een verhaal over een meisje
En eerst dacht ik; wat ben jij raar! Jij doet niets! Maar toen vond zij dat ik zelf net zo raar was, want ik deed precies hetzelfde als zij. En eigenlijk was dat wel zo.
En als we dan toch allebei niets deden konden we dat ook wel samen doen.
En toen vond ik mezelf na een tijdje nog raarderder, want, ik bedoel, ik was toch niet lesbisch ofzo? Want, ik was toch niet iemand die in het dorp de vrouwen nakeek, ik was toch niet het soort meisje wat op borsten viel?
Ja… Of eigenlijk misschien dus wel.
En we wilden graag samen blijven, maar dat was een beetje moeilijk. Want we deden allebei niets, en we hadden dus geen geld om een huis ofzo te kopen.
En toen vertelde ze mij dat we helemaal geen geld nodig hadden! Dat alles vanzelf wel zou komen! En als alles dan gekomen was, vertelde ze mij, dan zouden we naar Parijs gaan, zo met de trein! En dan zouden we de grootste kamer van het mooiste hotel nemen en daar een grote fles champagne bestellen, en daar mee in bad gaan zitten! En als de fles op was zouden we lichtelijk aangeschoten de room service bellen en hard lachen om de rood aangelopen jongen die niet precies wist wat hij moest met twee vrouwen in bad die nog een fles champagne wilden!
En ik vertelde haar, dat ze gelijk had, dat alles inderdaad vanzelf wel zou komen. En dat we na Parijs naar Londen zouden gaan, en dat ik daar een groot theater zou huren, en dat zij, zij alleen, dan in de zaal moest gaan zitten, en dat er muziek zou zijn, en dat ik voor haar zou dansen!
Maar in afwachting van alles wat wel zou komen wouden we toch wel een huis, want het werd winter, en koud. En omdat we een huis wilden, moesten we werken.
Dus toen ging ik danslessen geven aan kleine meisjes in roze pakjes die nog niet weten dat danseres een beroep is, en hun mama’s hoopten dat ik ze dat ook niet vertelde, want die willen dat ze later secretaresse worden, of huisvrouw. Gewoon verantwoord gelukkig in ieder geval.
En zij ging werken bij een groot bedrijf en nam de telefoon aan en verbond de god ganse dag gesprekken door die uitmaakte wie nu weer het geld in handen kreeg.
En na een tijdje hadden we een eigen huis, en dat was wel leuk.
Maar alles was nog niet vanzelf gekomen.
En, een paar maanden geleden werd ik boos op haar, want zij had me beloofd, zij had me belooft dat alles vanzelf zou komen! En doordat ik haar was tegengekomen deed ik nu weer allemaal dingen die nergens op sloegen! En zij werd ook boos op mij, zei dat zij ook dingen deed die nergens op sloegen, en dat ik ten minste nog kon dansen. En ik schreeuwde dat ik helemaal niet wou dansen! Dat ik iedere keer als ik een plië voordeed geconfronteerd werd met het feit dat er niet iedere avond honderd mensen naar me zaten te kijken, maar dat alleen zij er maar was! En dat ze me nog nooit had zien dansen, want als we ’s avonds thuis kwamen gingen we snel koken en tv kijken. Of de administratie in orde brengen.
En ik vroeg haar waar we mee bezig waren?! Want we hadden maar net genoeg geld voor de huur, dus hoe konden we daarvan ooit de grootste kamer in het mooiste hotel van betalen?
En zij werd nog bozer en verweet me dat ik infantiel was, en dat ik altijd maar wou dat zij het antwoord had op alle vragen, dat ik maar eens zelf antwoorden moest zoeken. En ik vroeg me af hoe ik antwoorden moest op een vraag die ik niet eens had verzonnen!
En, ik wou heus wel wat bedenken, maar uiteindelijk kwam zij met een antwoord.
Het was gewoon Donderdagavond, en het zat in een klein, wit envelopje. We namen een balpen, en kregen met wat moeite de pen er uit. We verdeelden het antwoord op een cd, en zij deed voor hoe je je ene neusgat dicht moest knijpen, en via de pen door het andere neusgat in moest ademen, en dan kreeg je je antwoord.
En ik kreeg mijn antwoord, en het was beter, dan alle vragen ooit gesteld! Het was beter dan antwoord, het was beter dan niets doen, het was beter dan een eigen huis, het was beter dan de grootste kamer in het mooiste hotel, het was beter dan parijs, het was beter dan londen!
En zij zie dat ik het niemand mocht vertellen.
En toen deden we het iedere donderdagavond. En toen ook soms op maandag. En zaterdag, omdat het dan weekend was. En vrijdag,omdat het dan bijna weekend was, en toen elke dag, omdat het zo fijn was!
