijdag boekte ik een 'behandeling' voor € 65 ergens in een wellnessoord in het oosten van het land. Kijk, dat is andere koek. Niemand die vermoedt dat je bijbedoelingen hebt als je een hotstone massage ondergaat. En mocht een klant al bijbedoelingen hebben, dan wordt er alles aan gedaan die te smoren.

 

'U komt uit Amsterdam?'

'Uit niet in ja.'

'?'

'Laat maar. Ja, de grote stad, leuk hè?'

'Ja, geweldig, ik zou daar zooo graag willen werken!'

'Met dit werk kan je beter hier blijven, geloof me.'

'Hmm, ik bedoel, als ik echt iets zou kunnen, rekenen of zo, dan zou ik graag daar werken.'

'Nou mooi! Wat zou je willen doen dan?'

'Iets met recht of zo!'

'....'

 

Terug naar Amsterdam. Naam: onbekend. Locatie: naast het Chinese restaurant op de Van Woustraat, waar waarschijnlijk in de dode uurtjes nog wat gerechten in elkaar worden geknutseld. Gewoon, zoals Chinezen dat doen.

 

The (happy) end.