Metalfest 2004 in Nighttown, Rotterdam
Orphanage was inderdaad net dat tikkie harder wat ik bij Epica miste. Dit rockte gewoon lekker en de zanger stond lekker te brullen. Bovendien was het contact met het publiek meer dan voldoende. De vrouwelijke zang was niet super, maar voegde wel degelijk wat toe. Het was tenminste niet van die zweverige zeikmetal.
Na de zoveelste verbouwing van het podium was het tijd voor mijn favoriete band van 2003: Chimaira. Deze jongens heb ik inmiddels echt in mijn hart gesloten. Ze zijn zo lekker enthousiast altijd. Okay, ze flikken elke keer hetzelfde kunstje (het heen en weer gaan met de gitaren, 'Metal Mozes'), maar live scoren ze nog steeds een vette voldoende. Het geluid was wel wat minder dan in 013 vorig jaar, vooral de zang was eigenlijk te zacht afgesteld. Het was nu af en toe een brei van geluid.
'Metal Mozes' blijft echter nog een van de tofste dingen die ik live heb gezien. Het is niet origineel, maar het is zo mooi. Het publiek wordt opgesplitst in tweeën en rennen op het teken van zanger Mark op elkaar af om vervolgens een idioot grote pit te starten. Dit was overigens het eerste optreden van Chimaira wat ik zag met de nieuwe drummer. Hij speelde behoorlijk goed, maar zijn dubbele bas stond niet zo hard afgesteld, waardoor je die niet duidelijk hoorde. Zeer jammer, want dat vind ik juist het sterkste punt van Chimaira. Ook moet die drummer wat minder met z'n stokjes goochelen of wat meer oefenen, bijna elke keer als hij z'n stokje in de lucht wilde gooien of tussen zijn vingers wilde laten rollen gleed hij uit z'n handen. Ik heb het niet geteld, maar ik heb zo'n tien stokjes door de lucht zien vliegen. Beetje meer oefenen de volgende keer!
Toen was het tijd voor het laatste optreden van de avond, de band waar volgens mij 90% van de bezoekers op zat te wachten, Morbid Angel. Voor mij liep het uit op een deceptie, het trok me totaal niet. Krisiun kon mij blijven boeien, maar na twintig minuten Morbid Angel had ik het wel gehad. Mijn vrienden verklaarden me voor gek, zij vonden het echt geweldig. En als je die muziek goed vind kan ik me voorstellen dat je het een top optreden vond. Echter, ik ken Morbid Angel amper en Death Metal weet mij sowieso niet echt heel erg te boeien, waardoor dat optreden voor mij persoonlijk een beetje een domper op een voor de rest geslaagde dag was.
Metalfest 2004 was zeer geslaagd. Het was echt een heel gezellig dagje met leuke bands. Krisiun en Chimaira waren voor mij de absolute hoogtepunten, Epica de grootste domper. Morbid Angel was technisch geweldig, maar zoals ik al zei kon de muziek mij niet echt heel erg lang boeien. Maar een ding is zeker; ik zal er bij een volgende Metalfest zeker weer bij zijn.
