Even een gaatje dichten
Iedere laatste donderdag van januari wordt gedichtendag gevierd. Hét poëziefeest van Nederland en Vlaanderen, waarbij de poëzie op tal van plaatsen een dag lang in het zonnetje wordt gezet. Het thema van gedichtendag 2011 is Nacht.
Een belangrijke vraag die ik vele mensen dan hoor stellen is: "Wat is poëzie?" En die vraag is voor mij moeilijk te beantwoorden. Op zich heb ik ook niet zo heel erg veel met poëzie. Er zijn verschillende definities van poëzie, die ook allen door dichters zijn verzonnen. Zo wordt poëzie onder andere omschreven als dat wat dichters schrijven. Dus: noem jezelf een dichter en je schrijft dus poëzie. Van veel poëzie begrijp ik werkelijk geen snars. Geef mij maar een goed boek, in plaats van de nieuwste dichtbundel van Remco Campert.
Een doel van gedichtendag is om de poëzie dichter bij de gewone mens te brengen. Van mij hoeft dat niet. Van mij mag poëzie best lekker elitair blijven. Houd het alstublieft zo klein mogelijk. Ik heb namelijk het idee dat minimaal 90% van Nederland en Vlaanderen niet op poëzie zit te wachten. Dat is diezelfde 90% die rond sinterklaasavond uren zit te wroeten op een net niet rijmend gedicht over het cadeau dat Sint gaat schenken en waarvoor-ie urenlang heeft moeten denken.
Poëzie hoeft niet te rijmen. Dat vind ik persoonlijk jammer. Want het is best knap een goed verhaal in rijmvorm op papier te zetten. En omdat het vandaag gedichtendag is, noem ik mezelf uitsluitend vandaag de huisdichter van FOK!. Hieronder zal ik voor u - in het kader van gedichtendag en trouw aan het thema - een stukje poëzie schrijven dat zijn weerga niet kent.
Het is donker, het is duister
Ik hoor de stilte en ik fluister
Dat doe ik veelal in de nacht
Dat vind ik wel zo netjes
Want iedereen slaapt nog zacht
Dus, beste lezer, u heeft waarschijnlijk niets met poëzie, maar u kunt morgen wel vertellen dat u zeer elitair heeft meegedaan aan gedichtendag. U heeft bij wijze van uitzondering een zeer mooi literair stukje poëzie van de huisdichter van FOK! gelezen.
O ja: u was hierbij vooral zeer onder de indruk van het sterke onderliggende verhaal en de gevoelens dat het stukje poëzie bij u heeft losgemaakt. Dat dit stukje (rijmelarij van likmevestje) via de verbeelding een nieuwe werkelijkheid heeft geschapen, die zich even losmaakt van wat als eindige werkelijkheid wordt ervaren.
Poëzie en het verklaren ervan hoeft dus niet zo moeilijk te zijn. De bovenstaande alinea kunt u namelijk voor elk stukje poëzie gebruiken.
De huisdichter van FOK!
