Peter@"staking"
Ik heb vanaf het begin al een beetje terughoudend aan de staking meegedaan, omdat ik het niet echt eens was met de argumenten die het laks en die twee andere gozers aangedragebn hadden. Opzich weet ik me namelijk best te redden in de tweede fase (ik doe gewoon nooit huiswerk
). Het probleem van de tweede fase vind ik dat ze ten eerste superhypocriet bezig zijn. Constant inhaalproefwerken ed, laat die kinderen maar een keer op hun bek gaan, dan leren ze vanzelf wel te werken. En dan moet je natuurlijk niet de werkdruk omhoog gooien, dat is niet zo slim.
Komt nog bij dat als ik zonder te werken heel redelijke cijfers haal, ik daar toch op aan gekeken wordt.
Ten tweede is de tweede fase 75% gigantische onzin. Ik denk dat ik in een jaar tweede fase net zoveel leer als in een maand brugklas (met uitzondering van een aantal exacte vakken). Vakken als ANW en CKV, waar ik eigenlijk alleen bezig ben de biblio... mediatheek te leren gebruiken zijn ongeveer de anticlimax en belemeren ok nog eens de vakkenkeuze (we hebben nu vier profielen, terwijl we in het oude systeem veel vrijer waren in onze keuze)
Maar dat terzijde
Aankomende op het station in Den Haag, zag ik de gigantische hopen leerlingen al uit de treinen stormen en
hard joelen naar elke cameraman in de hoop op tv te komen en het nationale beeld van de Nederlandse jongere nog verder de grond in te rammen.
Naar het Malieveld dan maar, hopende dat de situatie daar iets zou verbeteren. Naief van me, dat geef ik toe.
Eenheid, dat is wat een onderdrukte groep nodig heeft in een situatie als deze, samen sterk staan tegen een gezamenlijke vijand. (Excuses voor het licht-fascistische toontje)
En hoe bereiken wij eenheid in een groep? Juist, we gaan met rotjes naar onze medestudenten lopen gooien. Niets zo bindend als een poging tot moord. (dit is sarcasme, voor de wat intellectueleren onder ons)
De stemming zat er dus al goed in.
Ik moet eerlijk toegeven dat ik van de beruchte rellen op het binnenhof weinig gemerkt heb, omdat ik als een ware toegeweide staker even de Arbert Heijn(C) ingedoken was. (Ik had honger
).
Toen ik terugkwam zag ik niets meer dan een paar vieze ME-busjes en een heleboel eieren op ramen. Er werd hier en daar een ruit ingegooid (in particuliere huizen, daar bereik je wat mee). Het binnenhof was al compleet hermetisch afgesloten met wel vier agenten en officieel was de staking al afgelopen.
Ik besloot maar weer eens op te stappen.
Thuisgekomen hoorde ik van mijn doodongeruste moeder wat er allemaal gebeurd was.
