The World Ends With You
Ik moet eerlijk toegeven. Toen ik de eerste gameplaybeelden zag van The World Ends With You was ik nogal sceptisch. De gameplay was te wazig en chaotisch en de wereld zag er niet aantrekkelijk uit. Ook toen ik het spel begon te spelen was ik nog niet helemaal overtuigd. Maar na een tijdje spelen kwam ik er achter dat ik 3 uur later alweer moest gaan werken en het toch tijd werd om me weg te trekken van mijn oude, vertrouwde DS.Na het spelen van de zoveelste game die mee kan doen aan een Final Fantasy look-a-like contest, die vaak zeer goed zijn, was ik toch weer toe aan iets anders. Iets nieuws, iets verfrissends, iets... iets wat ik pas herkende toen ik het al aan het spelen was.
The World Ends With You speelt zich af in een deel van Tokyo. genaamd Shibuya. Dit is een plaats waar je, net als in het echt, overspoeld word met de laatste trends, met het geluid van pingelende mobieltjes en met het geroddel van gestreste tieners.
Op het eerste gezicht is The World Ends With You (in Japan genaamd It\'s a Wonderful World) alles wat de westerse wereld verafschuwt aan JRPGs. Een zeurende emo tiener met over-the-top kleding en een gevechtssysteem zo complex en chaotisch dat je er van ellende van moet huilen. Desondanks alles is het niet alleen een spel dat goed werkt, hij is verbazingwekkend.
Dit keer niet in een fantasiewereld of een middeleeuwse setting, maar in een bestaand gebied in het hedendaagse Tokyo.
Het verhaal begint met een 15-jarige jongen genaamd Neku, die wakker wordt in het midden van Shibuya zonder enig idee wat hij daar doet en hoe hij daar is gekomen. De mensen in de overvolle straten lijken je niet te zien en binnen een korte tijd ontvang je een text-bericht op een mobiele telefoon waarvan je niet eens wist dat je hem had: \"Reach 104. You have 60 minutes. Fail, and face Erasure - The Reapers.\" Een timer wordt op je hand gebrand.
Het spel is begonnen, het spel dat The Reapers simpelweg \'The Game\' hebben gedoopt.
Het gevechtssysteem is een geval apart. Je gebruikt je stylus om op het onderste scherm bepaalde handelingen te verrichten en zo Neku te laten aanvallen. Op het bovenste scherm is je partner aan het vechten die je op het zelfde moment bestuurt met je D-pad (of de rechter knoppen voor de linkshandige gamer.) Je bent dus voortdurend meerdere dingen aan het doen wat in het begin voor verwarring kan zorgen. Gelukkig is er wel een optie om je partner door de computer te laten besturen. Hoewel dit langzamer gaat en niet altijd even goed is als handmatige besturing is het wel makkelijker om het spel op te pikken.
Om Neku te laten vechten heb je \'pins\' waardoor je onder andere, na het juiste commando met je stylus, ijsschotsen uit de grond kan laten komen of kogels uit je hand kan laten schieten. Er zijn meer dan 300 verschillende pins te verkrijgen en dit geeft dan ook een grote keuze aan mogelijkheden.
TWEWY is waarschijnlijk een spel waar Jupiter en Square Enix veel van hun nieuwe ideeën hebben ingestopt. Het dubbele gevechtssysteem is daar een goed voorbeeld van, maar ook hun gebruik van de trends en het gebruik van eten.
Trends zijn een belangrijke factor in het spel en hebben een grote impact op je tactiek en gebruik van je pins. Elk gebied heeft op het moment dat je erin loopt bepaalde merken die daar het straatbeeld vertegenwoordigen, en deze kunnen veranderd zijn als je er weer opnieuw inkomt. Deze trends bepalen de sterkte van de pins. Als je een pin gebruikt die op dat moment helemaal in is kan de aanvalskracht verhoogd worden, of zelfs verdubbeld. Gebruik je een pin van een merk waar de mensen zich op dat moment niet mee dood gevonden willen worden, dan wordt de aanval gehalveerd qua kracht. Gelukkig kan je de trends zelf een beetje sturen door veel pins te gebruiken van een bepaald merk, of door in kleding te lopen van jouw favoriete merk.
Een leuke kleine toevoeging is ook het eten dat je kan kopen. Dit zijn items waarvan je maar een bepaalde hoeveelheid per dag kan gebruiken. Ook moet het voedsel eerst volledig verteerd zijn om weer een nieuwe te gebruiken. Als het eenmaal verteerd is krijg je een permanente bonus op bijvoorbeeld je hp of defence.
Wordt het spel wat te moeilijk dan kan je er voor kiezen om tussen de gevechten door de moeilijkheidsgraad te veranderen, dit kan je doen door te kiezen op welk level je karakter speelt of wat de moeilijkheidsgraad van de vijanden is. Als je het eerste aanpast zullen de vijanden minder items laten vallen naarmate je op een hoger level speelt. Als je de moeilijkheid van de vijanden aanpast zullen ze andere items laten vallen. Later in het spel kan je ook er voor kiezen, nadat je verloren heb, om het gevecht opnieuw te spelen op Easy of om weg te rennen.
Ook grafisch staat The World Ends With You op een redelijk eenzame hoogte voor de DS. De 2D sprites zien er geweldig uit en ook de achtergronden en filmpjes tussendoor geven je echt een goed gevoel bij de game. Alleen zijn de dialogen een beetje uit de tijd door gebruik van tekstballonnen en stilstaande artwork.
De soundtrack van TWEWY is er een om te herinneren. In elkaar gedraaid door de man die ook de soundtrack van Final Fantasy VII: Crisis Core heeft gemaakt, Takeharu Ishimoto. Een combinatie van electropop, Japanse hip hop en punkrock, allen van de originele artiesten, geeft het een unieke en gedenkwaardige ervaring voor het spel. Het is simpelweg één van de betere soundtracks van de afgelopen tijd. Ook al houd je niet van de genres, zoals ik, is het niet storend en soms zelfs leuk om te horen.
