Outcast 2: A New Beginning
Outcast 2: A New Beginning is een third-person actie-rpg in een sci-fi setting. Je speelt als Cutter Slade, een voormalige Navy SEAL die op de planeet Adelpha terecht is gekomen. In het spel ben je de Ulukai (een term die de Talan gebruikt om de profetische redder van hun ras aan te duiden) en moet je een einde maken aan de invasie van Adelpha om zo de planeet en hun inwoners te redden en om weer naar je eigen planeet te kunnen terugkeren. Het spel kent een grote mooie open wereld met verschillende biomen en een leuke speelgoeddoos aan wapenaanpassingen die je hele speelstijl kunnen veranderen. Maar is Outcast 2: A New Beginning net zo baanbrekend als het eerste deel uit 1999?
Je kunt in Outcast 2: A New Beginning duidelijk zien dat er veel aandacht besteed is aan de wereld zelf. Alle biomen zijn er. Van woestijn tot moeras, bossen en de hier en daar voorkomende robotische basis zodat je je nooit hoeft te vervelen. Cutter Slade, de hoofdpersoon van dit verhaal, is een voormalig navy SEAL die aan geheugenverlies lijdt en niet helemaal zeker weet waarom hij ook alweer op Adelpha is. Niet heel raar aangezien het vorige deel inmiddels uit 1999 stamt (hier ga ik het overigens niet veel over hebben, aangezien ik het te oud vind om mee te vergelijken). Naarmate het verhaal vordert wordt er uiteraard meer bekend over Cutter Slade en wat hij precies moet doen op de buitenaardse planeet. Al vrij vroeg in het spel krijg je de beschikking over een schild, een jetpack en uiteraard je eerste pistool. Je jetpack zorgt ervoor dat het spel op zijn tijd een beetje aanvoelt als Just Cause gekruist met Mass Effect sci-fi elementen. Het spel neemt zichzelf niet al te serieus, net als Cutter Slade overigens. De hoofdpersoon maakt veel sarcastische grappen en er zijn ook genoeg grappen verwerkt in de dialogen die je met verschillende Talan kunt hebben - meestal in de vorm van spraakverwarringen.
Ik was best verbaasd over de hoeveelheid volledig ingesproken dialogen in het spel. Bijna elk personage die je tegenkomt in het spel kun je een dialoog mee aangaan en deze zijn dus volledig ingesproken. De dialogen heb ik eerlijk gezegd bijna nooit overgeslagen. Er zijn een hoop vreemde woorden te vinden in de taal van de Talan, maar gelukkig is er een soort woordenboek die je kunt openen tijdens een gesprek om even op te zoeken waar de beste man of vrouw het nu precies over heeft.
Er zijn verschillende missies in het spel te doen, maar je krijgt hier vrijwel aan het begin van het spel volledig de vrije hand in. Op de kaart zijn meerdere punten aangegeven. Zo kun je verschillende Gork (een soort ziekteverspreidende planten) punten verwijderen, er zijn verschillende Daoka's (portalen) te openen, basissen om te vernietigen en meerdere steden waar je je hoofdmissie kunt vinden. De missies zijn redelijk vermakelijk, maar verwacht geen hoogstandjes zoals in The Witcher 3. Het is duidelijk dat Appeal Studios geen extreem hoog budget had voor dit spel, maar dat ze enorm hun best hebben gedaan iets goeds neer te zetten met het geld dat ze beschikbaar hadden.
De Talan zijn een drievingerig soort mensachtigen en leven in verschillende stammen. Hun technologie is veel slechter dan die van de indringers op hun planeet. Het is aan Cutter Slade en zijn arsenaal aan gadgets en echte vuurwapens om de strijd voor ze op te nemen. In principe heb je de beschikking over twee wapens: een pistool en een karabijn. Dit klinkt in eerste opzicht misschien saai, maar deze wapens kun je volledig naar je wensen aanpassen door verschillende modificaties te vinden in vijandige basissen. Zo kun je van je karabijn een machinegeweer maken die bijvoorbeeld robots tijdelijk buiten gevecht stelt. Of kun je bijvoorbeeld je pistool opladen, zodat je in een keer een volledig magazijn in een vijand kunt schieten. Dit zorgt ervoor dat je aanzienlijk meer schade doet. Door vijanden te verslaan en Helidium (een soort kristallen) te verzamelen kun je verschillende upgrades vrijspelen die Cutter sterker en mobieler maken.
Een heel groot deel van het spel zul je rondvliegen met je jetpack. Elke upgrade voor dit apparaat is dan ook echt een genot en je zult hem ook voor de vele uitdagingen die het spel telt nodig hebben. Er zijn namelijk verschillende trials te vinden in het spel waarin je een parcour moet afleggen. Hoe beter je jetpack is des te groter is de kans dat je het parcour met succes aflegt en je bijvoorbeeld een nieuwe upgrade vrijspeelt. De uitdagingen beginnen relatief simpel, maar kunnen uiteindelijk nog best lastig worden. Met een betere jetpack heb je meer mogelijkheden om te corrigeren. Echte vrijheid krijg je overigens pas als je het recht krijgt om een soort vliegende olifant/walvis/octopus ding op te roepen.
De combat in Outcast 2: A New Beginning is simpel, maar ook vermakelijk. Zelf speelde ik op normal en heb het nooit echt heel lastig gehad. Tuurlijk ben ik wel eens dood gegaan, maar dat is in Outcast 2: A New Beginning geen probleem. De Yods (goden van de Talan) hebben er namelijk voor gezorgd dat jouw 'essence' nooit verloren gaat en je een stukje verderop gewoon weer opnieuw materialiseert. Zo kun je je gevecht voortzetten (alleen heb je dan waarschijnlijk wel al al je potions en planten gebruikt). Er zijn een aantal uitdagende vijanden in Outcast 2: A New Beginning, maar toch mis ik wel de echte grotere baasgevechten. Er zijn er wel een aantal van te vinden in het spel, maar ik had er graag wat meer gezien en sommige worden zelfs meerdere keren gebruikt.
Wat me ook is opgevallen is dat het spel technisch heel goed in elkaar zit. Er zijn weinig bugs te vinden behalve dan dat er af en toe wel eens een keer een monster vast komt te zitten in een steen of boom. Heel af en toe moet het spel snel even zijn graphics renderen tijdens cutscenes. Onhandig, maar niet heel storend. Als je zelf ergens vast komt te zitten word je vanzelf er uit geteleporteerd. Dit kwam overigens niet heel vaak voor.
Conclusie:
Al met al is Outcast 2: A New Beginning een vermakelijk spel. De vrijheid die je in het spel krijgt is een verademing. Je kunt urenlang bezig zijn met van punt A naar punt B lopen om eens te kijken wat er bij een punt op de kaart te doen is. Het fast travel-systeem werkt fijn en de laadtijden zijn gelukkig erg kort. De gevechten in het spel zijn vermakelijk en dankzij de wapenmodificaties kun je altijd wel een antwoord op verschillende vijanden verzinnen. Aangezien het spel zichzelf niet al te serieus neemt, maakt het een hoop iets te lange verhaallijnen al vrij snel goed. Outcast 2: A New Beginning is een leuk spel waarin je jezelf prima kunt vermaken door even een paar uurtjes robots, monsters of andere wezens aan gort te knallen.
Gespeeld op Xbox Series X. Ook beschikbaar voor PS5 en pc.
