De dood.
Weken geleden was ik weer eens op het engelse forum van Chris Barker aan het bijlezen.En daar stond een stukje dat ik eigenlijk niet meer uit m'n hoofd kon krijgen.
Het ging om een user die de foto's gezien had op de geweldige site van Rob Ruggenberg:
http://www.greatwar.nl/ "Forbidden warpictures"
De user had deze foto's nog nooit gezien en realiseerde zich toen pas dat WO1 geen picknick was.
"I thought WW1 was walk in the park just like all the Australian men that volunteered to go thought it would be! A boat ride,
shoot off a few rounds, have a few beers, shoot off a few more rounds and then go home. "
quote:Er zijn nog heel veel mensen die geloven dat ze sneuvelden met een keurige schotwond, zonder lijden en netjes in een rij zodat je ze naderhand netjes kon begraven, in een nette kist, lichaam helemaal intact.I always suspected that it may have been about heads being blown off and bodies being blown to smithereens etc etc etc. I thought that there may be a bit of senseless death involved, a smidgen of agression, a wee bit of fear, some terror, a tiny bit of horror and a quagmire resembling a seething shitty hell on earth!
Maybe even a few tears thrown in. A scream here and there. A shout of 'mother! sounded out at regular intervals would have been the icing on the cake I reckon.
Maar zo was het niet, de beelden, de verhalen, de opgravingen vertellen een ander verhaal.
Maar naar die beelden moet je wel op zoek.
Ze zijn niet echt makkelijk verkrijgbaar. <blockquote><span style="font-size: 10px;">quote:</span><div class="quote">The official war photographers were not supposed to photograph the vast numbers of dead or the ugly way soldiers died. The resason was simple. Their pictures had but one purpose: keeping up morale. Their pictures were checked and destroyed if they set the wrong tone.
Of the five million photographs in the Imperial War Museum in Londen none would give you the impression that there were ever more than a couple of dozen dead to be seen at any one place
<b>And how silly it may seem: researchers looking for pictures of dead soldiers are still not very welcome in the Imperial War Museum ('We are looked upon as traitors or freaks', one of these scholars wrote).
As a result of this old and new censorship romantic and heroic illusions about the Great War still widely exist. Socalled re-enacting groups even replay war scenes like it was some kind of childrens play.</b></div></blockquote> De dood is niet mooi, de dood is lelijk, de dood stinkt, soldaten sterven niet met een glimlach op hun gezicht en met woorden als : "voor mijn vaderland"
Luguber plaatje
Dit is dan nog een relatief nette foto.
Ik ben zelf moeder van zonen die de leeftijd hebben die ze in WO1 tot soldaat had gemaakt.
En iedere keer weer kijk je met andere ogen naar de talloze graven, in een andere tijd, in een ander land, had dit mijn kind kunnen zijn.
Laat ons zien wat oorlog werkelijk is, gooi alles open, niet om te griezelen, niet voor de sensatie, maar om deze waanzin te kunnen begrijpen.
We leren niets van oorlogen, niets, dat wijst de geschiedenis dagelijks uit.
"Dit mag nooit meer gebeuren"is een vrij loze kreet geworden.
En heel misschien komen opmerkingen als deze ook niet meer voor:
quote:...But as my 18 year old daughter says 'War's not like that anymore'
Fijne dagen allemaal.
