Cannibal Cuisine

We hebben een terugkeer gezien van de partygame in de afgelopen jaren, maar veel van die games zijn lichtzinnig van aard. Wil je het wat meer luguber? Maak dan kennis met Cannibal Cuisine van de Vlaamse indiestudio Rocket Vulture, waarbij je met je hakmes naast groenten ook mensen in reepjes snijdt.

Cannibalcuisine1

Het plot van Cannibal Cuisine is simpel: je bent een kannibaal die (relatief) vredig leeft op een eiland, tot de boze god Hoochooboo ontwaakt uit zijn slaap. Hoochooboo heeft wel trek in een stuk mensenvlees en aan jou de taak om dat te bezorgen voordat jij zijn volgende maaltje wordt. Gelukkig is het bij de reisbureau’s op de wereld nog niet doorgedrongen dat er kannibalen zijn op het eiland en lopen er genoeg toeristen op je eiland te lummelen die een prima steak zijn voor Hoochooboo. Maximaal vier kannibalen gaan aan de slag om (letterlijk) korte metten te maken van de toeristen, dit te combineren met fruit of specerijen en dit aan de hongerige kannibalengod te serveren.

Wacht eens even, hoor ik je denken, klinkt dat niet heel erg als Overcooked? En ja, de parallelen met Ghost Town’s populaire kooksimulatie en Cannibal Cuisine zijn duidelijk te zien. Ook Cannibal Cuisine is een hectische partygame waarin spelers proberen zoveel mogelijk gerechten te serveren waarbij de levels constant veranderen om de speler dwars te zitten. In het geval van Cannibal Cuisine zijn het meteorieten die op je hoofd gegooid worden, rivieren waar je in kan verdrinken, en valkuilen waar je op gespietst kan worden. En ook de toeristen gaan niet gedwee op het spit – tussendoor moet je regelmatig zelf een stuk mensenvlees eten om er voor te zorgen dat de toeristen je niet in elkaar meppen. 

Dat zijn de overeenkomsten, maar Cannibal Cuisine doet nauwelijks moeite om zichzelf te onderscheiden van zijn grootste inspiratie. Ja, toeristen vermoorden om de boze Hoochooboo tevreden te stellen is iets nieuws, en je krijgt speciale abilities zoals het roosteren van voedsel op de grond of een totem die kannibalen in de buurt kan healen. Maar daar houden de vernieuwingen wel op. Daarnaast ontdoet Cannibal Cuisine zich van enige vorm van diepgang die Overcooked kent, en voor een partygame die al weinig complexiteit heeft is dat funest. Tussenstappen zoals het hakken en klaarmaken van ingrediënten is weggehaald, schoonmaakklusjes zijn er niet meer, en er zijn lang niet zo veel ingrediënten. Door deze versimpeling is er weinig ruimte voor Cannibal Cuisine om dingen beter te doen dan zijn inspiratiebronnen.

Cannibalcuisine2

Cannibal Cuisine is voor veteranen van dit genre ook een stuk lastiger, voornamelijk door factoren waar de speler geen controle over heeft. Ten eerste het aantal spelers: Cannibal Cuisine is een game die ontworpen is om met meerdere spelers op de bank te spelen, maar o wee als je probeert het spel in je eentje te spelen. De scores die Rocket Vulture als grens heeft gesteld voor het aantal sterren dat je moet halen in de game past zijn duidelijk gekozen met co-op in het achterhoofd, en het is moeilijk zo niet onmogelijk om drie sterren in je eentje te halen. Ondanks dat het een partygame is, is het belachelijk dat spelers die niet een aantal vrienden optrommelen gelijk op een achterstand staan.

Ten tweede de besturing. Voor een game die zo hectisch is als Cannibal Cuisine moet deze haarscherp zijn en dat is lang niet altijd het geval. Het lijkt alsof je kannibaal over het scherm glibbert in plaats van loopt, en het gebeurde meerdere malen dat ik de rivier in kieperde met een mensenbiefstuk terwijl ik dacht dat ik op de ton stond om over te steken. Extra lullig is dat het voedsel dat je draagt in de rivier valt en dat je dan opnieuw moet beginnen. Het is door die overmacht en die willekeur dat het moeilijk is om twee of drie sterren in Cannibal Cuisine-levels te halen, en als gevolg daarvan voelt het meer frustrerend dan uitdagend om de game te spelen. En wil je het met toetsenbord en muis spelen, vergeet het maar; je kunt maar met één persoon op een toetsenbord spelen. Ook stoort het mij dat de muis dood gewicht is tijdens het spelen (je kan hem niet gebruiken om opties te selecteren in het hoofdmenu).

Tijdens het spelen vraag ik mij vooral af waarom ik Cannibal Cuisine zou spelen als er betere games zijn in het partygame-genre zoals Overcooked, Unrailed, Moving Out en Keep Talking and Nobody Explodes. In vergelijking met zijn grootste inspiratie doet Cannibal Cuisine niks nieuws of beter dan Overcooked, en de enige redenen die ik kan bedenken waarom je Cannibal Cuisine zou willen proberen is omdat het drie euro goedkoper is of omdat je een morbide obsessie hebt met kannibalen. Je kunt beargumenteren dat het team achter de game klein is, maar Overcooked is ook gemaakt door slechts drie man en Cannibal Cuisine delft duidelijk het onderspit in een vergelijking tussen die twee. Het is nog steeds een degelijke game voor fans van het party-genre en die al op Overcooked zijn uitgekeken, maar voor de mensen die een kwalitatief betere partygame willen zijn er andere gegadigden die het beter doen dan Cannibal Cuisine.

Gespeeld op pc, ook verkrijgbaar voor Nintendo Switch.