Met de nagels van mijn kleine vingertjes hield ik mij vast aan de voegen rond de bakstenen. Mijn rode wang tegen de koude muur gedrukt. Ik deed geen stap verder. Man, wat een hoogte! Gelukkig was de galerij afgeschermd met platen, zodat ik niet rechtstreeks naar beneden kon kijken. Door de gleuven was de immense diepte echter nog goed waarneembaar. "Zal ik mijn handen voor je ogen houden anders?", vroeg mijn vader. Met zijn grote sterke handen voor mijn ogen liep ik stap voor stap de galerij over tot de voordeur van het huis van mijn oma. Ik wist niet hoe snel ik de drempel over moest stappen.

Als Netflix één ding goed heeft gedaan de afgelopen jaren, dan is het eigen series produceren om de klant aan zich te binden. De eerste twee hitseries –Orange Is the New Black en House of Cards- verslond ik niet alleen maar keek ik zelfs in hun geheel twee keer. Toen ik deze week op de voorpagina van de Metro een reclame zag voor hun nieuwe serie, hoefde ik niet lang na te denken of ik ook die ging kijken. Natuurlijk!