Ghost Recon 2 Summit Strike

Het lijkt of we nu al dagen door deze ijzige kou aan het lopen zijn. De bergen lijken allemaal op elkaar maar de GPRS-tracker geeft aan dat we op het goede spoor zitten. We moeten uitkijken want iedereen in de verre omgeving moet wel de explosie gehoord hebben van de tank die we zojuist hebben opgeblazen. Maar vooralsnog is er niemand te zien...
Het is nu een uur later en het lijkt erop dat daar een patrouille aankomt. \"Flank-Left\" fluister ik in mijn headset, om aan te geven dat de helft van mijn team via de linkerkant moet gaan lopen. Opeens zie ik zowel links als rechts twee snipers op ons gericht staan. \"Suppress and take cover\" schreeuw ik ditmaal om aan te geven dat er direct geschoten moet worden. Terwijl ik dit roep neutraliseer ik met een welgemikte kogel een van de snipers en begin te schieten op het groepje bomen waar vermoedelijk de patrouille achter is verstopt, geen aandacht gevend aan de tweede sniper links van me. Opeens voel ik een brandende pijn in mijn keel. Ik probeer om hulp te roepen maar het gaat niet en ik val in de koude, diepe sneeuw. Ik kijk naar de spierwitte hemel waar duizenden sneeuwvlokjes vandaan vallen en mijn gezicht raken. Vervolgens wordt alles zwart.
\'Game Over\' komt er op mijn beeldscherm te staan. Ik ruk mijn headset af, en smijt mijn controller weg. Het lukt me verdomme gewoon niet om verder te komen bij die klote missie...

In Ghost Recon 2: Summit Strike zal je (weer) spelen als Scott Mitchell, de leider van een speciale militaire eenheid welke \'Ghosts\' worden genoemd. Deze eenheid schakelt overal ter wereld terroristen uit, net als al dat andere gespuis wat onderweg op hun pad komt. In Summit Strike draait het allemaal om Asad Rahil, een Pakistaanse terrorist die verantwoordelijk is voor het opblazen van een hotel en het laten vermoorden van de Kazakstaanse president. Jij en je team Ghosts zullen Rahil moeten uitschakelen voordat hij met zijn privé leger heel Kazakstan kan innemen, waar het op het moment een flinke chaos is.

De missies in Summit Strike zijn zeer gevarieerd. Op een aantal keren na zal je, in de campain mode, met een team bestaand uit vier personen bepaalde missies moeten uitvoeren. Deze verschillen van het opblazen van tanks of andere doelen tot het helpen van soldaten die in de val zijn gelopen en nu vast zitten. Zoals gezegd ben je meestal in een team van vier personen de missies aan het uitvoeren. De drie andere Ghosts staan onder jouw bevel en jij zal dan ook de orders moeten uitdelen. Dit kan op twee manieren, ofwel de Y-button ingedrukt houden en zo uit een van de opties kiezen (zo kan je je team op een bepaalde positie laten blijven, maar ook ze via een andere weg sturen zodat je de vijand kan insluiten). Maar je kan ook, mits je een Xbox Communicator hebt, je teamleden aansturen met je stem. Je kan bijvoorbeeld \'Suppress\' roepen en jawel, de anderen beginnen onmiddellijk te schieten of \'Regroup\' en je team komt weer bij elkaar. Dit zijn echter maar een paar voorbeelden uit de vele commando\'s die beschikbaar zijn. Het gebruiken van voice-commands gaat best aardig, op een enkele keer na wordt de commando daadwerkelijk als het goede commando opgevangen door je teamleden, dit alles zonder dat je eerst een knopje hoeft in te drukken. Nog een goed punt van de missies is dat alle vijanden constant op random plekken staan. Je weet wel ongeveer waar ze moeten zitten maar nooit precies waar. Dit zorgt ervoor dat de missies zeer uitdagend blijven en ze zullen minder snel gaan vervelen aangezien je niet weet of er nou wel of geen tank om de hoek zal komen zetten.

Aan een goede missie heb je niks als de levels niet leuk zijn. Gelukkig is dit in Summit Strike goed gedaan. De levels zijn meestal echt gigantisch groot (soms wel iets te groot) en behoorlijk gedetailleerd. Het mooie eraan is echter dat je altijd meerdere routes hebt zodat jezelf dus echt kan bepalen hoe je de missie gaat spelen. Over het algemeen zal je sowieso wel het hele level moeten doorlopen. Jij hebt echter de keuze hoe, begin je linksom en kom je als laatste bij dat ene dorpje terecht of schakel je eerst daar alle bad-guys uit zodat je een plek hebt om ammunitie te halen, mocht deze op zijn. Het geeft je in ieder geval een behoorlijk gevoel van vrijheid. Nog een zeer goed punt is dat de levels zeer gevarieerd zijn. Zo speel je de ene keer in prachtige sneeuw-levels, maar een andere keer speelt het zich af diep in de bossen, in de woestijn of midden in een stad. In de meeste missies is het ofwel erg mistig ofwel zijn er zeer grauwe kleuren gebruikt wat het hele oorlogsgevoel erg versterkt.