De oplichters van HBD

Xessive stuurde via de submit de volgende column in:

Een vriendin begon vorig jaar een webwinkeltje in zelfgemaakte armbanden. Hartstikke leuk natuurlijk. Komt nog wel wat bij kijken. Inschrijven bij de Kamer van Koophandel, BTW-nummer aanvragen bij de belastingdienst, website bouwen, iDeal regelen, administratie opzetten en dat allemaal naast je gewone baan, want laten we wel wezen, met de hoeveelheid webwinkels die er wekelijks bijkomen, hoef je niet te verwachten dat je binnenloopt. Dat gebeurde dan ook tot op heden niet. Gelukkig heeft de belastingdienst een ontheffing als je omzet onder een bepaald bedrag blijft en komt de KvK maar één keer per jaar innen om je inschrijving te verlengen.

Maar helaas hebben we hier in Nederland ook nog zoiets als een Hoofdbedrijfschap Detailhandel. Dit clubje scharrelaars is opgericht uit hoofde van de Wet op de Bedrijfsvoering en hun hoofddoel is: 'zich sterk maken voor een gezonde detailhandel, waarin het goed ondernemen en werken is.' Lekker vaag? Klinkt als de doelstelling van de KvK? Welnee. Want wat doet het HBD allemaal voor ondernemend Nederland? Nou, in 2009 hebben ze onder meer de distributie van kassastickertjes overgenomen, een onderzoek laten verrichten waaruit de briljante conclusie kwam dat consumenten tegenwoordig het internet gebruiken om zich te oriënteren voor een aankoop, en een reclamecampagne opgezet voor het werven van winkelpersoneel.

U ziet, allemaal buitengewoon handige zaken voor iemand die een webwinkeltje heeft. Toch brengen ze iedere webwinkel binnen de detailhandel met een KvK-nummer, ongeacht hun omzet, een heffing in rekening met een minimum van 79 euro. Een blik op hun vrij omslachtig opgezette jaarverslag leert je al snel dat een groot gedeelte van de stuivers die ze binnenschrapen naar de directeur gaat (die ruim boven de Balkenende-norm verdient) en dat de overige medewerkers met een gemiddeld salaris van 60.000 euro ook niet slecht boeren. Een ander leuk feitje uit het laatste jaarverslag is dat HBD er erg trots op is een deurwaarderskantoor te hebben gevonden dat zo agressief te werk gaat, dat de meeste ondernemers sneller betalen. De Italiaanse maffia is er niets bij.

De wet speelt deze graaiers handig in de kaart. Allereerst mag HBD zelf de manier van heffen bepalen. Daarnaast worden de bestuurders van dit obscure clubje gekozen door vertegenwoordigers van ondernemingen en werknemersorganisaties die de bestuurders zelf hebben gekozen. Ja, lees de vorige zin nog maar een keer en zoek de belangenverstrengeling.

Nu zul je denken dat HBD gewoon de wet uitvoert, maar daar begint het pas echt te wringen. De heffing hoeft volgens de Wet op de Bedrijfsvoering namelijk helemaal niet opgelegd te worden. HBD is gerechtigd bepaalde groepen ontheffing te verlenen. Het feit dat ze dit bij kleine webwinkels die weinig tot geen omzet draaien, niet doen, terwijl ze geen enkele toegevoegde waarde hebben voor deze ondernemers, zegt veel over hun mentaliteit.

Het is te hopen dat er een keer een regering komt die eens een stevige blik werpt op het nut van dit soort geldverslindende bezigheidstherapie voor zakkenvullers.

Tot die tijd zou ik goed nadenken als je van plan bent een webwinkeltje te beginnen, want tussen de KvK en het HBD ben je al tweehonderd euro kwijt en het enige wat je ervoor terugkrijgt, is een pasje waarmee je bij de Sligro kan shoppen.