El Gringo

Hij wordt El Gringo (De Amerikaan) genoemd, een Amerikaan op doorreis door een klein plaatsje in Mexico. Hij strandt in een bar in afwachting op de bus om naar Acapulco te vertrekken, maar loopt al vroeg tegen confrontaties aan met de lokale bevolking. Een bende, die in handen is van de sherriff, ontdekt wat er in zijn sporttas zit en opent de jacht op hem. 

Gehuld in geheimzinnigheid, maar met een overvloed aan testosteron, weerstaat El Gringo elke Mexicaan die hem probeert dood te schieten. Dit alles leidt tot spectaculaire actiescènes met tal van slachtoffers aan Mexicaanse zijde, explosies en spetterende shots. Het verhaal is verder flinterdun: er is natuurlijk een aantrekkelijke jongedame die de man initieel op afstand houdt, maar later toch haar hart aan hem verliest. Daarnaast bemoeit Amerika zich er op den duur mee als een inspecteur uit Nieuw-Mexico schoon schip probeert te maken in La Fronteras. 

Enter Christian Slater. De bekendste naam en tevens beste acteur die de film rijk is, want ook voor de acteerprestaties hoef je deze film niet te kijken. Slater speelt inspecteur West en gaat naar La Fronteras om een bloedbad te onderzoeken waarbij vier van zijn agenten zijn omgekomen.

Eenmaal aangekomen in La Fronteras treft hij El Gringo aan en neemt het verhaal een niet al te verrassende wending. Wat exact de intenties waren van de makers is niet geheel duidelijk: een voorspelbare plot met een matige cast en te veel scènes die barsten van de ongeloofwaardigheid scheppen weinig duidelijkheid.

Daarmee blijft El Gringo een echte no-brainer en het is daarom ook niet bepaald een aanrader, zelfs niet voor de actiefilmliefhebber. Ook de afwerking had beter gekund, want in de openingsscène is de audio en video zeer matig gesynchroniseerd, wat een erg onprofessionele indruk wekt.