Pokémonfilms: Gotta watch 'em all! Deel 4
Deel 15: Pokémon - Kyurem vs the Sword of Justice
Dit zal een van de kortere omschrijvingen worden, want over Kyurem vs the Sword of Justice valt namelijk niet veel te vertellen. Het gaat over Keldeo, een soort My Little Pony die met drie andere Pokémon traint om een zogenaamde Sword of Justice te worden. De Swords of Justice zijn een soort A-team in Pokémonvorm die het voor de zwakkeren opnemen en Keldeo is hun nieuwste recruut. Keldeo is jong en impulsief en besluit op een dag, tegen het advies van zijn drie leraren in, Kyurem - een soort draak die meerdere gedaanten aan kan nemen - uit te dagen tot een gevecht. De Swords of Justice komen erachter, schieten hem te hulp en komen precies op tijd om te zien hoe Kyurem de vloer aanveegt met Keldeo, waarna hij de Swords bevriest en Keldeo gewond van een berg af valt, precies op het dak van de trein waar Ash en zijn vrienden op dat moment in zitten.
Ze besluiten Keldeo te helpen, en dat was het eigenlijk. Wat volgt is een aaneenschakeling van abrupte, amper uitgelegde en onlogische gebeurtenissen: Ash, Keldeo en de rest komen aan in een stad genaamd Roshan City waar Kyurem ze vindt en ze voor hem op de vlucht slaan. Terwijl Kyurem naar ze op zoek is, zorgen Cilan en Iris voor afleidingsmanoeuvres, terwijl Ash en Keldeo teruggaan naar de oude mijn waarin de Swords of Justice nog altijd bevroren zijn. Aldaar proberen ze de Swords te bevrijden, komt Kyurem terug en vechten ze opnieuw, waarna Keldeo zijn geheime kracht ontdekt en een volwaardige Sword of Justice wordt. Einde.
Wie dit leest zou prima kunnen denken dat het hier om een stukje fan-fiction gaat, maar dit is dus een volwaardige film. Een film die met zeventig minuten misschien kort lijkt, maar toch lang genoeg is om vervelend te worden. Je vraagt je misschien af hoe een film van zeventig minuten gevuld kan worden met zo weinig plot? Nou, heel simpel: door hem vol te stoppen met scènes die helemaal niets toevoegen. De afleidingsmanoeuvres zijn hier een goed voorbeeld van; op een gegeven moment besluit Iris om met een zeppelin weg te vliegen, waarna de handlangers van Kyurem achter haar aan gaan en er na een poosje achter komen dat ze alleen is. Ze draaien zich om, vliegen naar Cilan die hetzelfde trucje uithaalt, maar dan met een trein, komen erachter dat ze weer in de val gelopen zijn en taaien weer af. Tien minuten later zijn ze alsnog bij de oude mijn aangekomen en realiseer je je schouderophalend dat je naar ongegeneerde filler zit te kijken; iets waar de film vol mee zit.
Goddank is dit de mooist geanimeerde Pokémonfilm die ik tot nu toe heb gezien dus écht onkijkbaar wordt het nergens, aangezien er genoeg actie in de film zit en alles er haarscherp uitziet. De tijden dat de 3D er houterig uitzag, liggen inmiddels ver achter ons en wat overblijft is een soort samensmelting tussen 3D en platte animatie die er bloedhemeltjegeil uitziet en high-tech aanvoelt. De actie wordt helaas nooit echt meeslepend, de personages zijn weinig interessant (de Swords zijn een paar van de bizarst vormgegeven Pokémon ooit) en Keldeo is een enorm tweedimensionale held. Maar wat deze film echt de nek omdraait, is de plot dat rechtstreeks uit een opstel van een basisschoolleerling lijkt te zijn gehaald en voelt als een aaneenschakeling van "en toen... en toen... en toen... en toen..."
