[Tour] STRIJD!

Alberto wilde maar één ding
Het was heldhaftig wat hij deed
Maar toen kwam Sanchez en die had
Een jonge Fransman aan zijn reet

De kruisweg is de weg die Jezus aflegde vanaf het gerechtsgebouw naar de heuvel Golghota. Hij droeg een doornenkroon en had zijn kruis op zijn nek.
Zo ongeveer moet Thomas Voeckler zich ook hebben gevoeld op zijn eigen kruisweg over de Col du Télégraphe en de Galibier. Alleen sprak Jezus de woorden: Vader, vergeef hun, want ze weten niet wat ze doen en Voeckler smeet een bidon woest op het wegdek.
Toch had Thomas ook nog een soort van wederopstanding, maar die duurde maar tot de eerste meters van de Alpe d’Huez.
 
Een echte kapitein blijft tot het laatst op zijn schip. Een ridder sterft in het harnas. Een ex-tourwinnaar sterft ook al strijdend. Alberto is een echte held in mijn ogen. Natuurlijk deed Landis het nog beter, maar die tel ik maar even niet mee als jullie het niet erg vinden.

Contador heeft hetzelfde hart als Johnny Hoogerland alleen zijn benen zijn wat beter. Johnny was de eerste aanvaller vandaag en Contador was meteen bij het begin van de eerste klim weg en joeg achter een kopgroepje aan. Andy kon mee en Evans ook, maar die brak en voerde toen een toneelstukje met zijn fiets op. Daarna kregen we kilometers lang het sterven van Voeckler in beeld.
Het was toen al wel duidelijk dat we Gesink konden afschrijven voor de overwinning, want die lost vrij snel. De einduitslag doet vermoeden dat hij daarna toch weer nieuwe energie heeft gevonden, maar dat was natuurlijk lang niet genoeg om te winnen.
Even mochten de duizenden dronken Nederlanders in bocht zeven en op de top van de Alpe nog hoop koesteren toen uiteindelijk in de afdaling een hele tros renners weer bij elkaar kwam. Mollema en Ten Dam zaten daar ook bij en Mollema ging zowaar nog met Contador mee toen die aanviel. Daar kreeg hij na vijf meter al spijt van, maar hij is nog erg jong en zijn tijd komt ook nog wel.

Eigenlijk had iedereen uit respect Contador de etappe moeten laten winnen, maar daar dacht een vies, vuil, slim, geniepig Fransmannetje anders over. Ik denk niet dat er ooit nog één Spanjaard een stukje op kop gaat rijden om Pierre Rolland even de helpende hand toe te steken.
“Zeg, zou je ook niet even op kop gaan rijden?” vraagt Sanchez. Rolland schudt van nee.
“Man, ik ben blij dat ik in het wiel zit. Weet je niet hoe jong ik ben?” brengt Rolland er zuchtend en steunend uit.
“Ja, maar jij zit hier toch niet van mij te profiteren, knulletje?”
“Nee hoor.” Rolland kruist achter zijn rug zijn wijs- en middelvinger.
Ik ben ook benieuwd wat Alberto tegen zijn vriend heeft gezegd toen de jonge Fransman wegsprong. En ook wat hij na afloop van de etappe tegen Sanchez heeft gezegd. En ik ben ook benieuwd of ze nog vrienden zijn. En dat terwijl de hele etappe bol stond van de gesloten vriendschappen.
“Allez les Verts.” Dat zingen ze voortaan niet alleen maar in het voetbalstadion.

In het zonnetje

Er kan er maar een in het zonnetje vandaag. Contador. De held. Wat zou de Tour zijn geweest als hij er niet bij was geweest? Waarschijnlijk een stuk saaier. Soms moet je een beetje gek zijn en iets onverwachts doen in de Tour. Hij was een beetje gek en deed het onverwachte. Geweldig. Hij won niet, maar is zeker de morele overwinnaar. Het is net zoiets als het Nederlands voetbalelftal in 1974. Het mooiste voetbal spelen en toch verliezen.

Morgen de tijdrit. Het parcours is exact hetzelfde als in de Dauphiné van dit jaar, maar ik betwijfel of Tony Martin hem ook in de Tour gaat winnen. Wiggins was tweede, maar hij is er nu niet meer bij en derde was Boasson Hagen. Die zou dus wel eens voor zijn derde zege in deze Tour kunnen gaan. Maar ik weet zeker dat hij nu meer concurrentie zal krijgen. Evans staat natuurlijk op scherp. En Contador zal ook niet roemloos afscheid willen nemen van deze Tour, maar bij hem is de vraag hoe zijn knie het houdt na vandaag. Het is ook een groot verschil of je die tijdrit na twee dagen krijgt of na negentien loodzware dagen. Het zou me dus verbazen als Martin hem nu ook weer wint.
Rob Ruijgh zal het beter moeten doen dan in de Dauphiné. Hij was toen vierenvijftigste. Tijdrijden kan hij dus nog verbeteren.
Het weer kan ook anders zijn dan in de Dauphiné. Maar in ieder geval zullen voor de klassementsrenners de omstandigheden hetzelfde zijn, of er moet wel een zeer plaatselijk buitje vallen.

Een kijkje in de omgeving

In Grenoble zelf is al aardig wat te zien. De oude stadswijk rond de Place Saint-André met gebouwen uit de dertiende eeuw. De kathedraal en het bisschoppelijk paleis aan de Place Notre-Dame. En je kunt ook een bezoek brengen aan het Fort de la Bastille. Je komt er met een kabelbaan en je hebt vanuit het fort een schitterend uitzicht op de stad en de omgeving.
Maar er zijn ook minder leuke dingen in de omgeving van Grenoble en in Grenoble zelf. Je hebt in de stad hetzelfde probleem als in Athene. De gassen van de auto’s kunnen moeilijk weg omdat Grenoble in een vallei ligt, omgeven door bergen. Daarnaast zijn er vuilverbrandingsovens en een papierindustrie dus de renners krijgen er tijdens de tijdrit niet echt schone lucht naar binnen.
Grenoble is de hoofdstad van het departement Isère en dat is een aantrekkelijk gebied; zowel zomers als ’s winters. Je hebt er de vlakte en de heuvels van de Dauphiné in het noordwesten, het fraaie kalksteengebergte van de Chartreuse, het groene Pays Viennois en ook de enorme Alpentoppen van het Parc des Ecrins. In de winter skiën en in de zomer heb je vijfduizend wandelpaden en honderd meren en plassen tot je beschikking voor een geslaagde vakantie. De renners zullen het met een rondje Grenoble moeten doen.