Postzegelverzamelaar vermist
Vroeger verzamelde ik postzegels. Waarom weet ik niet meer precies. Ik denk dat het iets te maken had met het gemak van die hobby. Van een verzameling opbouwen word je zelden moe. En het is altijd beschikbaar. Wanneer jij dat wilt pak je je boeken met postzegels uit de kast. Kijk je een paar minuten naar een Indonesisch exemplaar waar wijlen Soeharto op afgebeeld staat. Omdat het kan. Als ik het kijken naar mijn zegels zat was, ging ik bij de boekhandel nieuwe halen van een exotisch land. Zo'n land waar je van wist dat je daaruit nooit een ansichtkaart zou ontvangen. Niet zonder reden dacht ik vandaag aan mijn oude hobby.
Er wordt een Utrechtse postzegelverzamelaar vermist in Noord-Korea. Dat is schrikken. Er schieten me direct allerlei vragen te binnen. Sinds wanneer is postzegelverzamelaar een beroep? Wat doet hij in Noord-Korea? Maken ze daar überhaupt gebruik van postzegels? Hebben Noord-Koreanen een e-mailadres? Wat is de postcode van Pyongyang? Kijk, dat vertelt de krant allemaal niet. En dat terwijl je bij zo'n krantenkop zo graag meer wilt weten. Boekhouder spoorloos in Benidorm, dat lees je nooit. Apothekersassistent verdwenen in de Alpen evenmin. Ze leggen het allemaal af tegen deze ongelukkige filatelist. Het zit ‘m in dat postzegels verzamelen in combinatie met Noord-Korea. Dat verwacht je niet. Het heeft iets mysterieus over zich.
Wim van der Bijl heet de beste man. Tja, dat vind ik niet interessant. Ene oor in, andere weer uit. Niet dat ik hem geen goede afloop van zijn bezoek aan Noord-Korea wens, maar het maakt het nieuws minder spannend. Ik besluit die naam te vergeten en wil slechts denken aan de vermissing van een postzegelverzamelaar in een totaal onbekende dictatuur. Het is enorm fascinerend. Een eenzame strijder verwikkeld in een zoektocht naar de laatste ontbrekende postzegel in zijn imposante verzameling. Eigenlijk is de postzegelverzamelaar nu zelf als die ene zeldzame postzegel geworden. Die ene waarvan je weet dat hij bestaat en ergens rond zwerft. Alleen degene die er écht naar op zoek gaat, zal hem ooit vinden. Wanneer en in wat voor conditie je hem vindt, dat weet je nooit.
