Winterse taferelen?

Oorwarmers die al maanden teleurgesteld worden, wanten waar nog geen vlokje sneeuw mee in aanraking is geweest en warme chocomel die onaangeroerd in de kast blijft staan. Het is officieel winter, maar ik moet hard zoeken om eraan herinnerderd te worden. Daarbij uitgezonderd dat immigranten, gewend aan gemiddeld 30 graden Celcius, erg begrijpelijk met sjaals, mutsen, wanten en dikke bontkragen rondlopen. Ik daarentegen versprak mij bij een mooie fietstocht door de duinen zelfs door te zeggen dat de natuur zo mooi is in de herfst....tijd om de winterse taferelen boven water te halen!

Startend met het aanschaffen van wantschoenen, begint mijn ‘winter'. Je weet wel, van die handschoenen met open vingertoppen, zodat je er nog een stukje want over heen kan doen. Voor echte wanten is het wat warm, maar deze kun je lekker aandoen zonder dat je zweetvingers krijgt en bijkomend voordeel is ook nog eens dat de mijne zijn uitgevoerd met dierenhoofd op de want, inclusief snorharen en roze neus (ik ben er nog niet uit wat voor een dier het is).

Winterfilms helpen ook erg mee als het gaat om het hebben van het wintergevoel. Elk jaar Home Alone 1 & 2 kijken (3 is verboden, zonder Macauly Culkin geen Home Alone) gaat me wat te ver, maar na zo'n vijf jaar Home Alone-vrij is het heerlijk om er weer eens languit voor te gaan liggen op de bank met een warm dekentje over mij heen. Sneeuw, een aandoenlijke Macauly a.k.a. Kevin en de ultieme kerstgedachte met familie, doen mij extreem glimlachen!

Dan hebben we uiteraard nog de houtkachel, kaarsjes, wollen truien en andere sfeerverhogende attributen. Echter bewaar ik mijn wollen truien voor als het nog -10 graden gaat worden, heb ik helaas geen houtkachel in mijn huis (alleen een schouw zonder functie en een kapotte gaskachel) en raakt mijn voorraad kaarsjes al behoorlijk op, omdat ik deze al aansteek op het moment dat het rond etenstijd al donker begint te worden.

De enige optie is in dit geval hopen op kou en sneeuw, nog meer kaarsjes kopen en de verwarming uitlaten, zodat ik mijn wollen trui toch lekker aan kan doen. Een beetje winter valt op deze manier wel te creeëren. Alleen is het nog wel wachten op het thuiskomen met een tintelende kin, ‘rooie' oortjes en bevroren haren.
Wat mij betreft kan de winter beginnen. Ik ben er helemaal klaar voor!