Diversity kills

Nu een gastcolumn van Grote Herman:

De kerstdagen liggen -de Heer zij heftig geprezen- alweer achter ons. Het was dit jaar een prachtfeest aangezien schrijver dezes de obligatoire afspraken met familie beleefd edoch gedecideerd afzegde en gewoon eens deed waar ie zelf zin in had: beetje eten, veel drinken en enorm veel gitaarmuziek maken met vrienden en andere leuke mensen. Resultaat: brak gevoel en blauwe vingers.

Niet afgeleid door het alledaagse kunnen gedachten leuke zijsprongetjes maken. Eén hiervan deel ik graag.

Neologismen als "slachtdebat" geven aan dat we in Nederland verzanden in geneuzel waarbij de vrijheid van godsdienst het moet opnemen tegen het gevoelsleven van een dier, waarbij dankzij de Nederlandse ruimhartigheid de criminaliteitscijfers in Polen en Bulgarije dalen, waarbij wij ons laten dwingen geld te geven aan Griekenland, een belastingparadijs waar een man fijn kon leven van vijftien denkbeeldige, echter wel degelijk inkomstengenererende nazaten, aangevuld met het feit dat pedofielen in Nederland recht van vereniging hebben, vrij kamperen ineens wel mag als je stinkt en zegt dat je protesteert, de vraag naar medische zorg wordt gecreëerd door het aanbod en tbs-ers af en toe vrij gelaten worden om datgene weer uit te voeren waar ze zich lekker bij voelen.

Wat een mooi land hebben we toch. Geen wonder dat de partij van Rita weinig levensvatbaar was. Niemand is nog langer trots op Nederland. Sterker nog: Je wordt verketterd als je de hoogtijdagen van de Nederlandse ondernemingsgeest roemt.

Hoe kun je ook trots zijn op een land waar we ons laten leiden door mensen die in verschillende goden geloven, die denken het gevoelsleven van dieren te kunnen analyseren, die accepteren dat Polen en Bulgaren hier even bijkomen van hun criminele topprestaties in (wat zij zien als) een 4 sterren hotel met als enige beperking dat je na een aantal weken weer moet uitchecken, die denken dat het goed is dat een land meer uitgeeft dan het genereert en die denken dat zelfs de grootste minkukels die andermans levens vernietigen ook rechten hebben. Een land waar begrafenisondernemers veel moord en iets minder brand schreeuwen omdat er te weinig mensen doodgaan en als klap op de vuurpijl opent de ING haar deuren voor mensen die in Amsterdam bedacht hadden dat ze niet langer wilden kamperen omdat het wel een beetje koud wordt.

Dit brengt mij uiteraard bij de Arabische Lente. In principe denkt dat volk in noordelijk Afrika dat men het beter krijgt als men maar die heilige democratie nastreeft, die wij in het door hen verfoeide Westen al zo lang hebben. Nobel streven, maar het zal in deze regio slechts leiden tot een discussie met als inzet of bij een overspelige vrouw de hele clitoris weggesneden dient te worden of slechts een klein deel, zodat ze nog eens plezier kan hebben aan datgene waarvoor ze veroordeeld is, of dat een christen na 72 stenen dood moet zijn of dat er ruimte bestaat om, indien nodig, door te gaan tot 144 stenen, waarbij gratis fysiotherapie al dan niet verstrekt zou moeten gaan worden aan stenenwerpers met een groot duurvermogen. Logische discussie aangezien je bij een christen wel verdomd zeker moet zijn dat ie dood is; dat volk heeft namelijk eerder aangetoond, godbetert, zelfs kruisigingen te overleven.

Alexander de Grote, Julius Caesar, Attilla de Hun, Dsjengis Khan, Joseph Stalin en Adolf Hitler zijn voorbeelden van mensen die ingezien hebben dat de diversiteit die in de mensheid is geslopen uiteindelijk zal leiden tot groot onheil. Zij waren de visionairs die ons een te ver doorgevoerde democratie hebben willen besparen. Hun inspanningen, hoe lovenswaardig ook, gingen echter wel ten koste van meerdere miljoenen mensenlevens. Dat vonden we met zijn allen niet goed.

Dit jaar is de barrière van zeven miljard aardklootbewoners doorbroken en omdat alles niet meer te volgen is, is het enige echte zevenmiljardste aardklootspruitje toegewezen aan India. Die waren democratisch aan de beurt, hadden we bedacht. Grappig is het om vast te stellen dat er nergens grote vreugdevuren, "We are the World"-samenscholingen, rituele slachtingen, gebedssessies, zonneoffers dan wel andersoortige prettigheden georganiseerd werden. Terecht tonen we geen blijdschap bij deze numerieke mijlpaal in onze "succesvolle" geschiedenis.

Onze mooie planeet is te klein voor een mensheid die vindt dat elk menselijk individu moet kunnen zijn zoals hij of zij vindt te moeten zijn. Nu het veroveren van de wereld en het opdringen van een gelijke visie niet echt hip meer is, voorbehouden is aan mensen met een socialistisch gedachtegoed ("gedachtengoed" gebruik je bij lieden die over meer dan één ding na kunnen denken), doen virussen en natuurrampen erg hun best om het equilibrium te herstellen. Ook hiertegen verweert de mens zich met hand, zandzakken, vaccinaties, tand en waarschuwingssystemen.

We zijn gewoon te dom, te sociaalegocentrisch en te overtuigd van onszelf om deze mooie aarde te verdienen.

Waren we maar lemmingen.