Fable: The Lost Chapters

Zoals jullie wellicht weten is Fable in 2004 uitgekomen op de Xbox. Grootste commentaren op deze titel waren Molyneux\'s beloftes die niet werden nagekomen (in de vorm van in realtime groeiende bomen, en dergelijke), een zeer korte spelduur en een moeilijkheidsgraad die betiteld zou kunnen worden als \'very easy\'. Wat brengt Fable op de PC en is het nog steeds leuk?

Fable start in een vrolijk dorpje, genaamd Oakvale. Het blijkt dat je zusje jarig is en, apenbal dat je bent, je hebt vergeten een cadeau voor je zusje te kopen. Hoe los je het cadeauprobleem op? Voor elke goede daad die je in het dorpje doet krijg je wat goud van je vader. En wat kan je kopen van al dat geld? Juist, chocola. Hoe kan je een vrouw blijer maken! Jullie kunnen je wel bedenken dat we hier te maken hebben met een RPG. Overigens een RPG die er stuk beter uitziet op de PC dan op de Xbox: de graphics zijn een stuk helderder en scherper op de pc, terwijl de sfeer hetzelfde is gebleven. Verwacht echter geen mooie engines waarbij alles kapot kan en verplaatst kan worden. Bovendien zijn er vrij veel plekken waar je niet kan komen doordat je door een onzichtbare muur wordt tegengehouden. Dit is overigens niet heel storend.

Het moge duidelijk zijn dat deze intro enkel bedoeld is als inleiding van het verhaal en een kennismaking met de besturing van je personage. Fable is namelijk een 3rd person spel, waarbij je de camera achter je personage kan bewegen door je muis te bewegen. Het lopen gaat via de algemeen bekende WSAD-methode, alhoewel het ook mogelijk is de pijltjestoetsen te gebruiken. Elk object of elke NPC waarmee je iets kan doen wordt opgelicht, en door op tab te drukken krijg je interactie met dat object. Anyway, zodra je je zus haar cadeau hebt overhandigd, wordt het dorp overvallen door bandieten en wordt het grootste deel van je familie vakkundig vermoord. Gelukkig arriveert er een zogenoemde Maze nét op tijd om je mee te nemen naar de Heroes\' Guild.

In Albion, de wereld van Fable, speelt de Heroes\' Guild een grote rol. Bij elk probleem, groot of klein, wordt er een hero ingeschakeld om het probleem op te lossen. Hero wordt je echter niet zomaar; nadat je door Maze bent meegenomen begint er een training waarbij je de fijne kneepjes van de besturing van Fable doorkijgt. Zo leer je de drie basisprincipes van het knokken in Fable; vechten, schieten, en will.

Vechten gaat vrij makkelijk. Door op q te drukken neem je je wapen ter hand, en door op de linkermuisbutton te drukken deel je een slag uit. Ook wordt je geleerd hoe je een specifieke vijand kan targetten, iets wat overigens af te raden is. De camera in Fable is namelijk prima als je zonder het targetten werkt. In Fable is het namelijk ook mogelijk NPC\'s neer te slaan, en sommige koopmannen hebben de neiging om aangevallen te worden door bepaalde monsters. Het wil vrij vaak voorkomen dat je per ongeluk een koopman target en neerslaat, terwijl dat niet je bedoeling was. Bovendien gaat de camera in targetmodus moeilijk doen wanneer er veel vijanden in beeld zijn. Gelukkig is het spel ook prima te spelen zonder deze target modus. Vijanden worden namelijk als rood gemarkeerd en aanvalsbewegingen worden, zolang je camera richting een vijand staat, naar de goede kant uitgevoerd.

Schieten in Fable kan met kruisbogen en handbogen. Gericht schieten kan door een specifieke vijand rood op te laten lichten (door de camera op hem te richten), of door het target systeem te gebruiken. Opnieuw heeft de eerste de voorkeur, want ook hier heeft het target systeem dezelfde mankementen. Leuke feature aan het schieten is dat je ook kan inzoomen; handig om vijanden verder weg te spotten en neer te schieten.

Will is het laatste wat je leert. Will is in feite niets anders dan magie. Een voordeel tegenover de xbox-versie, waarbij je meerdere handelingen uit moest voren om magie te kunnen gebruiken, is het gebruik van hotkeys. Nummers één tot en met negen zijn vrij te gebruiken, wat het gebruiken van magie handiger en dus ook leuker maakt.

Wel, na het voltooien van enkele opdrachten en tests om dit alles onder de knie te krijgen mag je jezelf Hero noemen en word je naar buiten gestuurd. En dan begint het spel pas echt. Een (verplicht) lange intro dus, maar als je het spel voor het eerst speelt zeer de moeite waard.