Codex Alimentarius
Wie de macht heeft over voedsel, heeft de macht over de wereld. Want iedereen moet per definitie eten. Wat een media-aandacht is er voor de Codex Alimentarius. Dan horen we er weer dit over, en dan weer dat. Het houdt maar niet op. Wat moet ik nog geloven en wat niet door al die aandacht. Het NOS Journaal besteedt er meer aandacht aan dan aan bijvoorbeeld hoe slecht het wel niet gaat in de derdewereldlanden en hoe gevaarlijk terreurdreigingen zijn.
Voor de enkeling die nog nooit van deze Codex gehoord heeft is er een uniek filmpje. Het betreft een monoloog van ene Dr. Laibow. Google 'Codex Alimentarius Laibow' en je zult het filmpje vinden als eerste search-result. Misschien is het ook wel handig om dat filmpje eerst eens te bekijken alvorens verder te lezen.
Voor mensen die het niet gaan bekijken en niet begrepen dat de tweede en derde alinea berusten op cynisme zal ik een korte uitleg geven. Vanaf 2010 (ja, dan pas) geldt de Codex Alimentarius als ultieme en wettelijke richtlijn voor het veiligstellen van handelsmogelijkheden en daarnaast ook consumentenbescherming met betrekking tot voedsel. Kortom, de Codex gaat bepalen wat gezond is of wat niet, of hoe er eerlijk gehandeld dient te worden. De controverse in het hele verhaal is dat laatste en heeft natuurlijk gevolgen voor dat eerste. Handelen is geld. En geld valt klaarblijkelijk te verdienen in de pharmaceutische industrie. Jeweetwel, chemische dingen enzo. Er is een boekje over volgeschreven. Het vreemde is wel dat alles dat níét in dat boekje staat automatisch verbóden is! Een zogeheten Napoleontische wet. Dat is zoiets als: "Jij reed 119 km/u op de snelweg. Er staat in ons boekje enkel iets over 120 km/u, dus je krijgt een boete."
Het ligt uiteraard genuanceerder, maar waar het op neerkomt is dat geld belangrijker is voor de Codex dan het welzijn van de menschheid, terwijl deze Codex toch de standaard wordt omdat door belangenverstrengeling 173 landen zich hiertoe hebben aangesloten. Dan voel je de nattigheid al snel. Volgens mevrouw Laibow drie miljard doden omdat men met de Codex Alimentarius graag wat pegels wil verdienen.
Ja. Het klopt. Ik was redelijk ondersteboven na het bekijken van deze toch wel geloofwaardige speech. Als we aannemen als waarheid wat deze mevrouw verkondigt, dan leven sommigen die dit lezen over een aantal jaren niet geheel meer omdat deze niet de gelukkige winnaars waren van Boer Zoekt Vrouw en zo niet makkelijk aan onbestraald voedsel konden komen.
Ik denk niet doem. Integendeel. Ik zal het maar gelijk toegeven. Ik ben een naïeve meeloper: ik zag dat Jeroen van der Boom op #1 in onze toonaangevende hitlijst stond. Dan moet het toch wel een goede artiest zijn. En verdomd, wat een leuk deuntje werd zijn hit. Ik dacht dat een paar maanden terug. Zo ben ik.
Relativeren, nuanceren en altijd de andere kant bekijken is een goed gegeven, denk ik. Ik bedoel maar te zeggen dat het volgens mij best wel waar is dat water uit de kraan gezond is, want water is goed. Een met een magnetron opgewarmde kant-en-klare Hollandse maaltijd is gezond, want er zitten veel vitamines in en groene energie is goed voor ons milieu, ondanks het feit dat er al bijna 100 jaar geleden een veel beter alternatief werd aangedragen door ene meneer Nicola Tesla dat werd weggewimpeld omdat het beknopt gezegd niet genoeg geld opbracht.
Ach, en misschien ben ik ineens ook gewoon maar een doemdenker. Mensen, massaal allemaal vitamine-supplementen hamsteren voor het te laat is.
Wil jij columnist worden? FOK!columns zoekt columnisten
