RoboCop: Rogue City
RoboCop is terug in RoboCop: Rogue City. De speler kruipt in de huid van de bekende jaren 80 actieheld. In het door misdaad geteisterde Detroit is het aan RoboCop om de wet te handhaven en de straten schoon te vegen. Er zijn meerdere pogingen ondernomen om Robocop nieuw leven in te blazen. Zo had hij een cameo in Mortal Kombat 11 en is er in 2014 nog een film uitgebracht die helaas niet heel succesvol was. Is deze oude actieheld dan wel interessant genoeg om een goede game neer te zetten?
In RoboCop: Rogue City speel je zoals de naam al doet vermoeden als de wereldberoemde cyborg. Deze RPG-shooter met een dikke knipoog naar de jaren 80 was voor mij echt een enorme verrassing. Het spel biedt boeiende vuurgevechten, een grote hoeveelheid bloed, heerlijke cliché humor in de vorm van geweldige oneliners en een interessant verhaal. Detroit wordt overspoeld met drugs en bendegeweld, dit komt doordat er een 'New Guy' in de stad is aangekomen. De 'New Guy' is een misdaadbaas en alle bendes van Detroit proberen zijn aandacht te trekken. Het spel begint gelijk sterk wanneer RoboCop wordt ingezet om een gijzeling bij een televisie studio op te lossen. Een groep misdadigers die zichzelf de 'Torch Heads' (een groep psychotische punkers) noemt, overspoelt Detroit met de drug 'Nuke'. Zij proberen via een live uitgezonden gijzeling de aandacht te trekken van de 'New Guy' om zo een deal met hem te kunnen sluiten. Het is aan RoboCop en zijn trouwe 'Auto-9' pistool om de situatie met grof geweld te sussen.
RoboCop: Rogue Cityspeelt zich af na de tweede film en weet het gevoel van de jaren 80 zeer goed over te brengen. De omgevingen waar je komt, de oude monitoren en de klassieke auto's passen perfect bij de setting en weten goed het gevoel van de films te repliceren. Het gevoel van het daadwerkelijk RoboCop zijn is perfect gedaan. Waar moderne shooters vaak de nadruk op leggen is snelheid en behendigheid. In RoboCop: Rogue City ben je juist langzaam en gebouwd als een tank. Je bent zo zwaar dat je niet eens kan springen en je kunt door een zee van kogels heen lopen zonder al te veel schade op te lopen. De schade die RoboCop oploopt kun je overigens repareren met een repairkit. RoboCop is sterk maar zeker niet onoverwinnelijk, het is wel degelijk mogelijk om dood te gaan, zeker wanneer er explosieven mee worden genomen naar het vuurgevecht.
De vuurgevechten zijn heel goed gedaan, het bloed vliegt overal in het rond en als het afgelopen is is het net alsof het gehaktdag was bij de slagerij. Dankzij je RoboCop-Vision kun je allerlei dingen vinden en ook snel zien waar je vijanden zich hebben verstopt. Het werkt overigens ook goed tijdens het spoorzoeken en het scannen van verschillende hints die door de wereld verspreid zijn. Waar ik later op terug ga komen, RoboCop: Rogue City is namelijk niet alleen maar banaal schieten. Tijdens vuurgevechten kun je verschillende soorten wapens oprapen. Deze hebben een beperkt aantal kogels, maar je kunt altijd terugvallen op je Auto-9 pistool. Voor dit wapen heb je een oneindig aantal kogels bij je. Je kunt bijna alles als wapen gebruiken, een brandblusser kun je bijvoorbeeld oprapen om naar je vijanden te smijten. Dit zorgt voor een dikke witte mist en een behoorlijke knal. Je kunt dit ook doen met gasflessen, mijnen, motoren en zelfs met je tegenstanders zelf. De explosies van zowel explosieven als van menselijke ledematen vullen vervolgens het scherm.
RoboCop raakt na de eerste missie beschadigd en krijgt daardoor verschillende flashbacks uit het verleden en heeft last van een aantal 'glitches'. Dit wordt helaas gefilmd en sommige mensen verliezen hierdoor het vertrouwen in de gerobotiseerde politieagent. In de loop van het verhaal leren we RoboCop beter kennen en moet je ook meerdere therapiesessies doorlopen. Het is duidelijk dat RoboCop worstelt met zijn menselijkheid. Ik ga hier niet te veel over vertellen want: spoilers. Na de eerste missie breidt het spel zich uit, je krijgt de mogelijkheid te 'free roamen' in verschillende zones. In de zones zijn verschillende zijmissies te vinden of je kunt ervoor kiezen om direct naar de hoofdmissie te gaan. Uiteraard krijg je betere beloningen als je zijmissies doet. Daarmee verdien je ervaringspunten die je in verschillende perks in een skill tree kunt investeren. Zo kun je bijvoorbeeld meer levenspunten krijgen of ervoor kiezen om sterker te worden in gevechten (wat wel het grootste gedeelte van het spel is). Er zijn acht takken in de skill tree, dus kies verstandig. Ook krijg je de mogelijkheid om met computerchips je Auto-9 pistool te upgraden, voor de Auto-9 kun je verschillende moederborden vinden die verschillende upgrades mogelijk maken.
De wereld is gevuld met allerlei kleine details die het spel nog leuker maken. Zo kun je als ware politieagent ook gewoon een parkeerboete uitschrijven of lastpakken een waarschuwing geven. Hoe je bepaalde situaties oplost, heeft invloed op hoe het publiek over RoboCop denkt. De keuzes die je maakt, heeft niet bijzonder veel invloed op het spel zelf, maar het is een leuke bijkomstigheid. Ik had toch graag gezien dat er iets meer consequenties aan de keuzes hadden gezeten. Robocop: Rogue City is geen open wereld game. Het zijn meerdere zones na elkaar waar je in kunt free-roamen. Het spel is dus uiteindelijk relatief lineair.
Robocop: Rogue City kent een grote groep aan verschillende soorten vijanden en het is later dus ook noodzakelijk om hier je strategie op aan te passen. Soms is het nodig om de dekking van je tegenstander op te blazen of bijvoorbeeld om een machinegeweer nest heen te gaan, terwijl je wordt beschoten met granaten. De leukste actiemomenten zijn wanneer je door een gesloten deur of muur heen breekt. Je slaat dan met brute kracht de deur uit zijn voegen en je krijgt dan vijf seconden in slow motion de tijd om zo veel mogelijk vijanden aan bonken te schieten. Soms zijn er ook gijzelaars en is het noodzakelijk om deze te redden voordat ze worden gedood.
Robocop: Rogue City is een zeer vermakelijk spel maar wordt helaas wel repetitief. Ik heb me soms ook gestoord aan hoe langzaam je beweegt. Ik snap dat een robot van een paar ton niet heel vlug is, maar iets sneller had toch wel gemogen. Grafisch zit het spel goed in elkaar, de effecten zijn goed gemaakt en de vuurgevechten zijn een lust voor het oog. Helaas hadden de stemacteurs iets beter hun best moeten doen. Soms lopen de woorden niet synchroon met de personages en RoboCop zelf is overdreven emotieloos. Sommige van de bendeleden zijn daarentegen weer te schreeuwerig gemaakt. Dit komt de geloofwaardigheid niet altijd ten goede.
Conclusie:
Robocop: Rogue City is ondanks zijn tekortkomingen een verrassend vermakelijk spel en doet goed recht aan de films uit de jaren 80. Ik denk niet dat het spel voor iedere first-person shooter fan is weggelegd, maar als je fan bent van RoboCop dan kun je met Robocop: Rogue City flink wat lol beleven. Old Detroit is erg mooi en gedetailleerd. Het spel is erg trouw aan de films en als jezelf even als een gerobotiseerde moordmachine wilt voelen is dit spel voor jou.
Gespeeld op Xbox Series X|S, ook beschikbaar voor PS5 en pc.
