Ik was nog jong
In de jaren negentig was ik nog niet zo oud. Mijn leeftijd tussen 1990 en 1999 was twee tot elf jaar. Maar dat neemt niet weg dat ik ondanks mijn leeftijd toch veel games gespeeld heb.
De game der games uit de jaren negentig voor mij is ongetwijfeld Pokémon Yellow geweest. In die tijd bootste ik altijd precies het avontuur van Ash Ketchum na. Mijn personage heette Ash, mijn rivaal heette Gary en mijn Pikachu liep al-tijd achter mij aan. In Viridian Forest ving ik Pidgeotto en ik had zowel Bulbasaur, Squirtle als Charmander in mijn team zitten. De laatste Pokémon was altijd een andere, omdat Ash ook steeds een andere had. Epische avonturen mee beleefd, totdat mijn zus besloot mijn save file te wissen en ik hetzelfde riedeltje moest herhalen.
Mijn Gameboy heeft overuren gedraaid, batterijen verslonden en heel wat tijd opgevreten van me. Maar dat was niet de enige console waar ik vaak achter kroop. De Super Nintendo stilde mijn honger naar platformgames met een titel als Super Mario Bros. 3. In die game zaten al een hoop extra’s om te ontdekken. De game die echter de kroon spande wat geheimen in de levels betreft, is Super Mario World. Pas toen ik het spel op de Gameboy Advance volledig uitspeelde, realiseerde ik me wat voor gigantisch avontuur ik destijds ben misgelopen. No way dat ik als tienjarig jongetje al deze verborgen levels had ontdekt.
Een titel waar ik destijds al niet kon inkomen en waar ik de afgelopen jaren op de GameCube nog wel mijn uiterste best voor heb gedaan om uit te spelen is Ocarina of Time. Ja, een openbaring van jewelste en eentje die mij waarschijnlijk nog jaren zal achtervolgen nu het op internet staat. Jaren nadat deze column online verschenen is zullen gamers die niet eens van FOK! gehoord hebben zeggen dat Wesley Akkerman The Legend of Zelda: Ocarina of Time niet heeft uitgespeeld. Niet op de Nintendo 64, GameCube of 3DS. Nooit niet, zal nooit gebeuren. Heb er simpelweg geen geduld voor.
Daarvoor in de plaats had ik andere games die me wel wisten te bekoren. Games die helemaal niet op Ocarina of Time lijken, overigens. Mario Kart, Donkey Kong Country, Sonic the Hedgehog 2 (de reden dat ik meteen een tweede Megadrive II kreeg, toen de eerste stuk ging), Spyro the Dragon, Crash Bandicoot, Pokémon Silver, Super Scope, Gran Turismo, Power Rangers (op zowel de Gameboy als de SNES), Power Rangers: The Movie (ja, ik vond Power Rangers cool) en zo kan ik nog wel even doorgaan. Mooie tijden beleefd, ook al niet helemaal bewust. Bovenstaande games zijn mij in elk geval heeft meest bijgebleven. Had ik Tiny Toon Adventures: Buster Busts Loose! al genoemd, of verspeel ik dan nog meer credits? Ik was nog jong.
