Wij heffen ons glas...
Een grote slok op de Nederlandse automobilist, dat door een groep steenrijke sjeiks in het Midden Oosten en de eigen regering het geld uit de kleren geklopt wordt, maar zelf geen effectief protest weet op te zetten. Daar hebben ze het te druk voor met in de file staan, die op hun beurt weer ontstaan door blokkades van vrachtwagenchauffeurs. Zij werden met een dooie mus blij gemaakt en nu staat iedereen op maandagochtend weer te klagen in de file. Wel alleen in de auto natuurlijk, anders verslijt de bijrijdersstoel te snel. Een zeer goed en file-vol 2001 toegewenst.
Ook zal ik het glas heffen op de Nederlandse Olympische ploeg die weer eens hebben laten zien dat Nederland wel degelijk iets met water heeft. Op het moment zijn we volop op het ijs bezig, maar in Sydney was het het zwemmen wat een grote oogst aan medailles betekende. Dat we daarbij door het hele Holland-house nogal als een vreemd en stoned volkje gezien worden doet er niet zoveel toe. We moeten toch van dat ‘tulpen-klompen-molens imago’ af.
Niet in de geringste mate ook een toost op Ariel Sharon, die blijkbaar zo weerzinwekkend is, dat hij alleen al door z'n aanwezigheid op de Tempelberg een compleet nieuwe Intifadah weet te ontketenen. Wij hebben daar Willibrord Frequin voor, maar toen hij op straat was, waren onze relschoppers in een andere stad een stenenregen aan het verzorgen.
Als m’n glas dan nog niet getroffen is door een Palestijnse steen of een Israëlische kogel, nog een toost op Ethiopië en Eritrea. Zij houden hun hart vast nu ze gehoord hebben dat er een Nederlandse vredesmacht hun kant op komt. Met de satelliettechnologie van tegenwoordig kunnen ze er ook Bosnische zenders aan en dat heeft ze nogal schrik aangejaagd. Het is in ieder geval beter dan Belgen, die je dorpje bombardeert met zakken meel. Een geweldig 2001 en denk eraan: foto’s altijd zelf ontwikkelen.
Een toost op de wet die actieve euthanasie vergemakkelijkt. De bejaarden die tot voor kort alleen nog konden hopen dat de ramen eens tegen elkaar open gezet werden of zaten te bidden dat de MIR spoedig zou vallen, halen, wellicht voor de laatste maal hun hart op. Het gaat uw allen goed.
Een meelevende toost op het Amerikaanse volk, dat nu nog belachelijker gemaakt wordt in de hele wereld en hierdoor nu nóg meer moeten opscheppen over hun land. Vooruit dan, ook een slok op de rest van de wereld die deze verhalen aan moet horen.
