Nieuws
Nicolaï waarschuwt Turkije inzake rechtszaak

Pamuk staat terecht wegens belediging van de Turkse nationale identiteit. In een Zwitserse krant liet hij een tijd terug weten dat in zijn vaderland 30.000 Koerden en één miljoen Armeniërs zijn vermoord. ''Bijna niemand durft daarover te spreken, behalve ik'', zei de schrijver toen. Daarmee stampte Pamuk keihard op het Turkse taboe omtrent de vermeende volkerenmoord op de Armeniërs. Justitie klaagde Pamuk dan ook aan, en die klacht leidt mogelijk in december tot een veroordeling.
Volgens Nicolaï kan het niet zo zijn dat iemand de mond wordt gesnoerd in een kandidaat EU-lidstaat. ''Vrijheid van meningsuiting is de ziel van de Europese Zaken'', aldus de VVD'er. De Nederlandse regering heeft al bij de Turkse ambassade haar ongenoegen laten blijken over de rechtszaak tegen Pamuk. In de Tweede Kamer zint een grote Kamermeerderheid, van in ieder geval CDA en PvdA, op maatregelen tegen Turkije als Pamuk de cel in moet. De onderhandelingen zouden in dat geval moeten worden opgeschort. In september liet eurocommissaris Olli Rehn al weten dat Turkije de EU provoceert met deze rechtszaak.
Hij heeft overigens wel gelijk, vind ik.
SpankmasterC: SocialDisorder is de Julius Caesar onder de gamers
Sigmund666: U bent synoniem voor: AWESOME!
Nederland zelf heeft überhaupt weinig macht...
Ziezo! Da's mooi van Aviko! --> Power to the pieper!
In dit geval is het zo dat in de EU velen zijn die een wet op de belediging van de nationale identiteit van een land van de zotte vinden. De Turken zullen die dan ook wel moeten veranderen als ze ooit bij de EU willen komen.
Maar andere kant ook weer niet wereldvreemd; denk maar aan de Nederlandse 'politionele acties'. Excuses daarvoor zijn ook maar pas gemaakt. :'(
Wat heet, als je het zoals deze Pamuk benoemt krijg je al gevangenisstraf, dus de vergelijking met Nederland gaat nogal mank....
Daar komt bij dat Hitler mede door het ongestraft vermoorden van Turkije van de Armeniers ook dacht, als de Turken dat kunnen en mogen, waarom zou ik dan hetzelfde niet gaan en mogen uithalen met de joden?
Hetzelfde zag je na Ruanda gebeuren in Darfur.
2/3 van alle Europese regels wordt in Nederland bedacht!
Financieel heeft Nederland flink wat in de pap te brokkelen in Europa.
Op de voorgrond lijkt het alsof we er maar een beetje bijhangen, op de achtergrond handelt Nederland de zaken als een van de groten af.
CU wil wet op ontkennen holocaust Ik ben zeker niet vóór het ontkennen van de holocaust ofzo. Ik weet ook niet wat er zich in Turkije heeft afgespeeld. Maar ik vind dat je niet aan de ene kant kunt zeggen "blabla vrijheid van meningsuiting" en aan andere kant "blabla...de holocaust, nee daar mag je niet over zeggen wat je denkt"
Ik lees ook wel dat de ene een VVD-er is en de andere een CU-er, maar vergeet niet dat er dus duidelijk bij staat dat je in NL al veroordeeld kunt worden voor het ontkennen van de holocaust
Daar heeft Nederland (ook Nicolai) mee ingestemd.
Ik denk ook niet dat dit 'nieuws' aan de Turken gericht is, maar meer is om zijn eigen achterban te kietelen.
We hebben totaal geen moeite om met andere landen zaken te doen die een veel ergere staat hebben als het om mensenrechten gaat.
Vergeet niet dat het echte verzet pas begon toen de Joden het land al al uit waren fotofoto
Leuke manier van redeneren heb jij...
je kunt dan miljoenen redenen verzinnen om Turkije aan het lijntje te houden, waarom is het zo fucking moeilijk om een beslissing te nemen?
Europese Unie, wil je Turkije erbij hebben, hou dan je fucking mond, en onderhandel ermee foto ... maar ga niet bij elke fucking punt een discussie starten, zo irriteer je elkaar alleen maar, en Turkije is al geirriteerd genoeg om voordat de EU stopt met onderhandelingen dat zij ermee stoppen en zeggen 'fuck off' foto !
Nico foto
ff Lange F. en Baas B. quoten oeps wir habben es nicht gewusst (of is dat nou ook weer te fout om te zeggen??) Probeer maar een buitenlands woord te verzinnen wat precies het zelfde betekend... (en nee Sudafrikaans telt niet mee want dat is verbasterd zeeuws)
Wij zijn inderdaad geen lievertjes
maar 1 tot 1,5 miljoen negeren, nee dat is lekker
Hoever groeit de europese unie?? welke landen willen hierna er bij, Turkeije lid, de buren willen nu ook, Syrie en iraq, Iran staat ook te trappelen voordat we het weten zitten we met noordafrika om de tafel.... waar houdt het op??
Ok dat er elke keer nieuwe eisen worden gesteld, vind ik ook soms te ver gaan. Maar het is wel goed dat Europa hier voorzichtig mee omgaat, vooral als men kijkt hoe het Europese volk tegenover de lidmaatschap van Turkije staat. Maar ik vind het juist heel belangrijk dat ze over deze punt wel een discussie beginnen, het moet natuurlijk niet zo zijn dat men niet eens een negatieve mening over een land kan hebben. Het is juist zo belangrijk dat we op sommige gebieden bekritiserend denken dit kan juist tot verbeteringen leiden. Ik kan me herinneren dat dit jaar een paar universiteiten in Turkije een gezamenlijke discussie wouden starten over de Armeense genocide, maar dit mocht niet plaatst vinden omdat het volgens de ministerie landverraad was. Dit is natuurlijk volkomen belachelijk dat men niet eens daar kritiek op het land/politiek kan hebben. Enis jij en ik kennen beiden Turkije goed en je kan niet ontkennen dat het politiek daar ver achterloopt en dat daar alleen democratie op papier bestaat. En hier moeten ook duidelijke veranderingen komen als Turkije ooit bij de EU wil horen.
Of om in Zwitserland te zeggen dat er GÉÉN genocide op de armeniers is gepleegd??
Waarom dit als men is verzot op de vrijheid van meningsuiting??
1ml armeniers vermoord ? geloof er helemaal geen flikker van.
1. Genocide door de Grieken tijdens WO1.
2. Genocide door de Armeniërs tijdens WO1 met behulp van de Russen (voordat de Turken tegen de Armeniërs in opstand kwamen).
3. Genocide door de Griekse Cyprioten op de Turkse Cyprioten (voordat de Turken Noord-Cyprus binnen vielen om de Turkse Cyprioten te beschermen).
4. Genocide van de europese kruistochtvaarders toen zij naar het MO gingen en onderweg in anatolië van alles en nog wat flikten.
Ik vind het van Turkije prachtig dat ze niet in al-gebeurde-zaken willen blijven haken, dit gaat helaas wel ten koste dat de tegenpartij dat niet doet waardoor Turkije telkens als de schuldige in de verdediging moet schieten. Vraag me af of nog een enkel ziel het over genocides zal hebben als Turkije een contra aanval begint over genocides...
Als het echt was zoals jij het had omschreven dan zou er nu geen Erdogan zijn, iedereen dat zich met de ontwikkelingen van Turkije bezig houdt weet dat Erdogan nogal erg islamitisch en geen echte voorstander van scheiding tussen staat en moskee is. Volgens jouw omschreven situatie zou Erdogan nu allang opgehangen moeten worden. Ik kan me een uitspraak van Erdogan herinneren.
"Indien de EU nog steeds met nieuwe criteria komt dan dopen wij de Kopenhagen criteria om naar de Ankara criteria"
De wereld heeft al lang de Armeense genocide erkend, alleen de Turken blijven krampachtig ontkennen. Triest dat een land haar onderdanen in zulke mate hersenspoeld heeft tot hersenloze propaganda machines en dat Turkije steevast bij elk punt van kritiek met zeer aggressieve diplomatie reageerd als een soort valse hond. Het valt wel op dat vrijwel alle Turken niet meer zelfstandig over dit soort onderwerpen kunnen nadenken.
En probeer eens op te zoeken wat genocide is, al jouw voorbeelden van genocides zijn dat duidelijk niet.
Meer woorden wil ik niet vuil maken aan iets dat zo overduidelijk is behalve voor een hele beperkte groep.
Laten we hopen dat dit land nooit in de EU komt want met mensen met dit soort ideeën moeten we niet opgescheept komen te zitten. Voor de Turkse mentaliteit is geen plaats in Europa.
de Volkskrant, Forum, 9 juni 2005 (pagina 10)
Justin McCarthy is hoogleraar geschiedenis aan de Universiteit van Louisville (USA) en auteur van The Ottoman Peoples and the End of Empire. Hij gaf onlangs college over dit onderwerp aan de Universiteit Leiden. Vertaling: Cees Koster
Blijft Turkije de Armeense volkerenmoord uit 1915 ontkennen, dan bemoeilijkt dat een EU-lidmaatschap. Niet juist, bekijk de feiten, zegt Justin McCarthy.
Hoewel in parlementen en voor rechtbanken het plegen van een 'Armeense genocide' officieel is erkend, is het bestaan daarvan voor historici geen uitgemaakte zaak. Nu steeds meer historisch onderzoek wordt afgerond, wordt duidelijk dat tussen de Turken en de Armenen weliswaar een verschrikkelijke oorlog is gevoerd, maar dat van een genocide geen sprake was.
Er kan nu geen twijfel meer over bestaan dat de Ottomaanse Armeniërs aan het begin van de Eerste Wereldoorlog een grote opstand organiseerden tegen hun regering. Over de acties van de Armeense opstandelingen zijn veel details bekend: aanvoerlijnen naar het Russische front werden geblokkeerd, strategisch gelegen steden werden ingenomen, telegraafdraden werden doorgesneden en islamitische dorpelingen en vluchtelingen werden afgeslacht. Betrouwbare bronnen – kalme en serieuze verslagen die door officieren aan hun meerderen werden gestuurd, die niet bedoeld waren voor publicatie of voor propagandadoeleinden – doen verslag van de gruwelijkheden van de Armeense opstand.
Hooggeplaatste Armeniërs, zoals de Armeense generaal Korganoff en de president van de Armeense Republiek, Katchaznuni, hebben destijds openlijk toegegeven dat de Ottomaanse Armeniërs in de oorlog de kant van Rusland kozen. Armenen en Ottomanen waren het erover eens dat de Armeense organisatie in Tiblisi, onder leiding van de Armeense Revolutionaire Federatie, Armeniërs ertoe aanzette zich te verzetten tegen de Ottomaanse oorlogsverrichtingen. De Armeense opstand was er een van de belangrijkste oorzaken van dat het Ottomaanse Rijk de oorlog van de Russen verloor.
Het Ottomaanse bevel om Armeniërs te deporteren kan verklaard worden door de schade die de Armeense opstand heeft veroorzaakt. Of de Ottomaanse reactie overdreven was, is nu een punt van discussie onder historici, maar geen enkele objectieve analist kan er nog aan twijfelen dat de Ottomanen redenen hadden meer opstanden van de Armeniërs te vrezen. Ze moesten iets doen om zichzelf te verdedigen.
Kan men de reactie van de Ottomanen genocide noemen? De definitie van de VN, de meest geciteerde, biedt weinig soelaas. Volgens de VN is sprake van genocide bij 'daden die worden gepleegd met de bedoeling nationale, etnische, raciale of religieuze groepen, geheel of gedeeltelijk, te vernietigen'. Het probleem zit hem in het woord 'gedeeltelijk'. Volgens de definitie van de VN is oorlog altijd genocide. De oorlog tussen de Turken en de Armeniërs is een oorlog als alle andere.
Gaf de Ottomaanse regering het bevel tot de moord op Armeniërs? Ja, net zoals het Armeense gezag bevel gaf tot het vermoorden van Turken en Koerden. De Ottomanen hingen de Armeense revolutionaire leiders op. Sommige slachtoffers waren onschuldig. De Armenen selecteerden Ottomaanse overheidsfunctionarissen om te vermoorden. Ook onder hen waren onschuldigen. Er werden massamoorden gepleegd op Armeniërs door islamieten, vooral in Harput en Trabzon. Ook werden er, op veel grotere schaal, massamoorden gepleegd door Armeniërs op islamieten in steden als Van, Bitlis, Erzurum en Mamahatum.
De Armeniërs en de islamieten stierven in de oorlogsgebieden aan moord op elkaar, door honger en door ziekte. Het sterftecijfer was onder beide groepen even hoog, rond de veertig procent. Als de ene partij schuldig was aan genocide, dan waren beide partijen schuldig aan genocide.
In de praktijk verstaan de meeste mensen onder 'genocide' de poging om alle leden van een nationale, etnische of religieuze groep uit te roeien. Daarvan was in het Ottomaanse Rijk geen sprake. Er zijn wel valse 'bloedbadbevelen' en andere dubieuze bewijsstukken naar boven gekomen, maar niemand heeft ooit een authentiek bevel van de overheid tot het plegen van genocide gevonden.
Het is logisch niet mogelijk te bewijzen dat iets niet bestaat. Het is echter wel mogelijk aan te tonen dat de daden van de Ottomanen niet genocidaal waren: de Armeniërs uit Ottomaans Europa en West-Anatolië werden niet als een bedreiging beschouwd en werden ook niet gedeporteerd. Zij werden met rust gelaten.
De overgrote meerderheid van de Armeniërs die werden gedeporteerd, hebben dat overleefd. Armeense gedeporteerden kregen voedsel uit de voorraden van het Ottomaanse leger. Dit kan nooit genocide geweest zijn.
Waarom is er zo weinig bekend over deze geschiedenis in Europa en Amerika? Het antwoord op die vraag heeft ook te maken met de traditioneel anti-Turkse sentimenten in Europa en de VS – sentimenten die teruggaan tot de Middeleeuwen. Ook bestaat er onder de mensen die niet veel ophebben met de manier waarop in het huidige Turkije wordt omgegaan met de mensenrechten, de neiging over de Turken het ergste te geloven. Sommigen gebruiken de eis dat Turkije de genocide moet erkennen als een strategie om Turkije buiten de EU te houden.
Meestal kennen Amerikanen en Europeanen het verhaal alleen van Armeens nationalistische kant, zodat zij menen dat het historische dispuut is opgehelderd. In zo'n klimaat wordt zelfs het meest overtuigende historische bewijs genegeerd. Alleen het bewijs dat de Turken in een kwaad daglicht stelt, wordt geaccepteerd. Zelfs de Turkse romanschrijver Orhan Pamuk probeert bij de westerse intelligentsia in het gevlei te komen door een ondoordachte erkenning van de genocide, terwijl er geen enkele aanwijzing bestaat dat hij de zaak bestudeerd heeft of begrijpt.
Wel moet worden opgemerkt dat het mede aan de regering van de Turkse republiek te wijten is dat men zo weinig weet over deze geschiedenis. Uit vrees dat de Turkse bevolking wraak zou willen nemen voor haar eigen lijden, heeft Turkije te lang het verkeerde beleid gevoerd en de zaak stilgehouden. Nu pas beseffen de Turken welke schade hun zwijgen heeft veroorzaakt.
De belangrijkste belemmering tegenwoordig bij het naar boven halen van accurate historische informatie is politiek van aard. Armeense nationalisten en hun bondgenoten hebben in veel landen de politieke en economische macht om de politiek en de media te beïnvloeden. In Frankrijk is het verboden te beweren dat er geen genocide tegen de Armeniërs is gepleegd. De historicus Bernard Lewis werd in Frankrijk jarenlang geteisterd door rechtszaken wegens zijn ontkenning van genocide. Uiteindelijk werd hij schuldig bevonden. In Zwitserland heeft men vergelijkbare wetten. In dat land is men een zaak begonnen tegen de voorzitter van de Turkse Historische Vereniging. Hij wordt ervan beschuldigd de Armeense genocide te ontkennen. In het Belgische parlement wordt een wet behandeld die het ontkennen van de genocide tot een misdaad maakt. In Frankrijk, Zwitserland en binnenkort misschien ook België zou dit artikel onwettig zijn. (In Nederland bereidt de ChristenUnie een wetsvoorstel naar Belgisch model voor, red .)
Amerika loopt niet ver achter bij deze onderdrukking van de geschiedenis. Daar is de druk echter subtieler. Jonge wetenschappers wordt afgeraden een dergelijk 'gevaarlijk' onderwerp te bestuderen. Oudere wetenschappers kunnen eenvoudigweg zien dat hun carrière schade zou oplopen als ze het onderwerp zouden bestuderen. Amerikaanse kranten hebben toegegeven aan politieke en economische druk en proberen niet eens meer een evenwichtige analyse van de zaak te maken. In liberaler tijden publiceerde de Boston Globe een artikel waarin stond dat tijdens de Eerste Wereldoorlog zowel Turken als Armeniërs werden vermoord. Tweeduizend Armeense demonstranten en de dreiging van verlies aan advertentie-inkomsten overtuigden de krant ervan dergelijk materiaal nooit meer af te drukken. Gefrustreerd door de weigering van de media ook maar iets anders te publiceren dan één kant van een ingewikkelde geschiedenis, hebben sommigen zelfs geprobeerd tegen betaling hun opvattingen publiek te maken.
Noch de politici noch de kranten die proberen de studie van de geschiedenis van de Turken en de Armeniërs te onderdrukken, kunnen beweren dat ze die geschiedenis ooit hebben bestudeerd.
In Frankrijk en Zwitserland kan een historicus die de genocide ontkent de gevangenis indraaien, in Amerika kan hij zijn baan kwijtraken. Geen wonder dat maar één kant van de zaak wordt verteld. Nu Turkije zijn archieven heeft geopend, komen er steeds meer wetenschappelijke publicaties waarin de hypothese van de genocide wordt ontkracht.
Of Europeanen en Amerikanen deze geschiedschrijving ooit onder ogen krijgen is, helaas, een kwestie van politiek.
Copyright: McCarthy, Justin
Om te kunnen reageren moet je zijn ingelogd op FOK.nl. Als je nog geen account hebt kun je gratis een FOK!account aanmaken