CD: Deadmau5 - For Lack of a Better Name
Het album begint met een soort tromgeroffel dat voorzichtig wordt uitgebouwd naar een chaos van electronica-beats. Het eerste nummer ('FML', afkorting van Fuck My Life) is een sterke opener en vraagt zeker om meer. Als je verder luistert, zonder nummers te skippen, valt op dat het album klinkt als een geheel. Je merkt bijna niet dat het ene nummer overgaat in het andere, dat is goed gedaan. Overigens zijn de nummers wel apart te beluisteren, maar het blijft het mooiste om het album als een geheel te beluisteren.
Helaas is er binnen de nummers niet veel variatie, de beats worden te lang herhaald en vervelen snel. Maar er is iets speciaals aan de tracks van Deadmau5. Je krijgt steeds de neiging om de rest van het nummer te skippen, door de vele herhalingen die erin zitten, maar je blijft luisteren om te wachten op de twist (in vele nummers zit op het eind nog een sterke verandering in de beat) op het eind die het nummer toch weer het beluisteren waard maakt.
De dooie muis kreeg tevens muzikale ondersteuning in de vorm van de stemmen van Pendulums' Rob Swire (in 'Ghosts 'n' Stuff') en MC Flipside (in 'Hi Friend!'). In de nummers wordt de beat van Deadmau5 een beetje naar de achtergrond verschoven en dat is jammer, omdat er in beide tracks op de achtergrond een geweldige beat losgaat. Dat blijkt al snel de kracht van de dj, de aanstekelijke beats.
Groot minpunt is het pianostuk in 'Soma' (volgt na het minste nummer 'Word Problems', waarin de titel te vaak genoemd wordt), dat het ritme er een beetje uithaalt. Gelukkig herpakt de dj zich, maar het pianostuk blijft een minpunt.
Na een rustig middenstuk van het album gooit de muis het tempo weer flink omhoog in 'Lack Of A Better Name' en in het tien minuten durende hoogtepunt 'The 16th Hour'. Deadmau5 bouwt het album in geheel eigen stijl af met een heerlijke melodie en een zweverige sound.
Het album van Deadmau5 is goed, alleen vervalt het soms een beetje in herhaling met de beats. Toch weet de dj zich daarna goed te herpakken in de eerdergenoemde twists. Ook had het tempo van sommige nummers iets hoger mogen liggen. Vooral in het middenstuk zijn ze iets rustiger dan de overige tracks. Daarentegen staat er genoeg singlemateriaal op en zul je je, als fan van het genre, niet snel vervelen met deze nummers. Het album krijgt dan ook vier Deadmautjes.
Label: Virgin Releasedatum: 5 oktober 2009
Waardering:
