Terug van weggeweest: de oerman

Ik sta in de rij bij de kassa. Achter mij laat iemand een enorme boer. In plaats van door een beschaamd ‘pardon’, wordt deze  gevolgd door een voldaan ‘aaaaaagh’. Ik hoef niet eens om te kijken, ik kan het zo wel raden. Daar heb je er weer zo’n woesteling. Terug van weggeweest doet hij in vol ornaat zijn herintrede; de oerman.

 
De mythe van de oerman dwingt in zekere mate wel respect af; een grote, sterke no-nonsense man die jaagt op bizons en mammoeten om zijn roedel te kunnen onderhouden. Ware het niet dat de werkelijkheid een stuk minder heldhaftig is; ze doodden namelijk vooral oude en zieke mammoeten en verder kleine dieren als hazen en vossen. Deze mannen hielden er verder een nogal bijzonder gevoel van romantiek op na. Met een houten knuppel mepten ze een leuk oervrouwtje op haar kop om haar vervolgens aan haar benen hun grot in te slepen. Decennia later kwamen ze er pas achter dat dit niet de meest efficiënte manier was; als de vrouwen tijdens de eerste date al niet het leven lieten, bleven ze hun leven lang chagrijnig door chronische hoofdpijn.


Mannen hebben vervolgens door de jaren heen al aardig wat metamorfoses ondergaan. En dit alles om tegemoet te komen aan de wensen van de wispelturige vrouw. Tenminste, dat is wat mannen ons willen doen geloven. We zijn het er in ieder geval wel met elkaar over eens geworden dat ook de metroman inmiddels passé is; mannen moeten nog wel wát van hun mannelijkheid behouden.

 
De man die het momenteel goed doet bij de vrouwen is de zogenaamde  überman; hij vertegenwoordigt namelijk het beste uit alle mantypen. Zowel stoer als zacht. De onbehaarde macho. De man die in het café met zijn vrienden over auto’s en voetbal praat, maar vervolgens ook met zijn vriendin een onderhoudend gesprek kan hebben over de positieve effecten van yoga. Hij is zowel het sympathieke luisterende oor als de gevatte groepsentertainer. Een gentleman met een appetijtelijke sixpack. Nou ja,  zo kan ik natuurlijk nog wel even doorgaan. Helemaal niks mis mee, vind ik als vrouw zijnde. Tenzij je een man bent en geacht wordt  aan deze superman te voldoen. Dat blijkt namelijk niet zomaar voor iedere man te zijn weggelegd. Veel mannen hebben inmiddels dan ook schoon genoeg gekregen van alle verwachtingen en trekken zich steeds vaker terug in hun mannenschulp, de mancave; een plek waar een strikt vrouwenverbod geldt.

 
En wat er met mannen gebeurt als ze zich weer met elkaar in grotten gaan begeven, laat zich raden. Langzaam maar zeker zie ik het overal om me heen gebeuren. De ‘man der mannen’ staat op. Wilde haren en baarden groeien aan. Wallen en groeven in het gelaat worden demonstratief niet meer weggesmeerd met verzachtende crèmepjes . Mannen nemen het heft in eigen hand; ze maken vanaf nu zelf wel uit wat ze doen. Ze willen weer op vlotten de rivier afzakken, heel veel bier drinken en op jacht gaan. Het met kameraden ongeremd uit kunnen brullen om testosterongestuurde humor. Dobbelen om lieftallige vrouwtjes die ze in hun dromen aan hun enkels het café in trekken. We zijn dus helemaal terug bij af…..de oerman is weer in ons midden.

Hoog tijd voor een serieus vrouwenberaad! Dachten deze mannen nou werkelijk dat geëmancipeerde onafhankelijke vrouwen als wij genoegen gaan nemen met hun evolutie de verkeerde kant op? Uiteindelijk hebben wij het namelijk nog steeds helemaal voor het zeggen. Als wij standvastig bij ons eisenpakket blijven, hebben ze geen andere keus dan tevoorschijn te komen uit hun donkere, stinkende holen. Ze zullen zich weer gaan scheren, met bestek eten en hun boeren leren inhouden. Want zeg nou zelf; we krijgen toch weer massaal hoofdpijn, als déze mannen eenmaal met hun knuppels gaan zwaaien!