Brian Lara International Cricket 2005
Een illustratieve afbeelding om het spel rond de pitch wat duidelijker te maken
Cricket wordt gespeeld met twee teams van elk 11 man. Één team is de veldpartij, hiervan is een iemand die de bal opgooit (de Bowler) en de rest staat verspreid over het veld. Het andere team is de slagpartij, hier staan er steeds twee van in het veld namelijk de slagman (de Batter) en tegenover hem een teamgenoot, zijn functie leg ik zo meteen uit.
Het veld bij cricket is rond, behalve een rechthoekig stuk de \'pitch\' genaamd. Aan de ene kant staat de Bowler welke met de bal drie stokjes (de Wicket) aan de andere kant probeert om te gooien. Dit wordt hem zeer lastig gemaakt doordat de Batter van het andere partij ervoor staat en de bal moet wegslaan.
Als de bal is weggeslagen dan begint het echte spel. De slagpartij moet namelijk zoveel mogelijk \'runs\' zien te maken. Dit betekent dat als de bal weggeslagen is (en niet gevangen wordt) de slagman zo vaak mogelijk van de ene kant naar de andere kant van de pitch moet rennen (net als zijn partijgenoot die tegenover hem staat). Voor elke keer dat hij de overkant van de pitch bereikt en de bal is niet tegen de wicket aangekomen krijgt hij één run. Stel dat de bal over de grond rolt en het veld uitgaat dan heb je automatisch vier runs. Gaat de bal het stadion uit zonder de grond te raken betekent dit automatisch zes runs.
Een cricket wedstrijd is altijd opgedeeld in een aantal \'innings\' (twee bijvoorbeeld). Één innings bestaat uit een aantal \'overs\' (meestal vijftig). Éen over is dat de veldpartij 6 ballen mag opgooien. Als je dus in een wedstijd zit met twee innings en vijftig overs, betekent dit dat er 50 x 6 (goede) ballen worden gegooid per innings, is dus 300 ballen per ploeg. (600 ballen in het totaal).
Dit alles is cricket in een notendop. Natuurlijk zijn er vele andere regels maar het geeft in ieder geval een indruk van het spel. En dan nu door naar de review van Brian Lara International Cricket 2005.
