The Legend of Zelda: Twilight Princess

In Twilight Princess draait het allemaal om Hyrule van twee kanten. Hyrule heeft een twilight- en een normale wereld en Link vindt daar samen met zijn tweede dierlijke gedaante en metgezel Midna diverse avonturen in. Zonder al te veel spoilers weg te geven is het de bedoeling dat Link vrede brengt in Hyrule. Dit bereikt hij door de duistere macht van de Twili, die zich in de Twilight-kant van Hyrule bevinden en zich zo hier en daar in de normale wereld laten zien, uit te schakelen. Zo nu en dan nemen de Twili een stuk Hyrule in, en is het aan Link om in zijn wolf-vorm licht terug te brengen in het aangetaste deel. Zodra dat gedaan is kan Link in zijn normale menselijke vorm het herstelde stuk Hyrule gaan verkennen, wat uiteraard zo nu en dan gepaard gaat met het verkennen van een dungeon. Tijdens het spelen is een zekere link met het Zelda deel \\\'A Link to the Past\\\', waarin je ook strijdt in de goede en slechte kant van Hyrule, niet te ontkennen.

De wolf-besturing is verrassend goed en komt erg overeen met het PS2 spel \\\'Okami\\\'. Het zesde zintuig van het dier stelt Link in staat verschijningen en reuksporen te zien die niet herkenbaar zijn voor Links menselijke oog en schept vernieuwende gameplay. Midna, je metgezel en wezen uit het Twilight rijk, is brutaal op je rug aanwezig en begeleidt je door de duistere wereld van Hyrule. Gelukkig zul je op den duur portals ontdekken zodat reizen in deze grote wereld een stuk makkelijker wordt. Uiteraard kan je ook prima gebruik maken van Epona, het paard van Link, die in dit deel gelukkig weer aanwezig is en op een paar momenten een belangrijke rol vervult.


<\/center>

De grootste kracht van het spel ligt los van de fijne besturing en gameplay voornamelijk in de dungeons, want zonder deze afwisselende en duistere levels vol puzzels en eindbazen heb je eigenlijk geen Zelda game. Vaak als een dungeon klaar is ga je direct op zoek naar de volgende zonder Hyrule echt goed te verkennen. Sterker nog, er is niet zoveel te verkennen. Ja, Hyrule is groot en er is veel te doen maar side-quests tussen de dungeons door zijn niet echt noemenswaardig en ook de populatie van Hyrule valt een beetje tegen. Los van even lekker vissen, hier en daar een dorp of wat grotten bezoeken is er op de dungeons na, die zich heerlijk lineair aanbieden, niet veel te doen in Hyrule. De dungeons zelf bieden volop avontuur en ontdekking. Gelukkig blijven ze boeien, zijn de puzzels interessant, is het level-design afwisselend en zijn de eindbazen een genot om te doen.