Civilization VI: Rise and Fall

Civilization is altijd een serie geweest waarbij de game pas echt 'compleet' was na een aantal uitbreidingen en Civilization VI lijkt daar ook geen uitzondering op te worden. De eerste uitbreiding Rise and Fall focust zich om de voortgang van je rijk wat meer op en neer  te laten golven in plaats van een exponentiële curve te laten zijn en komt daarbij met de gebruikelijke nieuwe civilizations en systemen om de game nét wat interessanter te maken.

Riseandfall1

Zoals te verwachten valt bij een nieuwe uitbreiding voor Civilization komt ook Rise and Fall met een aantal nieuwe civs: 9 leiders en 8 nieuwe civilizations (India kreeg een nieuwe leider naast Ghandi). En daarbij keren een aantal oude favorieten terug: Genghis Khan van Mongolië en Shaka van de Zulu zijn weer terug van weggeweest en net zoals de eerste uitbreiding van Civilization V kunnen we ook weer de Nederlanders naar glorie leiden, die deze keer geleid worden door koningin Wilhelmina. Maar ook introduceert Rise and Fall een aantal Civs die nog niet eerder aan bod zijn gekomen: de Schotten maken hun debuut met Robert the Bruce en ook de Mapuche (een volk uit Chili en Argentinië) onder leiding van Lautaro zijn nieuw. 

Het is een mooie mix van allerlei volkeren uit alle uithoeken van de aarde en die eclectische mix zie je ook terug in de speelstijl: voor welke overwinning je ook gaat, er is altijd wel een nieuwe civ die het ondersteunt. Ook zijn er een aantal Civs (zoals Nederland en de Mapuche) die mooi met het nieuwe systeem van loyaliteit verweven zijn. Voor de mensen die al elke vorm van victory hebben behaalt in Civ VI en dat op een nét iets andere manier willen doen biedt Rise and Fall uitkomst.

Rise and Fall heeft volgens Firaxis het voornaamste doel om wat meer dynamiek te brengen in het reilen en zeilen van je civ en een van de nieuwe gameplay-mechanics die dat moet doen is het age-systeem. Wanneer je civ bepaalde historische gebeurtenissen meemaakt - je verdient een great person, of je maakt je eerste unieke unit - verdien je era points. Wanneer je onvoldoende era points behaalt tijdens een era maak je een dark age mee, wanneer je er genoeg haalt krijg je een normal age  en wanneer je nóg een keer de cyclus van era points volmaakt krijg je een golden age (heroic age als je uit een dark age komt). Ook je inwoners reageren op de age waarin je je bevindt: ze zijn dolgelukkig wanneer je je in een golden age bevindt en hun loyaliteit wordt op de proef gesteld wanneer je in een dark age terecht komt.

Riseandfall3

Een dark age klinkt als iets wat je wilt vermijden, maar je krijgt er een aantal krachtige policy cards voor terug die je je civ weer op de rails moeten helpen. Verder vereisen de ages niet echt veel management - je kiest een dedication aan het begin van een nieuwe era waar je je graag op wilt focussen en kijkt er eigenlijk niet meer naar om voordat je weer in de volgende era bent. Het helpt dan ook niet echt dat zowel de dark ages als de golden ages weinig impactvol zijn - afgezien van de loyaliteit van je inwoners merk je er eigenlijk weinig van. Het systeem had wat actiever kunnen zijn - ik had graag gewild dat wanneer ik me een dark age bevindt dat ik het gevoel heb dat mijn civ bijna op de rand van de afgrond staat.

Dat probleem van passiviteit is ook te zien bij de gouverneurs, speciale personen die je aan een stad in je civ kan toewijzen om de loyaliteit van je inwoners te verhogen en bonussen aan de ontwikkeling van een stad te geven. Die bonussen zijn zeker krachtig en ook leuk om een strategie omheen te bouwen - Reyna the financier stelt je in staat volledige districten te kopen met gold in een stad en Magnus the Steward zorgt ervoor dat je geen strategic resources hoeft te hebben om een unit te upgraden - maar verder zijn de bonussen vooral passief en verschuif je af en toe een poppetje naar een nieuwe stad wanneer je het nodig vindt.

Het loyaliteitssysteem is ook in grote mate passief, maar is wel een stuk leuker dan de gouveneurs en de ages omdat het er beter in slaagt de dynamiek naar het spel te brengen. Wanneer een loyaliteit laag genoeg is kunnen de bewoners een revolutie ontketenen en zichzelf tot vrijstaat uitroepen, of zichzelf bij een civ aansluiten waar ze het wél mee kunnen vinden. Het zorgt ervoor dat er golfbewegingen ontstaan op de kaart doordat de steden niet meer gegarandeerd voor de eeuwigheid bij een civ blijven, tenzij er een oorlog uitbreekt.

Riseandfall4

 Met je spies wordt het loyaliteitssysteem nog leuker- je krijgt in Rise and Fall namelijk de optie om de loyaliteit van een stad van een vijandelijke civ te beïnvloeden. Je kan dan de loyaliteit zo laag dat je een revolutie ontketent - waardoor jij vervolgens met je leger de stad kan binnenvallen en zo deze voor jezelf kan opeisen. Het duurt wat langer, maar zo kun je uiteindelijk meerdere steden veroveren zonder ooit de oorlog te verklaren aan de andere civ.

Als laatste grote toevoeging heeft Rise and Fall nu ook emergencies, die getriggerd worden wanneer er een 'ramp' in de wereld gebeurt - zoals iemand die een holy city van een ander bekeert, of een nucleair wapen afvuurt. De andere civs krijgen dan de optie de strijd aan te gaan met die ene civ voor een substantiële beloning - of een beloning voor de vijandige civ mochten ze falen. Het moet dienen als een systeem waardoor geen enkele civ een ontzettend dominante positie kan innemen.

Het idee van emergencies is leuk, en kan er ook voor zorgen dat andere civs zich bewust worden van potentiële gevaren - als je met andere spelers aan het spelen bent. Wanneer een vijandige civ een emergency triggert en je bondgenoten bestaan uit AI, dan ben je vooral op jezelf aangewezen om het probleem op te lossen. Aangezien je maar een beperkt aantal beurten krijgt om de emergency op te lossen wordt dit moeilijk en zo niet onmogelijk, waardoor ik de emergencies vaak aan mij voorbij liet gaan.

Rise and Fall is wel in zijn missie geslaagd om meer onvoorspelbaarheid toe te voegen terwijl je met je civ door de eras heen gaat, maar vrijwel alle systemen die daar op inspelen - de eras, govenors en loyaliteit - zijn passieve mechanics waar je nauwelijks naar om kijkt. Wat meer micromanagement, zoals specifieke districtplanning was leuker geweest. Daar staat tegenover dat loyaliteit beïnvloeden heel leuk kan zijn bij vijandige civs en dat er een heel mooi hoopje nieuwe civs zijn toegevoegd die spelers die al een flink aantal uren in de game hebben zitten weer misschien de motivatie geven om een nieuw spel te starten. Het zal niet voor iedereen revolutionair genoeg zijn, maar mensen die zich al flink vermaakt hebben met Civilization VI zullen waarschijnlijk ook plezier gaan hebben met Rise and Fall - al is het maar omdat de Nederlanders weer van de partij zijn.

Pluspunten
Minpunten
  • Voor elk wat wils met de nieuwe civs
  • loyaliteitsysteem is dynamisch en leuk om mee om te spelen
  • Ages en govenors zijn voornamelijk passieve systemen
  • AI werkt niet mee bij emergencies
Gespeeld en exclusief voor pc.