Film: Alatriste
Ruwe Bolster, Blanke Pit
In de Spaanse film Alatriste volgen we het leven van kapitein Diego Alatriste y Tenorio, een typisch gevalletje ruwe bolster, blanke pit. De film is gebaseerd op de boeken van de Spaanse schrijver Arturo Pérez-Reverte, die inmiddels zes boeken aan zijn held uit de tachtigjarige oorlog gewijd heeft. Om van een boek een film te maken is al niet makkelijk, maar een film gebaseerd op vijf boeken betekent gegarandeerd ruimtegebrek. Zo ook in het 30 miljoen dollar kostende Alatriste, de duurste Spaanstalige film tot op heden.
Aan het begin van de film zien we kapitein Alatriste, gespeeld door Viggo Mortensen, met zijn troepen een guerrilla aanval uitvoeren op een Hollands kampement in Vlaanderen. Na een aantal Hollanders afgeslacht te hebben, proberen de mannen te vluchten waarbij een van Alatristes vrienden in zijn armen sterft. Diego Alatriste belooft hier aan zijn stervende vriend om voor diens zoon te zullen zorgen. In de rest van de film zien we hoe kapitein Alatriste en zijn schildknaap, de geadopteerde Íñigo de Balboa, de moeilijke jaren van de tachtigjarige oorlog doorkomen. De film beschrijft een periode van zo’n 30 jaar, waarin Alatristes liefdesverhouding met Madrids beroemdste toneelspeelster Maria de Castro wordt beschreven en Íñigo die zijn eigen problemen met vrouwen heeft. Dit tegen een achtergrond van loyaliteitsconflicten, corruptie, religie, en het afbrokkelende Spaanse rijk. Afgewisseld met smakelijke sabelgevechten en sfeervolle actiescènes, die ervoor zorgen dat de tweeënhalf uur durende film niet gaat vervelen.
Incohorente Pracht
Want de vaart zit er goed in. Voor een kenner van de boeken is het verhaal van Alatriste ongetwijfeld gesneden koek, maar voor iemand die nog nooit van Diego Alatriste heeft gehoord, houdt regisseur Agustín Díaz Yanes een te hoog tempo aan. Hij wil te veel vertellen. Het was voor de begrijpelijkheid van het verhaal beter geweest als hij zich had beperkt tot een of misschien twee romans van Pérez-Reverte. Het epos wat Alatriste is mist voldoende coherentie en dat er op sommige ogenblikken grote sprongen in de tijd worden genomen, draagt hier ook niet aan bij.
De film ziet er geweldig uit en het is duidelijk waarom dit de duurste Spaanstalige film tot nu toe is. Het zeventiende-eeuwse Madrid komt overweldigend tot het leven op het witte doek, en aan de kostuums is zichtbaar veel aandacht besteed. De cameraman Cesar Urrutia, die eerder al met Amenabar samenwerkte aan Abre los Ochos verdient ook de nodige lof: het lijkt af en toe wel alsof we naar een schilderij van Rembrandt zitten te kijken. Alatriste blaast het genre van ridderfilms weer nieuw leven in met prachtig gechoreografeerde sabelgevechten, compleet met zwierende capes.
Sterft, Katholieke Hond!
Opvallend aan de film is dat Viggo Mortensen (Lord of the Rings), doordat hij jaren in Zuid Amerika is opgegroeid, een aardig woordje Spaans blijkt te spreken. Dat er in de film de juiste talen worden gesproken verhoogt het gevoel van authenticiteit, zelfs het lachwekkende “sterf, katholieke hond” dat onze held op een gegeven moment naar zijn hoofd geslingerd krijgt. Het is alleen jammer dat het literaire Spaans wat er wordt gesproken niet echt bijdraagt aan de acteerprestaties van de acteurs en de dialogen komen hierdoor soms wat houterig over. Mortensen speelt de in zichzelf gekeerde kapitein Diego Alatriste degelijk, maar de jonge acteur Unax Ugalde, die Íñigo de Balboa tot leven brengt, steekt er, wat acteren en schattige oogopslag betreft, bovenuit.
Alatriste is een schitterend epos over liefde en trouw, zowel aan elkaar als aan het vaderland. Het is alleen jammer dat Agustín Díaz Yanes te veel in het verhaal wilde stoppen. Zijn poging om vijf boeken tot een honderd pagina’s tellend script te verwerken levert een mooie, doch enigszins rammelende film op over een eenzame strijder die vecht voor rechtvaardigheid. Een film die wat spektakel betreft in elk geval niet onder doet voor grote Hollywood producties.
Label: RCV Releasedatum: 10 mei 2007 Kijkwijzer:
Waardering:
