Stem geen SGP

Over iets minder dan een maand is het weer zover: wij Nederlanders, wij hebben het recht om te stemmen. Het is geen plicht, het is een recht. Als je invloed wilt hebben op de besluitvorming van het land, dan moet je gaan stemmen. Wil je het niet of laat het je koud, stem dan asjeblieft niet. Mocht je toch overwegen om te gaan stemmen, stem dan geen SGP.

Het was crisis afgelopen jaar. Economisch, maar ook in mijn hoofd. Chaos in mijn hoofd; ik wist het allemaal niet meer. Dromen die ik niet meer kon waarmaken, mensen die mij lieten vallen, het overlijden van een dierbare, kleine depressies. Het is menselijk, dat weet ik, het overkomt iedereen. Het geloof in eigen kunnen heeft mij vroeger door alle moeilijke tijden heen geholpen, maar dat geloof was weg. Ik ben op zoek gegaan naar mezelf, en ik ben zoekende. Wie ben ik?

Ik ben eigenlijk nooit politiek actief geweest. Toen ik op mezelf ging wonen ben ik wel lid geworden van een partij, maar ik heb alle partijblaadjes direct laten verdwijnen in de prullenbak. Ik had het gevoel dat bij de landelijke verkiezingen mijn stem toch niet telde, regionaal stemde ik op de regionale partij, maar voor de Provinciale Staten heb ik nog nooit gestemd. Wat doen die Staten eigenlijk? Wat merk ik, als burger, nu van de Provinciale Staten?

Toen ik vorige week werd gevraagd of ik zin had om mee te gaan naar de aftrap van een verkiezingscampagne voor de Provinciale Staten, antwoordde ik direct instemmend. Toen hij zei dat het van de Staatkundig Gereformeerde Partij was, moest ik nadenken. Toen ik zei dat ik er een nachtje over wilde slapen, begon hij direct over te ratelen. ‘Je zult het nog niet gemerkt hebben, maar er de meeste SGP'ers zijn geen lid vanwege het vrouwenstandpunt, maar ondanks het vrouwenstandpunt.' Ik was op zoek naar mezelf en wilde die lieve man best een pleziertje doen.

Ik kwam woensdagavond dus binnen, en mijn vooroordeel werd direct bevestigd: in de SGP zitten alleen maar oude mannen van rond de 60 jaar oud. Werkelijk waar, 90% van de toeschouwers had grijze haren. Maar er was wel een vrouwelijk lid aanwezig. Of misschien geen lid, maar een vrouwelijk persoon. Geen oude vrouw met steunkousen, maar een knap meisje met een lieve glimlach. Ik was helemaal verbaasd. Wat moet zo'n knap meisje in de SGP? Ik kende toch niemand, dus in de pauze trok ging ik naar haar toe.

‘Hoi, wat doe jij hier?'
‘Ik kom uit Maartensdijk, dus dat is vlakbij.'
‘En dan kom je hier in je ééntje?'
‘Nee, ik ben met m'n vader mee.'
‘En wat doe je hier dan? Carrière maken zit er niet echt in voor jou, gok ik.'
‘Haha, nee daar heb je gelijk in. Maar ik zit nu op VMBO-4 en ben geïnteresseerd in politiek.'
‘Mja, je kunt later niet de politiek in.'
‘Dat is wel jammer, ja.'
‘Maar je bent wel een echte SGP'er?'
‘Ja, ik denk wel dat ik SGP zou stemmen.'
‘Maar wat doe je hier dan?'
‘Ik wil later maatschappijleerlerares worden en dan vind ik dit hartstikke interessant.'

Tsja, zulk soort mensen zijn lief. Dromen die (te) makkelijk te verwezenlijken zijn en toch is ze tevreden. Pauze was voorbij, terug de zaal in. Na de pauze was er ruimte voor debat, maar dit debat is de voornaamste reden dat ik geen SGP zal stemmen. De debatleider was een forse man met een bril, een enorme onderkaak en een te klein neusje. Zo'n hoofd, echt wonderlijk. Die kaak was groot, enorm groot. Hij had de eervolle taak om de lijsttrekker te beschermen tijdens het debat en in dat opzicht is hij geslaagd.

Het was moeilijk voor hem, want de lijsttrekker had geen dossierkennis paraat. Op de vraag of hij een paar plekken kon noemen waar de EHS doorgezet of afgekapt moest worden, had hij geen antwoord. Hij kon geen enkele zone noemen waar de EHS van toepassing was. Over problemen met de infrastructuur wist hij niets. Slechts over Woudenberg wist hij iets zinnigs te zeggen. Het was wel een goede prater, want hij liet aan het slechthorende, oude publiek niet blijken dat hij het niet wist. Gelukkig voor hem was er nog een andere man die hem kon steunen. Mocht u nou politiek actief zijn in Utrecht, dan weet u waar u de SGP op kan pakken: dossier- en feitenkennis.

Ten slotte kan ik het ook gewoon niet eens zijn met de standpunten van de SGP. Snijden in cultuursubsidies zal noodzakelijk zijn, wanneer men meer dan 20% minder inkomsten krijgt. Maar elke vorm van subsidie, kerken en musea uitgezonderd, willen intrekken vind ik hypocriet. ‘We zijn tegen podiumkunsten,' zeggen ze dan, maar dan zeg ik dat cultuur veel meer is dan podiumkunsten. Achterlijk volk.

Uw keuze op 3 maart is belangrijk. De regering heeft deze verkiezingen nodig omdat het alleen effectief kan werken met een meerderheid in de Eerste Kamer. De oppositie heeft deze verkiezingen nodig om de regering te dwarsbomen. Maar wilt u mij een plezier doen? Stem dan geen SGP.