Palestina in Nederland

contra.provocateur stuurde via de submit de volgende column in:

De situatie kan met de volgende analogie worden duidelijk gemaakt. Stel dat Hitler aanvankelijk de Tweede Wereldoorlog zou hebben gewonnen. Nederland is permanent bezet en de oorspronkelijke bevolking -wij Nederlanders- vluchten voor een groot deel naar het buitenland. De Nazi's zien Nederland als veroverd 'Lebensraum' voor de Duitsers, die gestimuleerd worden om in de nieuwe Duitse gebieden te gaan wonen.

Na vele jaren komt er echter opnieuw een oorlog, waardoor Duitsland bezet Nederland moet opgeven. De VN stelt een resolutie op waarbij de oorspronkelijke bevolking, de Nederlanders, weer naar hun eigen land kunnen terugkeren. De inmiddels daar wonende Duitsers mogen er blijven wonen. De Nederlanders gaan akkoord, maar de Duitsers die in Nederland wonen niet; die verklaren dat ze iedere teruggekeerde Nederlander de Noordzee in zullen drijven.

Duitsland legt zich echter niet neer bij de situatie en is vast van plan om Nederland opnieuw te veroveren. Om de in Nederland wonende Duitsers te beschermen worden deze opgeroepen om het land tijdelijk te verlaten. Velen van hen worden met Duitse bussen en legervoertuigen tijdelijk naar Duitsland gehaald en daar in kampen gehuisvest, in afwachting van het verslaan en verdrijven van de teruggekeerde Nederlanders.

Zodra nog maar een klein deel van de Nederlanders is teruggekeerd, verklaart Duitsland opnieuw de oorlog. Tot hun eigen verbijstering konstateren de Nederlanders dat ze, ondanks de VN-resolutie, door het buitenland in de steek worden gelaten. Niemand komt hen helpen. Maar dan gebeurt er een groot wonder: met slechts een handvol gemotiveerde vrijheidsstrijders -waarvan er 5 één geweer moeten delen- lukt het om de Duitse invasie tegen te houden. Alleen de provincies Limburg, Noord Holland, inclusief en het noordelijk deel van Amsterdam, de grachtengordel en een deel van Gelderland blijven bezet.

In de daarop volgende 19 jaar bouwen de teruggekeerde Nederlanders in razendsnel tempo hun land weer op. Onder Duitse bezetting was het volkomen verwaarloosd, maar binnen korte tijd wordt het land zeer welvarend. De Duitsers zien het met lede ogen aan en na 19 jaar verzamelen zij met hun bondgenoten voor de derde keer hun strijdkrachten aan de grenzen van Nederland, dat van alle kanten aangevallen wordt. En wéér doet de internationale gemeenschap niets om de Nederlanders te beschermen.

Het wonder herhaalt zich echter: de Nederlanders winnen opnieuw en weten zelfs de bezette provincies Limburg, Noord Holland en Oost Gelderland te bevrijden. Het land is weer één, en misschien nog wel belangrijker: de hoofdstad Amsterdam is weer één ongedeelde hoofdstad. Er wordt een groot nationaal volksfeest georganiseerd, mede omdat het plein waar ooit het vernietigde nationale symbool op stond -het Paleis op de Dam- ook weer in ons bezit is gekomen. Vlakbij de enige overgebleven muur van het Paleis hebben de Germanen echter een grote 'Gedächtniskirche' gebouwd, met bovenop een enorm hakenkruis, ter herinnering aan de tijd dat het land nog bij het Duitse 'Lebensraum' hoorde.

De vreugde van de Nederlanders is echter van korte duur. Onder grote druk van de internationale gemeenschap wordt het heroverde Paleis-op-de-Dam plein met daarop de Gedächtniskirche weer overgedragen aan de in Amsterdam woonachtige 'Germanen'. Vervolgens beginnen de in het bevrijdde Limburg woonachtige Duitsers met het plegen van terreuraanvallen in heel ons land. Winkels, bussen en restaurants worden opgeblazen of overvallen. Hierbij komen duizenden onschuldige Nederlanders om het leven. Tevens beginnen zij een eigen staat -'Germania'- te eisen in Limburg en Noord Holland, wat zij nog steeds 'bezette' gebieden noemen. Ook eisen zij 'hun' hoofdstad Amsterdam op, omdat daar hun 'nationale symbool' -de Gedächtniskirche- staat.

Door middel van een uitgekiende mediacampagne vol leugens en misleidingen weten zij het grootste deel van de wereldbevolking op hun hand te krijgen. Als Nederland weer eens een militaire actie moet uitvoeren om de terroristen te stoppen, dan laten zij doelbewust de vernietigde terreurposten -die zijn gevestigd in gewone huizen, brandweerkazernes, scholen en ziekenhuizen- aan de wereldwijde media zien, en geven zo de valse indruk dat de Nederlanders 'barbaarse genocideplegers' zijn. Het Duitse thuisland wil echter niets met deze 'Germaanse' terreurplegers te maken hebben -niet om humanitaire, maar om puur politieke redenen-, en sluit de grens met Limburg van meet af aan hermetisch af.

De internationale gemeenschap eist dat de Nederlanders steeds meer concessies doen aan de terreurplegers. Aanvankelijk proberen we vrede met hen te sluiten, maar iedere keer laten de 'Germanen' het -soms op het allerlaatste moment- stuklopen. Uiteindelijk zijn we al die terreur zo zat dat we besluiten ons terug te trekken uit Limburg. Met de VN spreken we af dat wij totaal geen verantwoordelijkheid meer hebben voor wat er in Limburg gebeurt.

De beloofde vrede komt na de terugtrekking echter niet. Integendeel, de 'Germanen' beginnen met het vrijwel dagelijks afvuren van raketten op Noord Brabant, omdat zij héél 'Germania' willen bevrijden - heel Nederland dus. Daarom sluit Nederland de grens met Limburg af, wat vreemd genoeg alleen maar internationale veroordeling oplevert. Het enige wat de Nederlanders willen doen is zichzelf beschermen, maar klaarblijkelijk vinden de andere volken dat wij daar geen recht op hebben.

Dan begint de rest van de wereld er door de aanhoudende leugencampagne steeds meer aan te twijfelen of er eigenlijk ooit wel zoiets als 'Nederland' heeft bestaan, en of dat Paleis op de Dam, dat ooit eens in alle geschiedenisboeken te vinden was, misschien inderdaad verzonnen is, zoals de 'Germanen' blijven beweren. Ook krijgen de Nederlanders -tegen alle afspraken in- de schuld van de door de Germaanse terroristen gecreëerde dramatische leefsituatie van veel van de in Limburg woonachtige Duitsers.

Uiteindelijk vindt de wereld, bang voor een nieuwe grote oorlog met het machtige Duitsland, dat de Germanen maar hun eigen staat moeten krijgen in Limburg en Noord Holland, en dat Amsterdam weer opgedeeld moet worden. Het deel van Amsterdam ten noorden van het Noordzeekanaal moet de nieuwe hoofdstad van 'Germania' worden, terwijl het zuidelijk deel bij Nederland kan blijven -behalve dan de al die jaren betwistte grachtengordel; de 'Germanen' weigeren over permanente vrede te praten als de grachtengordel -in het verre verleden ooit door de Hollanders gebouwd- niet definitief aan hun wordt toegewezen.

Natuurlijk verzetten de Nederlanders zich fel tegen zulke onrechtvaardige eisen, maar tot hun verbijstering en woede zien ze dat de wereld zich steeds meer achter de Germanen opstelt - misschien wel omdat vrijwel alle landen inmiddels afhankelijk zijn geworden van de technologie van het rijke Duitsland, de grootste voorstander van een aparte Germaanse staat in Nederland.

Zelfs de meest fervente nationalisten, die het oorspronkelijke Nederland één willen houden, beginnen te overwegen of er dan toch maar niet moet worden toegegeven aan de Germaanse terroristen - ondanks het feit dat deze gezworen hebben dat héél 'Germania' -dus héél Nederland'- gezuiverd moet worden van de Nederlanders, die, als zij niet vrijwillig terugkeren naar de landen waar ze destijds naar toe zijn gevlucht, desnoods allemaal vermoord moeten worden.

Politici en pro-Nederland aanhangers die opkomen voor de belangen van de Nederlanders en de Nederlandse historie worden met leugenachtige complottheoriën (en valse geschriften zoals 'De Protocollen van de Oudsten van Mokum') zwart en belachelijk gemaakt. Er moet en zal een apart 'Germania' komen, en de Nederlanders -die inmiddels de schuld krijgen van zo'n beetje álle wereldproblemen- hebben dat maar te slikken, zelfs als dit betekent dat het nieuwe 'Germania' net als Limburg van een welvarend gebied veranderd in een door fascisten overheerste terreurstaat, waar ieder tegengeluid onmiddellijk met moord de kop in wordt gedrukt.

Natuurlijk kan deze analogie nog verder uitgebreid en verfijnd worden en valt niet op ieder terrein een exacte parallel te trekken, maar de teneur is hetzelfde: vul voor 'Nederlanders' Joden / Israëli's in, voor 'Germanen' Palestijnen, voor 'Duitsland' de Arabische/Islamitische wereld en voor 'Duitse technologie' Arabische olie.

Om nog even in de analogie te blijven: Wilders eist nu dat het oorspronkelijke thuisland van het grootste deel van de 'Germanen', Duitsland, voortaan maar 'Germania' genoemd moet worden. Hij zou ook kunnen eisen dat de Germanen, die stelselmatig weigeren samen te leven met de Nederlanders, bij hun volksgenoten in Duitsland gaan wonen, want daar hebben ze al láng en breed hun eigen staat. Maar Duitsland wordt nog steeds overheerst door een Nazi-kliek, die de eigen bevolking zwaar onder de duim houdt, en ziet dus niets in deze logische oplossing en ontkent dus dat de 'Germanen' eigenlijk Duitsers zijn.

Een verenigd 'Nederlands Germania' of 'Germaans Nederland' -twee volken in één land- gaat eveneens niet werken, aangezien de Germanen -onderling verdeeld in twee kampen, maar eensgezind in hun anti-Nederland zijn- vasthouden aan hun officiële hoofddoel: de 'bevrijding' van heel Germania en de verwijdering van alle Nederlanders.

Wilders heeft volkomen gelijk: het gaat niet om land, het gaat om een ideologie. Natuurlijk zal hij door heel politiek links en de zogenaamde 'Christen'-Democraten verketterd worden om deze opvatting, want die zien wel iets in het idee om de 'Germaanse' terreurstaat in Limburg uit te breiden tot Oost Gelderland, Noord Holland en het noorden van Amsterdam, inclusief de grachtengordel. Dat er vanuit deze opgegeven provincies straks onvermijdelijk raketten op Zuid Holland, Utrecht en de andere provincies zullen neerregenen deert hun klaarblijkelijk niet, of het wordt -tegen beter weten in- ontkend.

De Nederlanders zien zich steeds meer bedreigd in hun voortbestaan. Eén leider van een groot land dat streeft naar kernwapens roept zelfs wekenlijks dat Nederland van de kaart geveegd moet worden. Daarom begint Nederland zich voor te bereiden op een vierde en misschien wel beslissende oorlog om zijn bestaansrecht. Zullen de Nederlanders opnieuw helemaal alleen staan en het moeten opnemen tegen een overweldigende overmacht?