Film: Jersey Girl
Regisseur Kevin Smith heeft hiermee een hele ander film gemaakt dan Dogma, Clerks en Chasing Amy. Zeker de liefhebbers van Jay and Silent Bob zullen op hun neus kijken, maar dat spreekt voor zich. Kevin Smith is zelf vader geworden en lijkt hier wel zijn gedachten en ervaringen met het vaderschap te willen etaleren. Helaas verzanden al zijn pogingen in voorspelbare grappen die zelfs een verstokte vrijgezel nog in kan vullen. De enige echt grappige scène is de dialoog tussen Oliver en zijn dochter Gertie op het moment dat hij haar met een vriendje betrapt tijdens doktertje spelen, en het vervolg daarop. Dat was het. Helaas waren de 11 minuut 50 van Jennifers aanwezigheid dus niet de enige oorzaak van een zoete film.
Het is geen Gigli, wiens reputatie bekend mag zijn. Deze film is hier niet eens te zien geweest, maar aangezien Jersey Girl de oversteek wel heeft mogen maken, mag je daar meer van hopen. Die hoop wordt niet geheel teleurgesteld. Het is gewoon een makkelijke romantische comedy, perfect voor een ladies night out. Of als je wat goed te maken hebt met het vrouwtje. Kan ze lekker kwijlen op hunk Affleck, snikken bij de bevalling en het sterven van Jennifer (Bevallen met een dikke laag make-up, die ook nog blijft zitten zelfs, dat verdient alleen maar respect!) en vervolgens nog een schattig, eigenwijs meisje met overdreven grote ogen, dat spreekt voor zich. Als dan ook nog de karakters stiekem redelijk echt overkomen, houd je ondanks de clichés toch een acceptabele film over!
Score: 6
|
