CD: Tom Hingley & The Lovers - Highlights

Het komt niet zelden voor dat zangers van punkbands uit de jaren '70 en '80 het naarmate ze en jaartje ouder worden ook een tikkeltje rustiger aan gaan doen. Datzelfde geldt ook voor de Brit Tom Hingley. Ruim twintig jaar geleden struinde hij met zijn band Too Much Texas de Britse poppodia af, en aan het einde van dat decennium zong hij nog een tijdje bij The Inspiral Carpets. Het zou maar zo kunnen dat deze namen geen belletje doen rinkelen en wellicht doet Hingley’s nieuwe project dat ook niet. Samen met The Lovers nam hij onlangs het tweede album op, Highlights, waarmee hij het brede spectrum van de britpop nog wat breder probeert te maken.

De eerste naam die te binnen schiet bij het luisteren van Highlights is Oasis. Hetzelfde soort kalme, kabbelende gitaarliedjes staan er op. Tom Hingley & the Lovers vormen echter niet meer dan een slap aftreksel van Oasis, zo valt te horen op nummers als 'All of My Time' en 'No Easy Exit'. Het zijn een beetje ongeïnspireerde popnummers. Het lijkt wel alsof de band dat zelf na verloop van tijd ook doorheeft. De muzikale focus verschuift na het wel aardig 'Venomous' wat meer van Oasis naar R.E.M., maar dat wil nog niet zeggen dat de laatste, wat meer experimentele nummers het album naar een hoger vlak kunnen tillen. 'I Was Wrong' heeft te irritante zanglijnen en 'Both' valt nogal uit de toon met de goedkoop klinkende elektronische beat. Slechts heel af en toe laat zanger Hingley zien dat hij eigenlijk best een goede stem heeft, vooral 'Venomous' en de afsluiter 'Open Up Your Eyes' beloven veel. Het is alleen jammer dat zijn zangpotentie op dit album niet echt uit de verf komt.




De tweede cd van Tom Hingley is er niet eentje om lang in de cd-speler te houden. Dit komt door de onoriginele nummers die gewoonweg niet lekker in het gehoor liggen. Maar misschien kan het ook komen door de nogal goedkoop klinkende productie. De basgitaar staat te hard en de drums staan te zacht in de mix. De gitarist lijkt af en toe maar wat aan te rommelen en niet alles is even strak opgenomen. Als klap op de vuurpijl lijkt Tom Hingley meer dan eens zijn teksten van onder andere Frank Sinatra te jatten. Op Hingleys wikipedia valt vreemd genoeg te lezen dat hij vroeger een baantje als glazenophaler had. Was dat maar blijven doen.


Label: Cargo Records Datum: Mei 2008 Waardering: