Eigen volk eerst
De overeenkomst tussen een Ajacied en een OV-reiziger is makkelijk te zien: zowel de supporters als de reizigers voelen zich niet serieus genomen door de ‘hoge mensen'. Zo gaan de tarieven elk jaar fors omhoog terwijl de kwaliteit van het product niet beduidend toeneemt. Men voelt zich niet meer behandeld als mens, maar als object waar geld aan te verdienen valt. Daarnaast worden de Ajacieden o.a. vertegenwoordigd door ene Daniël Dekker die afgelopen week in P&W duidelijk liet blijken de meest gore mening te hebben over de huidige ‘koude oorlog' binnen Ajax; het is een scholletje. Een volgende groep mensen in de samenleving die zich niet serieus voelen genomen is de zogenaamde groep ‘starters' die op zoek zijn naar een huis.
Ergens in de Randstad woont Harmen, hij is 23 jaar oud en is nog thuiswonend. Hij kan het eten van moeders niet meer verdragen en is opzoek naar een huis. Vanaf zijn negentiende staat hij ingeschreven bij een woningbouwvereniging, maar of het zin heeft betwijfelt hij; de wachttijd kan oplopen tot meer dan zes jaar. Sinds anderhalf jaar heeft hij ook een vriendinnetje waarmee hij dolgraag wil trouwen. In de omgeving zijn er geen passende huizen beschikbaar, er is ruimtegebrek en dat zorgt voor hoge prijzen. Daarom overweegt hij te vertrekken uit de regio en een compleet nieuw bestaan op te bouwen.
Wanneer men als gemeente in de structuurvisie schrijft dat ‘men streeft naar 33% sociale woningbouw' is het een beetje vreemd wanneer men bij een concept van een nieuwe wijk slechts 60 van de 200 woningen intekent als een sociale woning. Iedereen die ook maar enigszins kan rekenen weet dat men dan 3% tekort komt. In principe zijn het maar zes woningen, maar men moet in het achterhoofd houden dat er een grote vraag van binnen de gemeente naar is. Oké, het zijn slechts zes woningen, maar waar ik wel mee zit is dat de gemeente een huis van 249.000 euro ook als een sociale woning beschouwt. Een groot deel van de starters in Nederland zal het echter niet lukken om zo'n hypotheek af te sluiten.
Er is nu een ontwikkeling waar te nemen dat er steeds meer ‘import' de dorpen rondom de grote steden inkomt. Nu is dat niet erg, maar dat mag niet ten koste gaan van de mensen die oorspronkelijk het dorp bewoonden. Men werkt in de hand dat de jongeren wegtrekken vanwege de hoge prijzen. Een logisch gevolg daarvan is vergrijzing van bepaalde dorpen, wat op den duur een ander dorpsbeeld geeft. Basisscholen en bepaalde andere voorzieningen zullen dan worden gesloten omdat er te weinig vraag naar zal zijn. Ik zou zeggen: ‘Eigen volk eerst!'.
