CD: El Presidente - El Presidente


Weer een nieuwe release uit Glasgow. Nou ja, nieuw? El Presidente bracht dit titelloze album vorig jaar al in Engeland uit. Dit leverde al snel uitnodigende telefoontjes op van Oasis' Liam Gallagher, en ook Duran Duran informeerde bij El Presidente-hoofdman Dante Gizzi of zijn band interesse had om als voorprogramma voor hun tour te fungeren. Interessant voor de hype-gevoelige Brit, maar zitten we in dit so called nuchtere kouwe kikkerland te wachten op een stylish bandje die volgens de pers lijkt te zijn beïnvloed door de glamrock van T. Rex, en dit combineert met de close-hamony van de Beach Boys, gegarneerd met het funky geluid van onder andere Funkadelic en Prince?

Zanger Dante Gizzi heeft de naam en de looks om met El Presidente menig vrouwenhart te veroveren. De voormalige bassist van GUN (bekend van de jaren '90-hit Word Up) dreef jarenlang een bistro in Glasgow, waar hij naast het schrijven van muziek ook zijn latere, prettig uitziende, vrouwelijke bandleden Laura Marks (toetsen en achtergrondzang) en Dawn Zhu (drums) uitkoos. Volgens Gizzi zijn er tegenwoordig te veel bands die met opgestroopte mouwen en jeans het podium opkruipen. "Wij niet. Wij willen fantastische live shows neerzetten en er even goed uitzien als we klinken."
Daarmee is dát plaatje in ieder geval compleet, maar hoe klinkt El Presidente nu precies?

(vlnr: Johnny McGlynn, Dawn Zhu, Dante Gizzi, Laura Marks en Thomas McNeice)

Het aperitiefje is Without You, de NL-single die de laatste tijd redelijk vaak is gedraaid op 3FM. Het is een funky rock-nummer dat met Gizzi's hoge en enthousiast 'vuile' zang lijkt te refereren aan de genoemde glamrock van T.Rex en ook Slade.
Opvolger Rocket, dat in Engeland op single verscheen, klinkt muzikaal met een zorgvuldig gemixte gitaarlijn goed, alleen gaat Dantes geknepen stemmetje in het lusteloos gezongen refreintje vervelen. Hierbij refereren naar de hoge, maar loepzuivere stem van Bee Gee Barry Gibb, en de close harmony van de Beach Boys, is dan ook way too much..
Aan de melodielijnen ligt het niet. Zo is de zesde track If you say you love me een heerlijke funky ballad, wat ook geldt voor een nummer als Old Times. Maar net zo vaak worden melodieën niet diep genoeg uitgemolken, of te ver wegemixt. Wat helaas niet geldt voor de soms erg matige zang van Gizzi, die wel zeer nadrukkelijk op de voorgrond blijft, en ongewild in je hoofd blijft hangen.

Dante Gizzi is zich zelf van geen kwaad bewust. "Net als bij de muziek heb ik de meeste vocalen in één keer op de plaat gezet. De spontaniteit van de eerste keer kan je niet opnieuw doen. Ik wilde geen overgeproduceerde, overwerkte songs, maar ze fris houden."
Dat lijkt een beetje een tegenstrijdige uitspraak van iemand die juist zo bezig is geweest met het totaalplaatje van zijn band, of beter gezegd: stijlicoon. El Presidente had als intelligente band met een uitgebalanceerd 'image' de zanglijnen ook wel wat zorgvuldiger uit kunnen mixen. Dan had Gizzi bijvoorbeeld aan het einde van het nummer Turn this thing around niet als een krolse kat geklonken. Dan had El Presidente een perfect totaalplaatje kunnen presenteren. Op het afsluitende Come on now is te horen dat ze het in zich hebben, ook qua zang.

Wil je je door Dante Gizzi en de zijnen laten overtuigen; woensdag 19 april a.s. speelt El Presidente in de Paradiso te Amsterdam.



Label: One Records Releasedatum: 23 januari 2006 Waardering:

Must See/Buy/Do
Aanrader
Redelijk
Tsjaa...
STAY AWAY!!!!