Eten uit een pakje

Ik maakte deze week twee keer op één dag kennis met de gedachtenkronkels van ene Rosanne Hertzberger over eten. Dat kon natuurlijk geen toeval zijn. Ze had een boek geschreven over E-nummers las ik en dezelfde avond zat ze bij Pauw aan tafel. Het boek moest natuurlijk gepromoot worden.

Rosanne vindt E-nummers gezonder voor de portemonnee, beter voor de emancipatie en ook voor het milieu. Ze koopt zelf het liefst eten uit een pakje en een zakje en demonstreerde dat bij Pauw. Ze liet een plastic bakje met onduidelijke salade zien als voorbeeld van iets dat zij liever eet dan een salade die ze zelf zou moeten samenstellen met diverse groenten en fruit. Ik snap het niet. Het enige verschil is dat die salade in dat bakje is samengesteld door de kok van Appie Heijn of een andere kok. Ik zie die bakjes weleens bij Appie en ik vind het er niet echt smakelijk uitzien, maar het is natuurlijk wel handig als je geen zin of tijd hebt om zelf te koken.

Rosanne vindt zelf koken ook slecht voor de emancipatie omdat het meestal vrouwen zijn die zich moreel verplicht voelen om hun kinderen geen eten uit pakjes en zakjes willen voorschotelen. Hoe weet ze dat? Is daar diepgaand onderzoek naar gedaan? Ik ken zelf niet één man of vrouw die om die reden kookt. Je mag natuurlijk wel een mening hebben, maar als je het zo duidelijk in een boek schrijft, zou het wel handig zijn als er ook enig onderzoek naar is gedaan. Of heeft zij toevallig wel een paar vrouwen in de kennissenkring die om die reden koken? Er zijn trouwens genoeg mannen die koken. Ik kook iedere dag, maar niet uit een pakje. Oeps, nu schrijf ik ook iets dat ik niet kan bewijzen. Ik weet namelijk niet of er genoeg mannen zijn die koken. Ik denk zelfs dat het er maar weinig zijn, maar ik schrijf het niet zomaar op in een boek.

Rosanne stelt ook dat zelf koken helemaal niet gezonder hoeft te zijn dan eten uit een pakje of zakje. In dit geval was er wel onderzoek gedaan. Onderzoekers van The British Medical Journal hadden magnetronmaaltijden vergeleken met maaltijden van tv-chefs zoals Jamie Oliver en wat bleek? De recepten van de chefs bevatten de meeste calorieën, het meeste vet en de minste vezels. Nou en? Jamie Oliver is een Engelsman en Engelsen kunnen niet koken. Ook Jamie niet. Ik heb weleens naar een programma van hem gekeken en ik zou die rotzooi echt niet eten. Ze moeten die magnetron maaltijden niet met recepten van tv-koks of van die kookmutsen van internet vergelijken, maar met de maaltijden die door de gewone mensen zoals ik worden bereid. Dan heb je een duidelijk beeld. Als je een gewone maaltijd van doperwten met een tomaatje, een paar aardappels met jus en een gehaktbal eet, dan is dat echt niet dik makend en wat mij betreft lekkerder dan die magnetron rotzooi waar veel te veel zout in zit. Rosanne heeft wel gelijk als ze die tv-mutsen met die rotzooi in hun vlogs op internet aanklaagt, maar dat heeft niets te maken met haar vergelijking van pakjes en zakjes met zelf koken. Schrijf daar dan een apart boek over en dan hoor je mij daar niet over.

Rosanne geeft ook aan dat biologische supermarkten verspillend zijn omdat ze korte houdbaarheidsdata hebben voor hun verse producten en omdat er niet veel mensen kopen. Helemaal mee eens. Daarom kopen er ook zo weinig mensen. Ik koop graag biologisch voedsel, maar niet bij zo’n supermarkt. Er is echter wel een groot verschil in smaak tussen een echte biologische kip en een waterige reus van een plofkip, Rosanne.

De meningen zijn trouwens ook erg verdeeld. Rosanne heeft nu dit boek over pakjes en zakjes, maar de Amerikaan Michael Pollan in zijn boek ‘Een pleidooi voor echt koken’, Karin Luiten, culinair journaliste en de Nederlandse Voedsel- en Warenautoriteit moeten niets van die zakjes en pakjes hebben. Met name vanwege het hoge zout- en suikergehalte. Dus ja, wie moeten we nu geloven? Michael of Rosanne?

Rosanne vond ook wel bij Pauw dat mensen natuurlijk zelf moeten weten wat ze eten. Nou, waarom schrijft ze er dan een boek over waarin ze stelt dat het eigenlijk slechter is dan wanneer je de maaltijd uit pakjes en zakjes haalt? 

Rosanne had het bij Pauw ook nog over dikke mensen. Het verbaasde niemand dat Amerikanen de dikste mensen waren met hun junkfood, maar op de tweede plaats kwamen de Mexicanen volgens haar. Die stonden volgens Rosanne urenlang in de keuken en werden toch dik, maar dat kwam volgens haar door de grote hoeveelheden cola die ze dronken. Daarmee geeft ze dus meteen haar eigen ongelijkheid aan. De Amerikanen worden dik door vette junkfood rotzooi en de Mexicanen worden niet dik door hun kookgewoonten, maar door de cola. Trouwens, waar haalt Rosanne de wijsheid vandaan dat de Mexicanen uren in de keuken staan? Ik bereid recepten uit veel landen in de wereld en of ik nu Hollands, Frans, Italiaans, Thais of Mexicaans kook, ik ben vrijwel nooit meer dan een halfuur, drie kwartier kwijt. Een goede chili con carne met rijst kost me een kwartiertje tot twintig minuten en met taco’s in plaats van rijst nog iets korter. Natuurlijk, soms is het leuk om een ingewikkeld recept te maken zoals bijvoorbeeld Kip Marengo. Dat was het lievelingsrecept van Napoléon Bonaparte. Als je de saus bij de kip op de originele manier met echte zelfgemaakte bouillon wilt maken dan ben je twee dagen bezig. Nappie kreeg het te eten na de slag bij Marengo en was meteen verliefd. Op het eten dan. Niet op de kokkin. Maar als je dat gerecht zonder de zelfgemaakte bouillon maakt, maar met een bouillon uit een potje, dan scheelt dat al een dag en ben je nog maar een uurtje kwijt. Het is alleen iets minder van smaak. Dus uren in de keuken staan dat zit er in de meeste landen niet in, Rosanne. Dat krijg je als je altijd alleen maar instant eten eet. Dan weet je helemaal niets van gewoon koken.

Volgens mij kun je het beste, gezondste, gezelligste en lekkerste eten als je geen boeken leest over eten, niet naar tv-chefs of internetmutsen kijkt, maar gewoon zelf de dingen kookt die jij en je eventuele partner en kinderen  lekker vinden.