Tour: Etappe 6 - Sprinters, voorlopig nog één kans
De eerste serieuze rit van deze Tour viel best tegen, mogen we concluderen. Er reed een kopgroepje weg en die kregen een kwartier. Niemand in het peloton leek zich in te willen spannen. De strijd voorin was ook niet echt spannend, omdat er voor we de eerste beelden kregen al drie jongens waren weggesprongen uit de kopgroep. Vrij snel werd duidelijk dat die drie jongens de buit zouden gaan verdelen.
Tijdens de eerste zware klim haakte de eerste van de drie al af, voor Grivko ging het veel te hard. Er bleven twee Belgen over en van de twee leek Thomas De Gendt lange tijd de sterkste. Tot Greg van Avermaet één keer demarreerde en meteen weg was. Daarmee was ook alle spanning weg, al vrij ver voor het einde stond vast wie ging winnen. Olvarit Krek, de man die niet vies is van een beetje babyvoeding, ging met de winst en ook meteen de gele trui aan de haal. Zijn voorsprong op het peloton bleef de hele rit geruststelling. Hij hield meer dan vijf minuten over op de eerste in het pelotonnetje dat overbleef.
De groep werd nog wel uitgedund door beulswerk van Movistar, maar veel leverde dat ook weer niet op. Alle favorieten bleven lange tijd bij elkaar, alleen Contador moest op het eind nog lossen. Het begint er nu wel echt slecht uit te zien voor Bertje, die eindoverwinning kan hij al uit z'n hoofd zetten. De focus kan alvast richting de Vuelta gaan. Verder weten we nog niks over de verhoudingen tussen de overgebleven favorieten en ook tijdens deze rit zullen we dat niet te weten komen. Rit zes zal grotendeels vlak zijn. Een makkelijke dag voor de nieuwe leider, Greg van Avermaet en een kans voor de sprinters. Voorlopig hun laatste.
Een stukje ten westen van Le Lioran zal de zesde rit van start gaan. We zitten nog steeds in het Centraal Massief, in het departement Cantal, regio Auvergne. Arpajon-sur-Cère is een klein dorpje met ongeveer 5000 inwoners, dat debuteert in de Tour. Het dorpje ligt een paar kilometer onder Aurillac, dat een stuk groter is en ook vaker is voorgekomen in de Tour. Voor het laatst in 2011, een rit die zou eindigen in Carmaux en een prooi voor de sprinters werd. Greipel versloeg daar Cavendish. Die rit kwam toen ook daags na de etappe met de lastige klimmetjes die de renners tijdens de vorige etappe kregen te verwerken.
De route van vandaag (Bron: Letour.fr)
Aurillac kwam ook in 2008 voor in de Tour, toen ging Luis Leon Sanchez met de overwinning aan de haal. Ik heb het maar even over Aurillac, want in Arpajon-sur-Cère hoef je niet te zijn voor grootse avonturen. Er was ooit een wielercriterium in het dorp, waar Vincent Lavenu, de baas van AG2R, wel eens won. Dat is zo'n beetje het boeiendste dat de officiële site van de Tour weet te melden. Hoogtepunten zijn verder een molen en een kasteel. Hoewel dat kasteel wel nog een eind buiten het dorp ligt. Als de renners Arpajon-sur-Cère verlaten zien ze het in de verte misschien wel liggen.
We rijden vandaag weer een stuk verder naar het zuiden, maar doen dit toch voornamelijk in westelijke richting. De eerste kilometers fietsen we over een hoogvlakte. Het is redelijk vlak, tot de coureurs in de buurt van Montsalvy komen, dan moet er nog even een klein stukje geklommen worden. Stelt allemaal niet zo gek veel voor. Als Montsalvy na 23 kilometer koers gepasseerd is laten de renners de grote weg achter zich en komen ze op een wat smaller en slechter weggetje terecht. Ze gaan nu de hoogvlakte ook verlaten, er gaat ongeveer 14 kilometer lang afgedaald worden richting Vieillevie. In die kilometers dalen ze iets van 550 meter af, wat nog best behoorlijk is.
Op het feit na dat de weg redelijk smal is en wel wat oplapwerk kan gebruiken is de afdaling in het begin niet echt ingewikkeld. Alles is overzichtelijk, waardoor de bochten prima in te schatten zijn. In het tweede deel van de afdaling wordt het geheel wat minder overzichtelijk en neemt het aantal bochten ook toe. Zou in volle finale nog wel een listige afdaling kunnen zijn, maar zo aan het begin van de rit zal hier relatief rustig en voorzichtig worden gereden. Na 37 kilometer komen de renners beneden aan bij de oevers van de Lot, in het oude, knusse dorpje Vieillevie. De dorpjes in deze omgeving zijn behoorlijk typisch. Allemaal oud en allemaal een kasteel. In Montsalvy kwam er al één voorbij en ook dit dorpje doet gezellig mee.
Het profiel van vandaag (Bron: Letour.fr)
De renners gaan nu 20 kilometer langs de Lot fietsen. Best een mooie omgeving. Aan beide kanten van de rivier meteen wat flinke heuvels en tussendoor worden enkele schattige gehuchtjes met alleen maar oude huisjes gepasseerd. De weg is behoorlijk bochtig, maar in de buurt van een rivier is dat natuurlijk vrij logisch. Het is nu wel even een tijdje vlak. Na een tijdje verlaten we het departement Cantal en komen we in Aveyron terecht. Net voor het bereiken van het dorpje Flagnac steken de renners de Lot over, via een lelijke en behoorlijk smalle brug. Na dit smalle bruggetje, waar maar één auto tegelijkertijd over kan komen de renners ineens op een brede tweebaansweg terecht. Geen idee welk genie dit heeft bedacht, maar dat moet op een drukke dag echt genot opleveren.
Enfin, na het passeren van Flagnac is het tijd om een beetje te gaan klimmen. De Col des Estaques, een beklimming van de derde categorie, staat op het programma. Twee kilometer aan 6%, nog best een aardig klimmetje. In de buurt van Decazeville komen ze boven. Na een korte afdaling over een brede weg gaat het na het passeren van het gehucht Cerons weer een paar keer omhoog. Richtin Aubin dalen de renners weer af en daarna krijgen ze een nieuw klimmetje waar nog een puntje voor de bergtrui te verdienen is. De Côte d'Aubin is 1,3 kilometer lang en 5,4% gemiddeld. Na dit klimmetje blijft het verder omhoog lopen. Het zal vals plat blijven tot Montbazens, waar de tussensprint is. Richting de tussensprint loopt het aan een procent of vier omhoog, terwijl het al kilometerslang omhoog aan het lopen is, dat lijken me wel weer gratis punten voor Sagan. Na 77,5 kilometer is de passage in dit dorpje, met een opvallend stadhuisje.
Na de tussensprint wordt de etappe weer wat makkelijker. Een paar kilometer lang loopt het nog wat lichtjes omhoog, maar daarna is het toch wel weer een kilometer of tien vlak. Over brede wegen fietsen we recht door een of andere rurale streek. Na iets meer dan 90 kilometer wordt er volgens het profiel flink gedaald, maar dat valt in de praktijk wel mee. Wel verlaten de renners tijdelijk de grote weg en komen ze op een achterafweggetje terecht dat ze in licht dalende lijn naar Villefranche-de-Rouergue brengt. Mooi stadje wel, gelegen in een vallei aan L'Aveyron. In Villefranche komen de renners ook weer op een grote weg terecht en gaat het weer wat omhoog lopen. Veel stelt het niet voor, het is hier een beetje licht glooiend allemaal.
Ook in Montbazens weet men wel hoe een stadhuis eruit hoort te zien (Foto: WikiCommons)
De renners fietsen nu ergens in het midden van het niets. Best wel dunbevolkt gebiedje. Na een kilometer of 120 rijden we het departement Tarn-et-Garonne binnen. Er wordt een hele tijd over brede wegen gereden, zonder veel bochten. Er zijn wel een aantal open stukken, dus als het heel hard waait kan het misschien nog leuk worden. De kans is alleen wel groter dat dit weer een slaapverwekkende rit wordt. Na 133 kilometer komen de renners uit in Caylus. Richting dit dorpje wordt er weer wat afgedaald, maar de weg is hier letterlijk 15 meter breed, dus dat is ook weer erg eenvoudig te doen. Caylus is overigens ook de naam van een bordspel, maar dit geheel terzijde. Een prachtig dorp is het niet echt. In de afgelopen kilometers is er sowieso niet zoveel schoons te bewonderen. Het hoogtepunt van dit stukje van de rit was toch Villefranche-de-Rouergue.
Als Caylus is gepasseerd komen de renners weer op een andere weg terecht, die wat minder breed is. Ze fietsen nu door een bos. Het gaat een aantal kilometer nog lichtjes naar beneden, voor ze na 146 kilometer koers aan het laatste klimmetje van de dag beginnen. De Côte de Saint-Antonin-Noble-Val is drie kilometer lang en 5% gemiddeld. Na 149 kilometer, op meer dan 40 kilometer van de streep, komen de renners boven. De klim begint na het verlaten van het dorpje Saint-Antonin-Noble-Val, dat aan de oevers van L'Aveyron ligt. Nog best een lastig klimmetje, maar aangezien er daarna geen beklimmingen meer zijn zal het wel niet veel effect sorteren.
Op de top van dit klimmetje slaan de renners linksaf en komen ze op een weg terecht die behoorlijk recht is. Sterker nog, er zal tien kilometer lang geen bocht te vinden zijn. Eerst is het nog een paar kilometer vlak, maar daarna gaat het rechtdoor lichtjes naar beneden. De renners dalen af naar het dorpje Montricoux, dat ook aan de rivier Aveyron ligt. Pas in Montricoux wordt het weer een beetje draaien en keren. We gaan met een bruggetje over de Aveyron en slaan dan rechtsaf richting Montauban. In Montricoux is het nog een kilometer of 30 tot de finish. Na de smalle passage in Montricoux gaat het nu weer kilometerslang rechtdoor over een brede weg, tot Saint-Étienne-de-Tulmont, waar de renners na 176 kilometer passeren. Weer meer dan tien kilometer zonder een bocht. Erg spannend parcours. Het enige spektakel kan komen van een aantal rotondes onderweg. Er liggen er bijvoorbeeld een paar in een dorpje met de welluidende naam Nègrepelisse. Daar staat ook een château.
Ook het kasteel van Nègrepelisse is de moeite waard (Foto: WikiCommons)
In principe kun je van Saint-Étienne-de-Tulmont over de grote weg rechtdoor richting Montauban rijden, maar dat vonden de ontwerpers van het parcours blijkbaar te makkelijk. Een paar kilometer na Saint-Étinne-de-Tulmont slaan de renners linksaf en komen ze op een smallere weg terecht. Deze weg volgen ze 2,5 kilometer, om vervolgens rechtsaf te slaan en weer op een iets bredere weg terecht te komen. Deze weg is wel wat bochtiger, wat voor het organiseren van alle sprinttreintjes niet erg makkelijk is. Er zijn nog een paar kleine hoogteverschillen, een daarvan is een viaduct over een snelweg bij het binnenrijden van Montauban. Dit is op ongeveer vier kilometer van de streep.
Na dit viaduct is er een scherpe bocht naar links, met een vluchtheuvel in het midden. Lastig puntje. Op drie kilometer van de streep is er een flinke bocht naar rechts en kort daarna is er een rotonde, die aan de rechterkant wordt genomen. De renners komen na die rotonde op een weg terecht met een flinke middenberm, waardoor het geheel weer wat smaller wordt. Op twee kilometer van de streep wordt het weer wat breder en is er een flauwe bocht naar rechts. Het gaat nu een halve kilometer rechtdoor over een brede weg, tot er vlak voor de slotkilometer nog een rotonde is. Die rotonde wordt aan de linkerkant genomen en is nog wel even lastig. Het is een beetje een aparte rotonde.
Daarna gaat het weer even rechtdoor over een enorm brede weg en zien de renners de vod hangen. In de slotkilometer zit nog een rotonde, maar die is dan weer makkelijk te nemen. Kort na die rotonde, op ongeveer 500 meter van de streep, is er nog een bocht naar rechts. We gaan hier van twee brede banen naar één baan en nog een klein stukje verdrijvingsvlak, dus dat kan nog wel lachen worden. Zou wel beter zijn als ze de berm in het midden voor de gelegenheid even verwijderen. Na die bocht is het wel gedaan met het moeilijke werk. De laatste 500 meter gaat het rechtdoor. Nog een flauw bochtje, maar dat valt niet eens op. De finish is op een brede weg. De slotkilometer is overigens vlak, geen gek gedoe met stijgende laatste stroken deze keer.
De slotkilometers van vandaag (Bron: Letour.fr)
Montauban is een stad aan de oevers van de Tarn, met bijna 60.000 inwoners. Het is de hoofdstad van het departement Tarn-et-Garonne. Het is de stad van de Franse schilder Jean Auguste Dominique Ingres, een bekende Franse schilder uit de 18e en 19e eeuw. Ter ere van hem is er ook nog steeds een museum in dit dorp, Musée Ingres. Toevallig wordt dit museum op dit moment opgeknapt en moet het binnenkort nog veel beter zijn dan het al was. Je zou bijna denken dat het een publiciteitsstunt is dat de Tour nu weer naar Montauban komt.
Ik zeg weer, omdat de Tour er al eens eerder is geweest. In 1998, om precies te zijn. Een rit van Brive-la-Gaillarde naar Montauban werd gewonnen door een Fransman die altijd in de aanval was, Jacky Durand. Een dag later zou de rit ook vertrekken in Montauban. Die rit zou dan weer eindigen in Pau en gewonnen worden door Leon van Bon. Montauban heeft sowieso wel een connectie met wielrennen, er schijnt een nogal belangrijke wielerclub in deze stad te zijn. Bij deze wielerclub leerde Laurent Jalabert fietsen.
Daarnaast zijn er nog wat redelijk bekende wielrenners geboren in deze stad. De bekendste is zonder meer Didier Rous, die onder andere twee keer kampioen van Frankrijk werd en een rit in de Tour won. Ook Mathieu Perget komt uit deze stad, maar hij zal voor de meesten iets minder bekend zijn. Reed een aantal jaar voor Caisse d'Epargne, maar net zoals alle andere Fransen in die Spaanse ploeg werd het niet echt een groot succes. Montauban is verder best een schattig stadje, met een oude brug en nog wat oude kerkjes en andere gebouwen.
Laurent Jalabert leerde hier wielrennen, wat geen verkeerde keuze bleek te zijn (Foto: Getty)
Het gaat nu toch echt zomer worden. Tijdens de vijfde rit was het al warm, zo warm dat het asfalt op sommige plekken al voorzichtig begon te smelten. Dat soort taferelen kunnen zich nu ook voor gaan doen, want het gaat nog warmer worden. In finishplaats Montauban gaat het in de middag waarschijnlijk warmer worden dan 30 graden. 31 à 32 graden, dat zijn ineens tropische temperaturen. De kans op neerslag is nihil en dat geldt ook voor de kans op wind. Er zal dus geen verkoeling zijn voor de renners, het gaat simpelweg verschrikkelijk warm worden. Na een paar minder warme dagen aan het begin van de Tour kan zo'n overgang voor sommige renners ook nog wel eens problemen op gaan leveren. De start in Arpajon-sur-Cère is vrij laat, om 12:45. Dit dorpje is totaal niet boeiend en daarom is er ook geen lange neutralisatie. Vijf minuten later begint de koers echt. De finish wordt verwacht tussen 17:10 en 17:36. Ook nu zal de uitzending bij Sporza en de NOS weer om 14:10 beginnen. Ik zou alleen niet meteen voor de tv gaan zitten, want dit wordt weer ongenadig kut.
Voorspelling
Deze rit is voorlopig de laatste kans voor de sprinters. We gaan na deze rit de Pyreneeën in en krijgen drie lastige ritten achter elkaar. Daarna is er een rustdag en daags na de rustdag is er een rit die me eerder geschikt lijkt voor een groepje vluchters. Eigenlijk is er woensdag pas weer een echte kans voor de sprinters. In dat kader denk ik dat ze deze niet niet weg gaan geven. Het is geen volledig vlakke rit, met nog enkele klimmetjes, maar dit moet voor alle sprinters toch wel goed te doen zijn. Er zijn ook nog een aantal sprinters zonder overwinning, die zeker nog een poging willen wagen. Kortom, een nieuwe massasprint komt eraan.
1. Cavendish. Tijdens de vorige sprint was hij nergens te vinden, maar dat was wel een sprint met een lastige finale. Dit is weer een sprint met een volledig vlakke finale, die eerder afloopt dan oploopt. Daarom kan hij zijn snelle beentjes hier ten volle benutten. Hij is in vorm, zoveel is duidelijk. Voor hij de Tour verlaat om zich op Rio te gaan richten zal hij zeker nog een poging willen wagen om een rit te winnen.
2. Kittel. De beer is los, na twee mislukte pogingen lukte het tijdens de vorige sprint dan weer wel. Toch kwam Coquard nog heel dichtbij, dus zo overtuigend was het misschien ook niet eens. Hij is nog steeds minder dominant dan tijdens de Tours van 2013 en 2014, daarnaast zitten er ook nog een paar wagonnetjes in zijn trein die ook niet optimaal functioneren. Kan zomaar weer een wat mindere sprint worden voor hem.
3. Coquard. Oh zo dichtbij de overwinning tijdens de vorige massasprint. Heeft nog geen rit gewonnen in de Tour en daar zal hij wel eens een keer verandering in willen brengen. Lijkt me stug dat het tijdens deze sprint gaat gebeuren, maar je weet nooit.
4. Greipel. Valt me nog een beetje tegen deze Tour. In de Giro won hij nog wel z'n ritjes, maar hij komt tot nu toe nog niet echt in de buurt. Toch pakt hij uiteindelijk altijd wel een of meerdere ritten mee. Er komen nog wel wat kansen aan, waaronder deze. Denk alleen dat het nog niet veel gaat worden, wellicht in de tweede of derde week nog een keer.
5. Sagan. Niet echt een sprint voor hem, maar alleen al vanwege de groene trui zal hij zich weer in de strijd gaan mengen. Deed het tijdens de vorige rit rustig aan en zal dus ook wel wat krachten gespaard hebben. Normaal blijft hij nog wel eens onnodig lang aanhaken en smijt hij daardoor met z'n krachten, nu reed hij zowaar een keer verstandig.
