Halo Wars

Zoals al gezegd is Halo Wars een strategy-game, games die op de console niet echt de naam hebben de beste besturing te hebben. Gelukkig heeft Ensemble Studios hier goed over nagedacht en werken de controls prima. Eenheden selecteren wordt met behulp van de A-knop gedaan, de X-knop is de standaard actieknop (voor zowel schieten als bewegen) en de Y-knop wordt gebruikt om de special vaardigheden van je eenheden te gebruiken. Druk je op een gebouw om iets te bouwen, dan verschijnt er een cirkelvormig menu met acht keuzes die erg simpel met behulp van de linkerstick te kiezen zijn. Tot nu toe klinkt het weinig speciaal, maar Ensemble heeft een aantal zeer slimme toevoegingen gemaakt waardoor de game ondanks een relatief trage gamepad (in vergelijking met een toetsenbord en muis) toch nog steeds snel gespeeld kan worden. Met behulp van de linkerbumper kunnen namelijk alle units geselecteerd worden, de rechterbumper doet dit voor alle units die op het scherm te zien zijn. Voer je nu een actie uit, dan gebeurt dit standaard met alle geselecteerde units. Maar met behulp van de rechtertrigger kun je kiezen tussen de units die je geselecteerd hebt, en hiermee bijvoorbeeld alleen maar de Marines kiezen of juist alleen maar de Warthogs. Hierdoor kun je toch snel de juiste units tegen de juiste tegenstanders uitspelen, iets wat van cruciaal belang is bij RTS-games.

Een andere handigheid is dat het zelf toekennen van afkortingen aan groepen units voorbij is, het spel besluit uit zichzelf of een groep units een apart leger is of niet. Tussen deze legers kan dan heel gemakkelijk gewisseld worden met behulp van het D-pad. Hierdoor wordt het een stuk makkelijker om oorlog te voeren op meerdere fronten. Wat hierbij ook helpt is dat er extra snel gescrolld kan worden over de kaart door de linkertrigger in te drukken. Helaas is dit nog steeds niet even snel als op de PC mogelijk is door het bewegen over een minimap, maar het is alsnog vele malen sneller dan de normale scrollsnelheid.

Waar je ook aan merkt dat de game gemaakt is voor de console is de relatieve simpelheid ervan. Denk nu niet dat de game niet uitdagend is, bij tijd en wijlen heb ik flink gevloekt wegens een onderschatting van de vijand, ik bedoel dat de game het tegenovergestelde is van complex. Een basis wordt uit de lucht gedropt op de kaart, hier zijn vaak slechts één of twee mogelijke plekken voor. De basis kan uit zichzelf vrij weinig, bevat op iedere hoek een plek voor een turret en biedt plaats aan enkele upgrades. Denk bij de upgrades aan barakken, auto-fabrieken, vliegvelden, tech-centra, energiecentrales en supply-pads. De basis valt uit te breiden zodat er meer plek is voor uitbreidingen, maar daar houdt het wel mee op. Geen verdere mogelijkheden om de verdediging uit te breiden, slechts één soort resource die automatisch op wordt gehaald, geen slimme planning noodzakelijk om een fatsoenlijke basis op te zetten, alles zit immers vastgeplakt aan de oorspronkelijke Firebase. Ook qua eenheden is er niet veel aanbod, spelend als de mensen zijn er drie infanterie-eenheden, drie soorten tanks en twee soorten vliegtuigen. Dit gekopppeld aan een vaak vrij strakke populatie-limiet zorgt ervoor dat de gevechten bijna nooit in echt grote groepen plaatsvinden. Verwacht wat dat betreft dan ook meer een World in Conflict dan een Supreme Commander.