24: The Game

Het verhaal en de opbouw van de serie 24 is ideaal voor een game. Het spel zou net als de serie real-time gepeeld kunnen worden en misschien zou een bepaalde afloop van een missie het einde van de 24 uur wel kunnen beïnvloeden. Helaas is dit bij 24 niet het geval. Het verhaal is verdeeld in de bekende 24 uur, die vervolgens onderverdeeld zijn in verschillende missies. In de ene missie moet je binnen een bepaalde tijd een bom vinden, in een andere missie moet je deze gevonden bom ontmantelen en in weer een andere missie draait het erom dat je binnen een bepaalde tijd op een bepaalde plek bent, waarbij je zelf maar uit moet zoeken wat de handigste manier is. Tijd en tijdsdruk zijn dus duidelijk een erg belangrijk aspect van dit spel.

De korte missies, zoals de bom-ontmanteling, lijken meer op mini-games en duren slechts enkele minuten. Hoewel het een soort puzzeltjes zijn komt er niet echt veel nadenken aan te pas en is het vaak een kwestie van op het juiste moment de juiste (aangegeven) knop indrukken.



<\/center>

Het belangijkste onderdeel van de gameplay zijn de gewone loop-en-schiet missies, maar deze zijn helaas nogal teleurstellend. Meestal krijg je aan het begin van zo\\\'n missie en tijdens de missie een korte split-screen waardoor je kunt zien wat je vijanden op hetzelfde moment doen. Deze split-screens verraden niet alleen dat er vijanden in de buurt zijn, maar ze storen daarnaast ook nogal. Als je een vijand gespot hebt dan kun je deze beschieten terwijl je je verschuilt achter een kist of muur, maar effectiever is om er gewoon op af te rennen en met het auto-lock on te schieten. De vijanden zijn namelijk zo dom dat ze tig keer mis schieten en zich niet goed kunnen verschuilen. Als ze al een keer raak schieten dan brengt het je vervolgens amper schade toe en door het gehele spel liggen vele healthkits verspreid.

Naast de slechte AI is ook de slechte besturing een groot minpunt van het spel. Je verschuilen achter een muur gaat niet altijd in een keer goed en het verlaten van een brandtrap gaat ook niet zo makkelijk als je zou denken. De camera werkt dit ook nog eens tegen door af en toe rare dingen te doen. Als je beschoten wordt dan kun je bijvoorbeeld niet gemakkelijk kijken waar het vandaan komt, maar moet je je omdraaien waarbij de camera een aantal keer verspringt. Hiervoor is de slechte AI dus wel handig, want in de tijd dat dit kost schieten ze toch meestal mis. Ook het gewoon rechtdoor lopen is door de vreemde camera geen gemakkelijke opgave. De eerste paar keren dat je een rechte gang doorloopt zul je er doorheen lopen zoals een slang zich door de gang zou slingeren, schuin van muur naar muur dus.



<\/center>
De race-missies zijn al iets beter uitgewerkt. Hierbij moet je zo snel mogelijk naar een bepaald punt op de kaart gaan, waarvoor je een auto van een voorbijganger kunt vorderen. Je moet niet denken dat dit racen ook maar een beetje in de buurt komt van echte racers. Je houdt gewoon de A-knop ingedrukt om gas te geven en probeert verder obstakels zoals tegenliggers te ontwijken. Langs de weg lopen ook voetgangers die er allemaal vrijwel hetzelfde uitzien. Het scheppen van deze burgers of het schade toebrengen aan andere auto\\\'s heeft geen invloed op het wel of niet halen van de missies, maar het levert je wel minpunten op. Alle missies die je gedaan hebt komen op een scorebord te staan waarbij ook staat hoe goed je de missie hebt voltooid en waar je precies minpunten voor hebt gekregen. Perfectionisten kunnen proberen om alle missies op 100% te voltooien om hierdoor vervolgens bonus content te kunnen vrijspelen. Ben je niet zo perfectionistisch en speel je liever iedere missie gewoon een keer succesvol, dan duren de 24 uur van Jack Bauer bij jou helaas slechts zes à acht uur.

Op visueel gebied doet het spel het best goed. De bekende personages uit de TV-serie zijn goed herkenbaar. De meeste omgevingen zien er prima uit en de effecten zijn ook goed gedaan. Helaas zijn sommige bewegingen van personages niet zo vloeiend en bij stilstaan kan een spelpersonage opeens lastkrijgen van spasmen zoals een schokkende arm. Alle missies worden afgewisseld met tussenfilmpjes. Deze tussenfilmpjes zijn geheel in de stijl van de serie en zorgen ervoor dat het spel een geheel wordt, en niet enkel de optelsom van de losse missies. De tussenfilmpjes zijn niet met echte acteurs opgenomen maar geanimeerd. Dit is echter niet hinderlijk. De voice-acting van de personages is gedaan door de echte acteurs waardoor het geheel vertrouwd klinkt voor 24-kijkers. Helaas is het soms wel duidelijk merkbaar dat ze niet acteren maar gewoon hun tekst oplezen van een blaadje. Aan de voice-acting van de onbelangrijke personages en bad guys is duidelijk minder aandacht geschonken. Zij hebben een heel beperkt vocabulaire en herhalen vaak dezelfde uitspraken.