Boek: Bronnie Ware - Als ik het leven over mocht doen
De Australische Bronnie Ware werkte jarenlang zonder de benodigde diploma’s in de palliatieve zorg. Na jaren van werken en praten met mensen die hun laatste dagen in (onder andere) haar gezelschap doorbrachten heeft ze haar ervaringen opgeschreven in het boek Als ik het leven over mocht doen.
Door gesprekken met mensen op hun sterfbed is ze gaan nadenken over het leven en de manier waarop zij daar zelf invulling aan gaf. Het is bijzonder om te lezen hoe mensen op hun sterfbed terugkijken op hun leven, waar ze spijt van gehad hebben en welke dingen ze Bronnie in hun laatste dagen vertellen, wat ook opvalt is de helderheid waarmee mensen terugkijken op hun leven. Een bijzonder boek om te lezen, de gesprekken die Bronnie opgetekend heeft zorgen er voor dat je van tijd tot tijd met tranen in je ogen zit.
Tussen de verhalen door wordt door de auteur verteld hoe de gesprekken met de mensen in haar werk haar manier van leven hebben veranderd en hoe haar kijk op bijvoorbeeld haar familie, waarmee ze in haar leven wat problemen heeft gehad, stukje bij beetje positiever wordt.
Als ik het leven over mocht doen is ontroerend, een boek dat je af en toe wel even weg móet leggen, zeker geen boek dat je in één keer uit kunt lezen, dat is zeker niet negatief, door alle emotie die Bronnie Ware in het boek legt is het bijna onmogelijk aan één stuk door te lezen. Het is dan ook zeker geen boek dat aan iedereen besteed is, voor sommigen zal het wellicht te ‘zweverig’ zijn met verhalen over bijvoorbeeld meditatie en hoe alles uiteindelijk wel goed komt als je het maar los kunt laten. Als ik het leven over mocht doen voelt af en toe aan als een zelfhulp boek, iets wat niet elke lezer kan waarderen. Mijn conclusie is dan ook dat het een fijn en ontroerend boek is voor een ieder die open staat voor dit soort verhalen.
