10 kleine negertjes deel 7

lees eerste de voorgaande delen!
10 kleine negertjes deel 1
10 kleine negertjes deel 2
10 kleine negertjes deel 3
10 kleine negertjes deel 4
10 kleine negertjes deel 5
10 kleine negertjes deel 6

Van een diskette: neger001.doc

Tien kleine negertjes gingen uit eten langs verre wegen,
Één overat zichzelf, toen waren er nog maar negen.
Negen kleine negertjes praatten tot diep in de nacht,
Één kon niet meer wakker worden, toen waren er nog maar acht.
Acht kleine negertjes kwamen op een eiland aangedreven,
Één zei dat hij niet verder wilde, toen waren er nog maar zeven.
Zeven kleine negertjes kapten hout met een kapmes,
Één sloeg zichzelf in tweeën, toen waren er nog maar zes.
Zes kleine negertjes hielden een honingbedrijf,
Één werd gestoken door een bij, toen waren er nog maar vijf.
Vijf kleine negertjes kregen met het recht gemier,
Één kwam terdege in de knoei, toen waren er nog maar vier.
Vier kleine negertjes gingen naar zee en zie,
Een rode haring verzwolg er één, toen waren er nog drie.
Drie kleine negertjes gingen naar Artis mee,
Een grote beer drukte er één fijn, toen waren er nog maar twee.
Twee kleine negertjes gingen naar 't zonnebad heen,
Één verbrandde er helemaal, toen was er nog maar één.
Één klein negertje bleef helemaal alleen,
Hij hing zich tenslotte maar op, dus bleef er toen niet één.

Ik las de regels keer op keer. Het klopte allemaal. Elke keer had de moordenaar het gedaan zoals het in het versje stond, en we waren er nog niet van af.

Dinsdag heb ik voor het eerst in mijn leven een hele dag gespijbeld. Af en toe bleef ik wel eens een uurtje weg, maar ik kon het niet meer opbrengen om naar school te gaan. De hele dag heb ik op een bankje in het park gezeten en gekeken naar de omaatjes die de eendjes kwamen voeren. De hele dag heb ik voor me uitgestaard, gekeken naar het rimpelen van het water doordat er een vis naar lucht of een achtergebleven stukje brood hapte. De hele dag heb ik geluisterd naar het ritselen van de blaadjes van de bomen en het zachte gesnater van mijn geverderde vrienden. Om acht uur was ik thuis en ben ik meteen naar bed gegaan. Woensdag voelde ik me weer een stuk beter.

Met alles wat ik deed, keek ik uit. De volgende strofe had het duidelijk over strafbare feiten, of in ieder geval iets met recht. Ik kon me niet veroorloven iets verkeerd te doen, want het kon fout aflopen.

Tolgashakur ging op vakantie. Samen met zijn vriendin ging hij drie weken naar China. Omdat hij de mensen daar niet begreep, kon hij ook niet weten wat hier aan de hand was. Hij wilde even helemaal weg van het hele gebeuren, de weblog, de negertjes en alles wat er aan de hand was. Ik kon het me goed voorstellen, en als ik er tijd en geld voor had gehad was ik hem achterna gegaan. Het liefst naar een land waar zulke dingen nooit gebeuren, waar ik ver weg zou kunnen zijn van het hele gebeuren.

Meteen toen Tolgashakur weg was, had ik een vervelend gevoel. Het leek alsof ik wist dat er iets zou gebeuren. En dat was waar. Toen Tolgashakur en zijn vriendin aankwamen op het vliegveld in Taipei werden ze tegengehouden door de douane. In hun koffers zaten grote hoeveelheden cocaïne. Ze werden meegenomen naar het bureau en een tolk vertelde hen in gebrekkig engels wat hen te wachten stond. Ze hadden een groot probleem, en de vakantie van drie weken zou wel eens heel erg lang kunnen gaan duren, terwijl hij eigenlijk nog niet begonnen was. Meteen na de eerste verhoren werden ze uit elkaar gehaald. Tolgashakur deelde een cel met een dikke man uit Polen. Vanaf het eerste moment hadden de twee ruzie, en zodra de bewakers een andere kant uitkeken tuigde de Pool hem af. Na een paar dagen was Tolgashakur het zat en sloeg de Pool keihard terug. Net op dat moment keek de bewaker, en Tolgashakur was de pineut. Hij werd meegenomen en kreeg een interne straf. Hij moest buiten rondjes gaan lopen, drie uur lang. Eten hoefde hij de komende dagen ook niet meer te verwachten, en elke hoop op vrijkomen was verkeken.

Tolgashakurs vriendin is weer thuis. In haar koffer zat geen drugs en haar tolk kon goed uitleggen wat ze het beste kon doen. Ze is vrijgelaten en heeft verteld wat ze gehoord had in de gevangenis. Het meisje was in tranen, en zag er verschrikkelijk uit.

In eerste instantie dacht ik dat het stom toeval was, wat er had plaatsgevonden. Toen ineens schoot het me te binnen. Tolgashakur was in de knoei gekomen met het recht, precies zoals het negertje in het gedichtje. Gelukkig leefde hij nog, maar gezien de behandeling die hij daar kreeg was dat nog een wonder.

Er waren een paar nieuwe webloggers bijgekomen een paar weken terug, en nu pas reageerden ze. Ze lachten erom en zeiden dat we ons niet zo moesten aanstellen. Ik werd steeds wantrouwiger. Steeds dacht ik aan Jerruh, Knut en wie het nog meer kon zijn. Jerruh viel voor mij af, maar wie weet kende ik hem wel niet zo goed als ik dacht hem te kennen. Eenmaal in het criminele circuit kun je veel aanrichten.

Misschien zat ik er wel helemaal naast, en was 2Mini het zelf. Hij reageerde overal zo nuchter op, en de persoon die ik een paar weken geleden in het bos had gezien, was volgens mij ook zo klein geweest. En als ik me niet vergiste, had hij ook een getint gezicht, voor zover ik het had kunnen zien. Misschien zette hij ons allemaal op een dwaalspoor door zichzelf ook als slachtoffer op te stellen, en hield hij ook de politie voor de gek...

Tien webloggers. Tien negertjes. Is dit een grap van een thuisgebleven weblogger of is er een andere grappenmaker in het spel?
In de volgende WWKW zal het snel duidelijk worden.

Weet jij wie de dader is? Of heb je andere ideeën over dit mysterie? Reageer!