7: Epische handheld games
In de serie De zeven... kiezen zeven FOK!games-redacteuren de game die volgens hen het best bij het onderwerp van deze week past. Deze keer nemen we, met de komst van de nieuwe handheld-oorlog tussen de 3DS en de PSVITA een terugblik op grote epische games voor de kleine handhelds. D-vide, OrganicLifeform, Notorious_Roy, Pheno, Nebo, KoosyNL en Koei maakten hun keuzes en lichten deze hieronder toe.
Game: The Legend of Zelda: Link's Awakening
Platform: Game Boy
Releasedatum: december 1993
Redacteur: D-vide
Er was een tijd dat een Zelda-game nog niet draaide om magische muziekinstrumenten, paarden en ogen die met een Wii-remote gek gemaakt moeten worden om deuren te openen. In die tijd had ik de bekende gouden cartridge van Zelda voor de Nintendo. Een erg toffe game die ik nooit echt heb kunnen uitspelen. Zelda II was een tegenvaller voor mij als kleine jongen en zelfs met game-genie codes ben ik niet verder dan de tweede kerker gekomen. Toen ik echter een Game Boy voor mijn verjaardag kreeg hoefde ik geen rekening meer te houden met ouders, broers en zussen die tv wilden kijken. Omdat ik goede ervaringen had met Zelda, had ik dit spel erbij gevraagd en dit pakketje kreeg ik dus ook.
The Legend of Zelda: Link's Awakening is een monster van een game. De vele kerkers, items en sidequests hebben heel wat uren van mijn dag opgeslokt. Of ik nou met een veertje in de kelders van de kerkers over gaten sprong, met een haak mezelf over een groot ravijn trok of langs het water zat te vissen om extra items te krijgen. Ik heb het spel helemaal grijs gespeeld. Ook heb ik me veel bezig gehouden met het verzamelen van schelpen, en het ruilen van allerlei duistere items met de juiste personen was erg interessant.
Aan het eind van het spel ging je voor een groot ei staan en trok je alle acht, in de kerkers verkregen, muziekinstrumenten uit je zak om het ei te openen en de laatste baas te verslaan. De laatste baas was een combinatie van eerdere eindbazen en nog wat originele vormen die leidden naar een epische conclusie. En met het eerste spel dat ik had uitgespeeld had ik ook meteen mijn eerste frustratie met gamen te pakken. De afwezigheid van een postgame. Desalniettemin een heerlijke game en een klassieker die je echt eens moet beleven.
Game: Gargoyle's Quest
Platform: Game Boy
Verschenen in: 2 mei 1990
Redacteur: OrganicLifeform
Als je door het bekendmaken van één personage opeens enthousiast wordt over een game waarin je eerst weinig tot niet geïnteresseerd was, dan weet je dat je samen met zo'n karakter een mooie tijd beleefd hebt. Dit was het geval toen vuurspuwende waterspuwer Firebrand bekend werd gemaakt voor Ultimate Marvel vs Capcom 3.
Firebrand, van origine een tegenstander van held Arthur in Ghosts 'n Goblins, speelde de hoofdrol in Gargoyle's Quest, een side-scrolling platformer met wat RPG-elementen. Wanneer zijn wereld door een leger wordt aangevallen, is het aan hem om de kwade koning Breager te verslaan. Gedurende je queeste leer je meer over de wereld en wat er allemaal aan de hand is. Ook met de mythe van The Red Blaze kom je in aanraking, een legendarische held die vroeger het kwaad al eens verslagen had.
De tocht van Firebrand vindt plaats op een overmap, waar je random encounters hebt met diverse monsters. Daarnaast zijn er de vijandelijke burchten en grotten, de levels in de game waar de gameplay op z'n best is. Gargoyle's Quests besturing is namelijk simpel en elegant: een knop om vuur te spuwen en een knop om te springen, te vliegen en te klauteren. Hoe verder je in de game komt, hoe sterker Firebrand wordt. Daardoor baan je je steeds makkelijker een weg door de vijandelijke omgevingen, met als klapstuk het laatste level. Het gevoel van progressie in de game is fantastisch en wordt ook nog eens versterkt door het vrij epische verhaal (en de geweldige muziek).
Game: Final Fantasy Legend II (SaGa 2)
Platform: Game Boy
Verschenen in: november 1991
Redacteur: Notorious_Roy
De Japanse RPG is altijd al één van mijn favoriete genres geweest, of dat nou op consoles of op handhelds is. Nadat ik Mystic Quest (a.k.a. Final Fantasy Adventure a.k.a. Seiken Densetsu) uitgespeeld had ging ik op zoek naar soorgelijke games voor mijn Game Boy. Ik kwam via mijn buurjongen in aanraking met Final Fantasy Legend II (a.k.a. SaGa 2). Binnen no time was ik verslaafd aan deze turnbased RPG en hoewel ik hem nooit uitgespeeld heb vanwege een te sterke baas, Venus, heeft de game altijd een plekje in mijn nostalgische hart verworven.
Je begint de game als klein jongetje waarvan je vader wegloopt. Uiteraard ga je op onderzoek uit en samen met de schoolmeester trek je de wijde wereld in. Je leert tijdens je avontuur over MAGI en de toren die alle werelden met elkaar verbindt. Je uiteindelijke doel is het terugvinden van je vader en het redden van de Hemelse Wereld. Hierbij kom je allerlei goden uit verschillende mythologieën tegen zoals de eerder genoemde Venus, maar ook Odin en Isis.
Jaren later heb ik de game in uitstekende conditie teruggevonden en het doel is om de game ooit weer eens te gaan spelen, tot het eind dit keer. Van SaGa 2 verscheen overigens in 2009 een remake voor Nintendo DS in Japan. Deze remake kende 3D cell shaded graphics, nieuwe verhaalelementen en gooide het random battlesysteem overboord.
Game: Patapon
Platform: PlayStation Portable
Verschenen in: 22 februari 2008
Redacteur: Pheno
Iedereen die deze game ooit gespeeld heeft kent het deuntje uit zijn hoofd. Door middel van de PSP-knoppen die trommels voorstelden begeleid je een leger aan patapon naar hun overwinning. Je had verschillende acties zoals aanvallen, verdedigen en wegrennen die elk een eigen beat hadden. Als je de juiste beat trommelde in de juiste maat, dan werd de actie uitgevoerd. Mislukte het ritme of drukte je op een verkeerde knop dan werden de patapon verward en stopten ze met alles wat ze deden. Als je juist een paar keer de juiste beats in het perfecte ritme uitvoerde, dan kwamen de patapon in fever-modus, waardoor de aanvallen sterker werden, de verdediging beter, etc.
De patapon wilden 'HET' zien, een heilig artifact dat ze niet kenden en ook niet wisten wat het zou doen. Op hun reis door het 2D-sidescrolling landschap kwam je allerlei Zigetons, de vijand, tegen. Deze wilden de Patapon koste wat kost tegenhouden, want volgens hun geloof zou de wereld in chaos veranderen als de patapon ooit 'HET' zouden zien.
Een even geniaal verhaal als een briljante besturing maakt deze game tot een van de beste handheldgames ooit. De bizarre eenogige patapon staan in menig geheugen gegrift. En nu allemaal: PATA PATA PATA PON!
Game: Pokémon Red/Blue
Platform: Game Boy
Verschenen in: 5 oktober 1999
Redacteur: Nebo
Pakjesavond, als klein kind is dit, naast je verjaardag, één van de mooiste dagen van het jaar. Ruim tien jaar geleden was het misschien wel de beste pakjesavond van alle pakjesavonden die ik heb mee mogen maken. Een klein pakje met mijn naam erop lag ergens halverwege de juten zak. Zou het echt? Als ik het pakje eindelijk uit mag pakken, lijkt mijn wens gehoord te zijn; Pokémon Red heeft zijn weg gevonden naar huize Nebo.
Pokémon Red - en zijn broer, Pokémon Blue - zijn de grootste games die Nintendo heeft uitgebracht op de Game Boy. Het magische keuzemoment aan het begin van de game heeft bij mij slechts twee seconden geduurd. Ik was immers jong en dacht niet na over het team dat ik zou gaan trainen. Een squirtle werd gekozen en de eerste uren ben ik druk bezig geweest met het verslaan van Rattata's en Pidgey's.
Memorabele momenten zijn het vastzitten na de derde Gym, trainen in de Diglett Cave tot ik sterk genoeg was om door de Rock Tunnel te komen. Het ruilen van een Kadabra om een oppermachtige Alakazam te verkrijgen. De vele pogingen om een Dratini te vangen alvorens je het beest naar level 55 moet krijgen voor een Dragonite. Pokémon League gehaald? Dan ben je pas net begonnen, want you gotta catch 'm all!
Game: Professor Layton-serie
Platform: Nintendo DS
Verschenen in: 7 november 2008
Redacteur: KoosyNL
Als ik op een handheld speel, dan ben ik meestal onderweg of op vakantie. Hierbij heb ik vaak geen behoefte aan grootschalige games waar ik na een lange tijd er niet mee bezig geweest te zijn, weer helemaal in moet komen. De professor Layton-serie is dan ook een perfect voorbeeld van een game die gemakkelijk even te spelen is waarna je hem maanden weg kunt leggen en daarna weer op kunt pakken.
Wat de games vooral zo interessant maken zijn natuurlijk de puzzels waar je bijna nachten van wakker kunt liggen. Sommige zijn erg gemakkelijk maar velen zijn enorm lastig om te voltooien. Andere zijn weer te gemakkelijk waardoor je veel verder gaat kijken dan je neus lang is, terwijl dit helemaal niet nodig is. Meerdere malen heb ik deze flauwe puzzels bij mijn vrienden, familieleden en collega's uitgeprobeerd, met veel hilariteit tot gevolg.
Naast de puzzels kennen de games ook nog eens een idioot maar intrigerend verhaal en grappige en kleurrijke karakters. Professor Layton mag dan waarschijnlijk voor de meeste gamers niet één van de meest epische games zijn die er bestaan, voor mij heeft de serie altijd een plekje in mijn hart en zijn het zeker de handheldgames waar ik me het meest mee heb vermaakt.
Game: Super Mario Land 2: 6 Golden Coins
Platform: Game Boy
Verschenen in: 28 januari 1993
Redacteur: Koei
